Акдамар (остров)
Островот Акамдар (турски: Akdamar Adası), познат и како Ахтамар[1][2] (ерменски: Աղթամար)[3] или Актамар[4][5] (ерменски: Ախթամար),[6][7] — најголем од четирите острови во езерото Ван, во источна Турција. Околу 0,7 км2 во големина, се наоѓа на околу 3 километри од крајбрежјето. На западниот крај на островот, карпа од 80 метри се издига над нивото на езерото (1.912 м надморска височина), додека островот опаѓа на исток. На островот се наоѓа Катедралата на Светиот Крст од 10 век, која била седиште на ерменскиот апостолски католикосат од 1116 до 1895 година. Легенда за името Потеклото и значењето на името на островот не е познато[8], но постои објаснување за народната етимологија, врз основа на стара ерменска легенда[9]. Според приказната, ерменската принцеза по име Тамара живеела на островот и била вљубена во обичен човек. Ова момче секоја вечер пливало од брегот до островот, водено од светлината што ја запалувала за него. Нејзиниот татко дознал за посетите на момчето. Една ноќ, додека чекала да дојде својот љубовник, ја скршила светлината, оставајќи го момчето во средината на езерото без водич за да посочи во кој правец да плива. Тој се удавил и неговото тело се нашло на брегот и, како што легендата заклучува, додека се давело ги кажувало зборовите „Ах, Тамара“[10][11]. Легендата била инспирација за добро познатата песна од 1891 година од Ованес Тумањан[12]. Историја_p371_AKTHAMAR_FROM_AGHAVANK.jpg)  За време на неговото владеење, кралот Гагик I (р 908-943 / 944) од ерменското Кралство Васпуракан го избрал островот како една од неговите резиденции. Тој основал населба и подигнал голема плоштадна палата богато украсена со фрески, пристаниште, улици, градини и овоштарници, и засадени дрвја. Единствената преживеана структура од тој период е Катедралата на Светиот Крст. Во подоцнежните векови, и до 1915 година, таа била дел од монашки комплекс, чии рушевини сè уште се гледаат на југ од црквата. Помеѓу 1116 и 1895 островот бил место на католикосот на Акдамар на Ерменската апостолска црква. Хачатур III, кој починал во 1895 година, бил последниот Католикос на Акдамар[13]. Во април 1915 година, за време на Ерменскиот геноцид, манастирите биле масакрирани, ограбувани и рушени[14]. Наводи
Надворешни врски
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
