Австралопитекус

Австралопитекус е изумрен род на хоминиди што живееле во Африка пред околу 4,2 до 1,8 милиони години. Тие се сметаат за важен дел од еволутивната историја на човекот, иако не се директни предци, туку блиски сродници. Нивната способност да се движат на две нозе е клучна карактеристика што ги разликува од другите примати. Фосилите од австралопитеци, пронајдени главно во Источна и Јужна Африка, даваат вредни информации за раните фази на развојот на нашите предци.

Физички, австралопитеците биле ниски, со висина од еден до еден и пол метар, а нивните тела комбинирале особини слични на мајмуните и на луѓето. Иако имале мал мозок, поголем од оној на шимпанзата, но многу помал од човечкиот, тие можеле да се движат исправено, иако нивниот начин на движење бил помалку ефикасен од оној на современите луѓе. Живееле во савански и шумски предели, хранејќи се главно со растителна храна, но веројатно и со инсекти или мали животни.

Австралопитеците веројатно живееле во мали групи, што им помагало да се заштитат од предатори. Нивната социјална структура, судејќи по разликите во големината меѓу мажјаците и женките, можеби била слична на онаа кај некои современи примати, со доминантни мажјаци. Иако не постојат докази дека изработувале сложени алатки, тие можеле да користат едноставни предмети како гранки или камења. Најпознат пример е „Луси“, скелет од видот Australopithecus afarensis, кој станал симбол на овие рани хоминиди и нивното место во човечката еволуција.