ល្វីស៍ ហ្វ៊ីណូត៍

ល្វីស៍ ហ្វ៊ីណូត៍ (១៨៦៤ - ១៩៣៥) លោកជាអ្នកបុរាណវិទ្យា និងអ្នកស្រាវជ្រាវជនជាតិបារាំង ដែលមានឯកទេសខាងវប្បធម៌នៃ អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ។ ដោយសារគាត់ជាអតីតនាយកនៃ សាលាបារាំងចុងបូព៌ាប្រទេស ការចូលរួមចំណែករបស់គាត់ក្នុងការសិក្សាប្រវត្តិសាស្រ្ត ខ្មែរ ស្ថាបត្យកម្ម និង សិលាចារឹក មានការទទួលស្គាល់យ៉ាងទូលំទូលាយ។

លោក ល្វីស៍ ហ្វ៊ីណូត៍ បានទទួលបរិញ្ញាបត្រច្បាប់និងអក្សរ ក្រោយមក គាត់បានចូលរៀននៅ École Nationale des Chartes ក្នុងឆ្នាំ ១៨៨៦ ។ គាត់​បាន​រៀននៅទីនោះអ់សរយៈពេលពីរ​ឆ្នាំ​ ​។ លោក​បាន​ធ្វើ​ការ​ដំបូង​ជា​សិក្ខាកាម បន្ទាប់​មក​ជា​ជំនួយការ​បណ្ណារក្ស​នៅ ​បណ្ណាល័យ​ជាតិ​បារាំង ហើយ​បាន​សិក្សា ​ភាសា​សំស្ក្រឹត ដែរ។ នៅឆ្នាំ ១៨៩៨ គាត់ត្រូវបានតែងតាំងជានាយកបេសកកម្មបុរាណវត្ថុនៅ ឥណ្ឌូចិន ដែលនឹងក្លាយទៅជា សាលាបារាំងចុងបូព៌ាប្រទេស នៅឆ្នាំ ១៩០០។

ការបង្រួបបង្រួមជាតិរបស់ព្រះបាទជយវរ្ម័ន ទី ៧ បានចាប់ផ្តើមចុះផ្សាយនៅក្នុងព្រឹត្តិបត្រ សាសាលាបារាំងចុងបូព៌ាប្រទេស ដោយសារលោក ល្វីស៍ ហ្វ៊ីណូត៍។^[១]

លោក ល្វីស៍ ហ្វ៊ីណូត៍ បានស្លាប់ទាំងមានអាយុ ៧១ ឆ្នាំ ពេលគាត់ត្រឡប់ទៅបារាំងវិញហើយក្នុងទីក្រុងទូឡុងក្នុងឆ្នាំ ១៩៣៤។

• 1896: Les lapidaires indiens, Paris, Émile Bouillon (Bibliothèque de l'École des hautes études), 280 p.
• 1901: La religion des Chams d'après des monuments.
• 1904: Noté d'épigraphie indochinoise: Les inscriptions de Mi Son.
• 1916: Notes d'épigraphie indochinoise, Hanoi, Imprimerie d'Extrême-Orient, 439 p.
• 1917: « Recherches sur la littérature laotienne », BEFEO 17/5, p. 1-219.
• 1921. « Archéologie indochinoise » et « L'ethnographie indochinoise », BEFEO 21/1, p. 43-166 et 167-196.
• 1923: Les questions de Milinda, Milinda-Pañhha. Traduit du pali avec introduction et notes, Paris, Bossard (Les classiques de l'Orient, 8).
• 1925: « Lokesvara en Indochine », Paris, EFEO/Van Oest, (BEFEO 19), Études Asiatiques (1), p. 227-256, pl. 16-25.
• 1925: « Inscriptions d'Angkor », BEFEO 25/3-4, p. 297-407.
• 1926: (with Victor Goloubew et Henri Parmentier), Le temple d'Içvarapura (Banteay Srei, Cambodge), Paris, EFEO (Mémoires archéologiques, 1), 140 p., 72 pl.
• 1928: « Nouvelles inscriptions du Cambodge », BEFEO 28/1-2, p. 43-80, pl. 1-5.
• 1929-32: (with V. Goloubew et George Coedès), Le temple d'Angkor Vat, Paris, EFEO (Mémoires archéologiques, 2).

1. ↑ ស៊ីវេត, មធុរ៉ា ​​ (ថ្ងៃចន្ទ ទី៤ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៨). "ព្រះរាជជីវប្រវត្តិសង្ខេបរបស់អធិរាជខ្មែរ ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ មហាវីរៈក្សត្រខ្មែរល្បីល្បាញជាងគេបំផុត". ខ្មែរប៉ុស្តឺ. https://khmerpostasia.com/archives/9878.