ង្វៀន វ៉ាន់ធៀវ
ង្វៀន វ៉ាន់ធៀវ ( កើតថ្ងៃទី៥ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩២៣ ដល់ថ្ងៃទី២៩ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០០១ ) គឺជាមន្ត្រីយោធា និងអ្នកនយោបាយវៀតណាមខាងត្បូង ដែលជាប្រធានាធិបតីនៃប្រទេសវៀតណាមខាងត្បូង ពីឆ្នាំ ១៩៦៧ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៥ ។ [១] [២] លោកគឺជាឧត្តមសេនីយម្នាក់នៅក្នុងកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធនៃសាធារណរដ្ឋវៀតណាម (RVNAF) បានក្លាយជាប្រមុខរបបយោធា នៅឆ្នាំ១៩៦៥ ហើយបន្ទាប់មកជាប្រធានាធិបតីបន្ទាប់ពីបានឈ្នះការបោះឆ្នោតនៅឆ្នាំ១៩៦៧ ។ លោកបានបង្កើតការគ្រប់គ្រងលើវៀតណាមខាងត្បូងរហូតដល់គាត់បានលាលែងពីដំណែង ហើយចាកចេញពីប្រទេស ហើយផ្លាស់ទៅរស់នៅទីក្រុងតៃប៉ិ តៃវ៉ាន់ពីរបីថ្ងៃមុនការដួលរលំនៃទីក្រុងសៃហ្គននិងជ័យជំនះចុងក្រោយរបស់វៀតណាមខាងជើង ។ កើតនៅផាន់រ៉ាង នៅឆ្នេរសមុទ្រភាគកណ្តាល នៃប្រទេសវៀតណាម លោកធៀវបានចូលរួមជាមួយពួកវៀតមិញ ដែលគ្រប់គ្រងដោយកុម្មុយនិស្តហូជីមិញ ក្នុងឆ្នាំ១៩៤៥ ប៉ុន្តែបានលាឈប់បន្ទាប់ពីមួយឆ្នាំ ហើយបានចូលរួមជាមួយកងទ័ពជាតិវៀតណាម (VNA) នៃរដ្ឋវៀតណាម ដែលគាំទ្រដោយបារាំង។ គាត់បានឡើងជួរបន្តិចម្តងៗ ហើយនៅឆ្នាំ 1954 បានដឹកនាំកងវរសេនាតូចមួយក្នុងការបណ្តេញពួកកុម្មុយនិស្តចេញពីភូមិកំណើតរបស់គាត់។ បន្ទាប់ពីការដកទ័ពរបស់បារាំង VNA បានក្លាយជា ARVN ហើយ លោកធៀវគឺជាប្រធានបណ្ឌិតសភាយោធាជាតិវៀតណាម អស់រយៈពេល 4 ឆ្នាំមុនពេលក្លាយជាមេបញ្ជាការកងពល និងវរសេនីយ៍ឯក។ នៅខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ 1960 លោកបានជួយទម្លាក់ការប៉ុនប៉ងធ្វើរដ្ឋប្រហារ ប្រឆាំងនឹងប្រធានាធិបតី ង៉ូ ឌិញឌៀម ។ ក្នុងអំឡុងពេលនេះ លោកក៏បានប្តូរទៅកាន់សាសនារ៉ូម៉ាំងកាតូលិក ហើយបានចូលរួមក្នុងរបបសម្ងាត់ គណបក្សទាន់ឡាវ ; លោកឌៀមត្រូវបានគេគិតថានឹងផ្តល់ការអនុគ្រោះដល់អ្នករួមសាសនារបស់គាត់ ហើយ លោកធៀវត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ថាជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមមនុស្សជាច្រើនដែលបានប្រែចិត្តជឿសម្រាប់ការរីកចម្រើនផ្នែកនយោបាយ។ ឯកសារយោង |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
