នរោត្តម ចក្រពង្ស
នរោត្តម ចក្រពង្រ (ប្រសូតនៅថ្ងៃទី ២១ ខែ តុលា ឆ្នាំ ១៩៤៥) គឺជាអ្នកនយោបាយ អ្នកជំនួញ និងជាអតីត ឧត្តមសេនីយ៍ នៃ កងយោធពលខេមរភូមិន្ទ ។ ព្រះអង្គជាព្រះរាជបុត្រទី ៤ របស់ ព្រះបាទនរោត្តម សីហនុ នៃប្រទេសកម្ពុជា ហើយក៏ជាបងប្អូនបង្កើតរបស់ព្រះមហាក្សត្របច្ចុប្បន្នគឺ នរោត្តម សីហមុនី ។ លោកចក្រពង្ស បានចាប់ផ្តើមអាជីពជាអ្នកបើកយន្តហោះយោធានៅឆ្នាំ 1963 ។ បន្ទាប់ពីព្រះបាទសម្តេចសីហនុត្រូវបានផ្ដួលរំលំដោយរដ្ឋប្រហារនៅឆ្នាំ 1970 ចក្រពង្សបានចំណាយពេលនៅក្រោមការឃុំខ្លួនក្នុងផ្ទះបន្ទាប់មកនៅទីក្រុងប៉េកាំងជាប្រមុខពិធីសាររបស់សម្ដេចសីហនុបន្ទាប់មករស់នៅក្រៅប្រទេសមុនពេលដែលគាត់បានចូលរួមជាមួយ ហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិច នៅឆ្នាំ 1981 ហើយបានប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការកាន់កាប់របស់វៀតណាមក្នុងឋានៈជាមេបញ្ជាការនៃកងទ័ពជាតិ ព្រះសីហនុ។ នៅឆ្នាំ ១៩៩១ លោក ចក្រពង្ស បានចាកចេញពីគណបក្សហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច ទៅចូលរួមជាមួយ គណបក្សប្រជាជន កម្ពុជា ហើយបានធ្វើជាឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រីកម្ពុជាចន្លោះឆ្នាំ ១៩៩២ ដល់ឆ្នាំ ១៩៩៣។ នៅពេលដែល CPP ចាញ់ ការបោះឆ្នោតសកលឆ្នាំ 1993 លោក ចក្រពង្ស បានដឹកនាំការប៉ុនប៉ងបំបែកខ្លួននៅឆ្នាំ 1993 ។ នៅឆ្នាំ 1994 គាត់ត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ថាបានចូលរួមក្នុងការប៉ុនប៉ងធ្វើរដ្ឋប្រហារបរាជ័យ (ដែលគាត់បានបដិសេធ) ដែលនាំឱ្យគាត់ត្រូវបានគេបញ្ជូនទៅនិរទេស។ បន្ទាប់ពីលោកចក្រពង្សត្រូវបានលើកលែងទោសនៅឆ្នាំ១៩៩៨ លោកបានបង្កើតក្រុមហ៊ុនអាកាសចរណ៍ឯកជនមួយគឺក្រុមហ៊ុនអាកាសចរណ៍ ផ្លូវអាកាសរ៉ូយ៉ាល់ភ្នំពេញ ។ ក្រុមហ៊ុនអាកាសចរណ៍ក្រោយមកបានបញ្ឈប់ប្រតិបត្តិការទាំងអស់នៅដើមឆ្នាំ 2006 ។ នៅឆ្នាំ ២០០២ ចក្រពង្ស បានបង្កើតគណបក្សរាជានិយមមួយ គឺគណបក្សព្រលឹងខ្មែរ។ នៅពេលដែលគណបក្សព្រលឹងខ្មែរបរាជ័យក្នុងការទទួលបានអាសនៈសភាតែមួយនៅក្នុងការបោះឆ្នោតសកលឆ្នាំ ២០០៣ លោក ចក្រពង្ស បានចូលរួមជាមួយគណបក្សហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច ហើយបានបម្រើការជាសមាជិកព្រឹទ្ធសភាក្នុងរយៈពេលខ្លីក្នុងឆ្នាំ ២០០៥។ នៅឆ្នាំ២០០៦ លោក ចក្រពង្ស ត្រូវបានបណ្ដេញចេញពីគណបក្សហ៊្វុនស៊ិនប៉ិច ហើយបានចូលរួមជាមួយ គណបក្សនរោត្តម រណឫទ្ធិ ។ នៅពេលដែលរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបន្តការស៊ើបអង្កេតផ្លូវច្បាប់លើបំណុលដែលលោកចក្រពង្ស ប្រមូលពីក្រុមហ៊ុនអាកាសចរណ៍របស់គាត់ លោក ចក្រពង្ស បានលាឈប់ពីឆាកនយោបាយក្នុងឆ្នាំ ២០០៧។ លោក ចក្រពង្ស ដែលជាទីប្រឹក្សាឯកជននៃឧត្តមក្រុមប្រឹក្សាឯកជនរួចហើយនោះបានលះបង់ខ្លួនគាត់ក្នុងការងារមនុស្សធម៌ និងគាំទ្រសកម្មភាពរបស់ព្រះមហាក្សត្រ។ នៅឆ្នាំ 2013 លោក ចក្រពង្ស ត្រូវបានតែងតាំងជាសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាធម្មនុញ្ញនៃប្រទេសកម្ពុជា ដោយព្រះមហាក្សត្រ។ ឯកសារយោង |
Portal di Ensiklopedia Dunia