Шэршань звычайны

Шэршань еўрапейскі
Рабочая асобіна, самка
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Першаснаротыя Без рангу:  Ecdysozoa Без рангу:  Panarthropoda Тып:  Членістаногія Падтып:  Трахейнадыхальныя Надклас:  Шасціногія Клас:  Насякомыя Падклас:  Крылатыя насякомыя Інфраклас:  Навакрылыя насякомыя Надатрад:  Насякомыя з поўным метамарфозам Атрад:  Перапончатакрылыя Падатрад:  Джаланосныя Надсямейства:  Vespoidea Сямейства:  Сапраўдныя восы Падсямейства:  Vespinae Род:  Шэршні Від:  Шэршань еўрапейскі
Міжнародная навуковая назва
Vespa crabro Linnaeus, 1758
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   154273 NCBI   7445 EOL   1032911

Шэршань еўрапейскі, таксама Шэршань звычайны^[1] (Vespa crabro) — найбуйнейшая аса, распаўсюджана на тэрыторыі Еўропы.

Даўжыня маткі вагаецца ад 25 да 35 міліметраў, рабочыя асобіны і самцы карацейшыя. Самцы і самкі крыху адрозніваюцца па будове: у самцоў 13 сегментаў вусікаў, у самак — 12, гэтак жа, як і ў іншых восаў. Брушка самца мае 7 бачных сегментаў, брушка самкі на 1 сегмент менш. Рабочыя асобіны і матка маюць джала — перайначаны яйкаклад, які выкарыстоўваецца для абароны ад ворагаў.

Звычайны шэршань распаўсюджаны па ўсёй тэрыторыі Еўропы, акрамя яе паўночных і крайніх паўднёвых раёнаў. Гэта адзіны шэршань, які жыве на тэрыторыі Беларусі.

Укус надзвычай балючы і выклікае ацёк, запаленне, млоснасць, галавакружэнне і алергічныя рэакцыі, якія часам пры­водзяць да лятальнага канца^[2].