Алумбрадоси

Алумбрадоси (шпански: alumbrados, просветлени), исто така наречени илуминати, биле практичари на мистична форма на христијанство во Кастиљската круна во текот на 15-тиот и 16-тиот век. Некои алумбрадоси биле само малку хетеродоксни, но други имале ставови кои биле јасно еретички според тогашните авторитети. Како последица на тоа, тие биле строго потиснати и биле едни од првите жртви на шпанската инквизиција.

Марселино Менендез Пелајо го открил името уште во 1492 година (во формата aluminados во 1498 година), и го проследил гностичкото потекло на групата. Тој сметал дека нивните ставови биле промовирани во Шпанија преку влијанија од Италија.^[1]

Алумбрадосите сметале дека човечката душа може да достигне таков степен на совршенство што дури и во земниот живот може да ја созерцува суштината на Бога и да ја сфати тајната на Светото Тројство. Тие тврделе дека секое надворешно богослужение било излишно, примањето на светите тајни бескорисно, а гревот невозможен во оваа состојба на целосно соединување со Бога. Лицата во оваа состојба на беспрекорност можеле слободно да ги задоволуваат своите сексуални желби и да извршуваат други грешни дела без да ги валкаат своите души.^[2]

• Menéndez y Pelayo, Marcelino (1880). Historia de los heterodoxos españoles. Madrid. стр. II, 521–585, III, 403–408.
• „Illuminati“. The Catholic Encyclopedia. 16. New York: The Encyclopedia Press. 1914.

• López de Rojas, Gabriel. Sectas y órdenes. Martínez Roca (2007). ISBN 978-84-270-3405-1
• Alastair Hamilton (1992). Heresy and Mysticism in Sixteenth-Century Spain: the Alumbrados. James Clarke. ISBN 978-0-227-67921-0. Посетено на 31 January 2013.

• Алумбрадосите од Шпанија Архивирано на 6 јануари 2009 г.