ភិក្ខុភិក្ខុ ( បាលី: ភិក្ខុ , សំស្ក្រឹត : ភិក្ឞុ ) ជាបុរសដែលបានបួសក្នុង ពុទ្ធសាសនា ។ [១] ក៏មានជាស្ត្រី ( ភិក្ខុនី ) ជាសមាជិកនៃ សង្ឃ (ពុទ្ធសាសនា)។ [២] ជីវិតរបស់ព្រះសង្ឃទាំងអស់ត្រូវបានគ្រប់គ្រងដោយក្បួនមួយដែលហៅថា ប្រាតិមោក្ឞ ឬ បាតិមោក្ខ ។ [១] របៀបរស់នៅរបស់ពួកគេត្រូវបានរាងដើម្បីគាំទ្រដល់ការប្រតិបត្តិខាងវិញ្ញាណរបស់ពួកគេ: ដើម្បីរស់នៅសាមញ្ញនិងសមាធិនិងបានទទួល ព្រះនិព្វាន ។ [៣] បុគ្គលដែលមានអាយុក្រោម២០ឆ្នាំ មិនអាចបួសជាភិក្ខុ ឬភិក្ខុនីបានទេ ប៉ុន្តែអាចបួសជា សាមណេរ ឬ សាមណេរី ។ និយមន័យភិក្ខុ មានន័យថា "អ្នករស់នៅដោយ ទាន " ។ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ព្រះអង្គម្ចាស់ សិទ្ធថ៍ ទ្រង់បានលះបង់ជីវិតប្រកបដោយសេចក្តីរីករាយ និងឋានៈ ទ្រង់គង់នៅជា អ្នកបិណ្ឌបាត ជាផ្នែកនៃរបៀបរស់នៅ សាមណេរ របស់ព្រះអង្គ។ សិស្សដែលធ្ងន់ធ្ងរជាងគាត់ដែលបានលះចោលជីវិតជាម្ចាស់ផ្ទះ ហើយមករៀនពេញម៉ោងក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់គាត់ក៏ទទួលយករបៀបរស់នៅនេះដែរ។ ភិក្ខុទាំងឡាយទាំង សង្ឃ នេះ ក្លាយជាសហគមន៍នៃភិក្ខុដែលបានបួសចេញពីក្រុងមួយទៅក្រុងពេញមួយឆ្នាំ ដោយរស់នៅបិណ្ឌបាត ហើយឈប់នៅកន្លែងតែមួយសម្រាប់តែ ថ្ងៃវិសាខបូជា ជាខែវស្សានៃរដូវវស្សា។ វិចិត្រសាល
ឯកសារយោងប្រភពការអានបន្ថែមតំណភ្ជាប់ខាងក្រៅ
|
.jpg)
Portal di Ensiklopedia Dunia
