បែកជេ

	Korean name
Hangul	백제
Hanja	百濟
Revised Romanization	Baekje
McCune–Reischauer	Paekche

អាណាចក្របែកជេ
백제 (百濟)
	១៨ មុនគ.ស–ក្រោយឆ្នាំ៦៦០
	បែកជេនៅកំពូលនៅឆ្នាំ៣៧៥
ធានី	វីរ្យេ; (១៨ មុនគ.ស – ៤៧៥ ក្រោយគ,); អ៊ុងជីន; (៤៧៦–៥៣៨); សាប៊ី; (៥៣៨–៦៦០);
ភាសាទូទៅ	បែកជេ (អំបូរភាសាកូរ៉េ),; ចិនបុរាណ (អក្សរសាស្ត្រ)
សាសនា	ពុទ្ធសាសនា,; លទ្ធិខុងជឺ,; សាសនាតាវ,; លទ្ធិសាម៉ាន់
រដ្ឋាភិបាល	ព្រះមហាក្សត្រ
	៣៤៦–៣៧៥
- សេចក្តីផ្តើមនៃព្រះពុទ្ធសាសនា	៣៨៥
ប្រជាជន
▪ សតវត្សទី៧	ប្រហែល ៧៦១,៥០០
Preceded by	Succeeded by
	ប៊ូយ៉រ
	Goguryeo
	សហព័ន្ធរួមម៉ាហាន់
បង្រួបបង្រួមស៊ីលឡា
សព្វថ្ងៃជាផ្នែកនៃ	កូរ៉េខាងជើង; កូរ៉េខាងត្បូង

អាណាចក្របែកជេ ឬ ផែកឆេ^[៣] (កូរ៉េ: 백제; ហាន់ចា: 百濟; RR: Baekje) គឺជាអាណាចក្រកូរ៉េដែលមានទីតាំងនៅភាគនិរតីនៃប្រទេសកូរ៉េពី ១៨ មុនគ.ស^[១] ដល់ឆ្នាំ ៦៦០ ជាផ្នែកមួយនៃរាជាណាចក្របីនៃកូរ៉េ រួមជាមួយនឹងហ្គោគូរ្យ៉ូនិងស៊ីលឡា

អាណាចក្របែកជេបង្កើតឡើងដោយព្រះម្ចាស់អុនចូ ព្រះរាជបុត្រទីបីរបស់ជូម៉ូ និងព្រះនាងសូ សរណូ អ្នកស្ថាបនិករបស់អាណាចក្រហ្គោគូរ្យ៉ូ នៅវីរ្យេសុង (សេអ៊ូលភាគខាងត្បូងបច្ចុប្បន្ន) អាណាចក្របែកជេ ដូចអាណាចក្រហ្គោគូរ្យ៉ូ បានអះអាងថានឹងទទួលបានជោគជ័យរបស់អាណាចក្រប៊ូយ៉រ រដ្ឋមួយដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅម៉ាន់ជូរីបច្ចុប្បន្ន នៅជុំវិញពេលវេលានៃការដួលរលំរបស់ហ្គោចូសន់

អាណាចក្របែកជេជម្មើសជំនួសប្រយុទ្ធ និងសម្ព័ន្ធមិត្តជាមួយអាណាចក្រហ្គោគូរ្យ៉ូនិងស៊ីលឡាជារាជាណាចក្របីនៃកូរ៉េបានពង្រីកការគ្រប់គ្រងលើឧបទ្វីប នៅលើកំពូលរបស់វានៅសតវត្សទី៤ អាណាចក្របែកជេគ្រប់គ្រងភាគច្រើននៃឧបទ្វីបកូរ៉េខាងលិច នៅភាគខាងជើងនៃព្យុងយ៉ាង ហើយអាចមានសូម្បីតែទឹកដីក្នុងប្រទេសចិន ដូចជានៅក្នុងលៀវស៊ី ទោះបីជាទស្សនៈនេះមានភាពចម្រូងចម្រាសក៏ដោយ បានក្លាយជាមហាអំណាចសមុទ្រក្នុងតំបន់ដ៏សំខាន់ ជាមួយទំនាក់ទំនងនយោបាយ និងពាណិជ្ជកម្មជាមួយចិន និងជប៉ុន

អាណាចក្របែកជេគឺជាមហាអំណាចដែនសមុទ្រ^[៤] ជំនាញដែនសមុទ្រ ដែលធ្វើឱ្យវាក្លាយជាហ្វីនីស៊ីនៃអាស៊ីបូព៌ា ជាឧបករណ៍ក្នុងការផ្សព្វផ្សាយព្រះពុទ្ធសាសនាទូទាំងអាស៊ីបូព៌ា និងវប្បធម៌ទ្វីបទៅកាន់ប្រទេសជប៉ុន^[៥]^[៦]

ក្នុងឆ្នាំ ៦៦០ អាណាចក្រនេះត្រូវបានចាញ់ដោយរាជវង្សថាងនិងអាណាចក្រស៊ីលឡា ហើយទីបំផុតត្រូវបានដាក់ជូនទៅអាណាចក្របង្រួបបង្រួមស៊ីលឡា