តន្ត្រី តន្ត្រី (ចក្រភពអង់គ្លេស៖ តន្រ្តី) គឺជាសិល្បៈបែបសិល្បៈនិងវប្បធម៌ដែលមាយ [មជ្ឈិមសម័យជាលក្ខណៈដែលបានរៀបចំឡើងតាមពេលវេលាកំណត់។ ធាតុរួមនៃតន្ត្រីអរូបិយ (ដែលគ្រប់គ្រងបទភ្លេងនិងភាពសុខដុម) ចង្វាក់ (និងទ្រឹស្តីសង្វាក់ម៉ែត្រនិងការបញ្ចូលគ្នា) ឌីណាមិក (សំលេងខ្លាំងនិងទន់) និងគុណសម្បតិ្ត sonic នៃ timbre និងវាយនភាព (ដែលពេលខ្លះត្រូវបានគេហៅថា "ពណ៌" នៃសម្លេងតន្ត្រី) ។ ស្ទីលឬប្រភេទតន្ត្រីខុសគ្នាអាចសង្កត់ធ្ងន់សង្កត់ធ្ងន់ឬលុបចោលធាតុមួយចំនួន។ តន្ត្រីត្រូវបានអនុវត្តជាមួយនឹងឧបករណ៍និងបច្ចេកទេសសំលេងជាច្រើនរាប់ចាប់ពីការច្រៀងរហូតដល់ការចាប់រំលោភ។ មានបំណែកឧបករណ៍តែមួយគត់ដែលជាបំណែកសំលេងតែម្នាក់ឯង (ដូចជាបទចំរៀងដែលមិនមានភ្ជាប់ជាមួយឧបករណ៍) និងបំណែកដែលរួមបញ្ចូលគ្នារវាងការច្រៀងនិងឧបករណ៍។ ពាក្យនេះកើតចេញពីភាសាក្រិកμουσική (mousike; "សិល្បៈរបស់មូស៊ាស") ។ ង រួមប្រវត្តិ និគ្នាអាការៈលេខភ្លេង និង ប្រពៃណីការតែងកាព្យចំរៀង, បំណកស្រាយ, ប្រគុំការប្រគុំការស្តាប់និងការទទួលមហាជននិងបច្ចេកវិទ្យាការអប់រំភ្លេងជាផ្នែកមួយនៃការអប់រំទូទៅការសិក្សាប្រើប្រាស់ក្នុងព្យាបាលរោគកំណត់សំគាល់មើងផងដែររាយបញ្ដើមរឿងពាក់ព័ន្ធបណ្តាខ្សែភ្ជាប់ក្រៅhttp://en.wikipedia.org/wiki/Music តន្ត្រីគឺជាសិល្បៈមួយ សម្លេងដែលមានវិញ្ញាណ ដែលគេហៅភាពត្រូវគ្នានៃចង្វាក់។ល។ តន្រី្តជារបស់យើងគ្រប់គ្នា ហេតុនេះហើយបានជាយើងបានលើកយកឧទាហរណ៍អំពី តន្ត្រីខ្មែរ មកបកស្រាយ ដើម្បីឲ្យយើងងាយស្រួលយល់។ ធាតុរបស់តន្រីគឺសម្លេងដែលមាន៤ជារូបមន្ត |
Portal di Ensiklopedia Dunia
