Юрый Мікалаевіч Цвяткоў
Ю́рый Мікала́евіч Цвятко́ў (14 лютага 1941, Себежскі раён, Калінінская вобласць[d] — 25 студзеня 2011, Мінск) — беларускі рэжысёр і сцэнарыст[1]. Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь (1991). БіяграфіяНарадзіўся ў вёсцы Дворышчы (цяпер Себежскі раён Пскоўскай вобласці Расіі) у сям’і вайскоўца. Скончыў Усесаюзны інстытут кінематаграфіі (1963), пасля якога працаваў на кінастудыі «Беларусьфільм» (у 1993—1996 — кіраўнік). У 1989—1993 гадах быў кіраўніком «Белвідэацэнтра». У 1996—2000 гадах намеснік міністра культуры Беларусі[2]. У 2001—2005 гадах начальнік Дзяржаўнага рэгістру кінавідэафільмаў і кінавідэапраграм Беларусі. У 2006—2008 гадах старшыня Беларускага саюза кінематаграфістаў. ПрацыЗняў мастацкія фільмы «Іду шукаць» (1966, з Ігарам Рамішэўскім) і «Анюціна дарога» (1968). Рэжысёр фільмаў: «Памяць каменя» (1966), «Песня Палесся» (1968), «Спяшайся будаваць дом» (1970), «Веснавая казка» (1971), «Пасля кірмашу» (1972), «Гэта вясёлая планета» (1973), «Ясь і Яніна» (1974), «Леташняя кадрыля» і «Марынка, Янка і таямніцы каралеўскага замка» (1978), «Хутка і чаго б гэта ні каштавала» (1980), «Пад чужым імем» (1981), «Гісторыя адной тэлеграмы» і «Чарвякову тэрмінова Ленін» (1982), «50-ы сезон» і «Мост» (1983), «Рэвалюцыя дае нам права» і «Сустрэча, якая вызначыла лёс» (1985), «Чырвоны гваздзік» (1986), «Цішка Гартны» (1988), «Быў. Ёсць. Буду - У. Караткевіч» (1989), «Алесь Гарун» (1990), «Кадыш» (1993), «Чарнобыль і Беларусь» (1994), «Кінарэжысёр Віктар Тураў» (1995)[3]. Крыніцы
|
||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
Portal di Ensiklopedia Dunia
