Энрыке II

Энрыке II Кастыльскі
Энрыке II Кастыльскі
	ісп.: Enrique II de Castilla
	1366 — 1367
Папярэднік	Педра I
Пераемнік	Педра I
	1369 — 1379
	1369 — 1379
Папярэднік	Педра I
Пераемнік	Хуан I Кастыльскі
Нараджэнне	13 студзеня 1334; Севілья, Каралеўства Севілья[d], Каралеўства Кастылія і Леон;
Смерць	29 мая 1379 (45 гадоў); Санта-Дамінга-дэ-ла-Кальсада[d], Рыёха, Іспанія;
Месца пахавання	Таледскі сабор;
Род	Бургундская дынастыя[d] і Трастамара
Бацька	Альфонса XI
Маці	Элеанор дэ Гусман[d]
Жонка	Хуана Мануэль[d]
Дзеці	Хуан I[d], Элеанора Кастыльская[d], Fadrique de Castilla[d], Беатрыс Кастыльская[d], Альфонса[d], Леанор[d], Генры Кастыльскі[d], Педра Энрыке Кастыльскі[d], Ізабэла Энрыке Кастыльская[d], Інэс Энрыке Кастыльская[d], María Enríquez de Castilla[d] і Constanza Enríquez de Castilla[d]
Веравызнанне	каталіцтва
Бітвы	War of the Two Peters[d]; Castilian Civil War[d];
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Энрыке II Кастыльскі (ісп.: Enrique II de Castilla; 13 студзеня 1334, Севілья — 29 мая 1379, Санта-Дамінга-дэ-ла-Кальсада) — кароль Кастыліі і Леона (з 23 сакавіка 1369 года), старэйшы незаконнанароджаны сын караля Кастыліі Альфонса XI і яго палюбоўніцы Леаноры Гусман.

Біяграфія

У 1350 годзе ажаніўся з дачкой Хуана Мануэля. Неаднаразова паўставаў супраць зводнага брата, караля Кастыліі Педра I Жорсткага. Спачатку яго пераследвалі няўдачы. Некаторых поспехаў дамогся ў 1366 годзе, калі здолеў з дапамогай гасконскіх і французскіх наёмнікаў захапіць Брывіеску, Бургас, Севілью і Таледа.

5 мая 1366 года Энрыке быў каранаваны ў Бургасе. Аднак у лістападзе таго ж года Энрыке не змог узяць галісійскую крэпасць Луга, а 3 красавіка 1367 года быў разбіты пры Нахеры Педра Жорсткім, які заручыўся падтрымкай англійскага войска на чале з Эдуардам Чорным Прынцам. Пасля гэтай паразы ён хаваўся ў Пірэнеях. Але неўзабаве Педра не змог адплаціць з ангельцамі і пазбавіўся іх дапамогі. Скарыстаўшыся гэтым, Энрыке разграміў суперніка ў бітве пры Мант'еле (22 сакавіка 1369 года), у якой Педра быў забіты. Тым не менш, гэта перамога не прынесла Энрыке II канчатковага зацвярджэння на кастыльскім троне. Супраць яго стварылі кааліцыю кароль Партугаліі Фернанду I Прыгожы і Джон Гонт, герцаг Ланкастарскі.

Першая вайна з імі (1369—1371 гады) вялася пасіўна і скончылася змовінамі паміж Фернанду I і дачкой Энрыке II Леанорай. Падчас другой вайны (1373 год) Энрыке разграміў войскі саюзнікаў і асадзіў Лісабон. Фернанду I быў вымушаны падпісаць зневажальны мір. У далейшым Энрыке II паспяхова змагаўся з апазіцыяй сярод кастыльскага дваранства, але дамогся гэтага коштам паслаблення цэнтральнай улады, з прычыны таго, што раздаў шмат зямельных ўладанняў сваім прыхільнікам.