Антинуклеарно антитело

Антинуклеарни антитела (АНА) се автоантитела кои се врзуваат за компоненти од клеточното јадро. Кај нормални единки, имунолошкиот систем создава антитела против страни белковини (антигени), меѓутоа не создава против човечките белковини (автоантигени).

Постојат голем број на поттипови на АНА како што се анти-Ro антитела, анти-La антитела, анти-Sm антитела, анти-nRNP антитела, анти-Scl-70 антитела, анти-dsDNA антитела, анти-хистон антитела и др. Секој од овие поттипови се врзуваат за различни белковини или белковински комплекси во клеточното јадро. АНА се присутни кај голем број на заболувања, како автоимуни, канцер и инфекции, со различна преваленца на антитела во зависност од состојбата. Ова овозможува нивно искористување во дијагнозата на некои автоимуни заболувања, како системски лупус еритематозус, Шегренов синдром,^[1] склеродерма,^[2] Шарпов синдром,^[3] полимиозитис, дерматомиозитис, автоимун хепатит^[4] и лек-индуциран лупус.^[5]

Наводи

↑ Cervera, R; Font, J; Ramos-Casals, M; García-Carrasco, M; Rosas, J; Morlà, RM; Muñoz, FJ; Artigues, A; Pallarés, L; Ingelmo, M (2000). „Primary Sjögren's syndrome in men: clinical and immunological characteristics“. Lupus. 9 (1): 61–4. doi:10.1177/096120330000900111. PMID 10713648.
↑ Barnett, AJ; McNeilage, LJ (May 1993). „Antinuclear antibodies in patients with scleroderma (systemic sclerosis) and in their blood relatives and spouses“. Annals of the Rheumatic Diseases. 52 (5): 365–8. doi:10.1136/ard.52.5.365. PMC 1005051. PMID 8323384.
↑ Burdt, Mark A.; Hoffman, Robert W.; Deutscher, Susan L.; Wang, Grace S.; Johnson, Jane C.; Sharp, Gordon C. (1 May 1999). „Long-term outcome in mixed connective tissue disease: Longitudinal clinical and serologic findings“. Arthritis & Rheumatism. 42 (5): 899–909. doi:10.1002/1529-0131(199905)42:5<899::AID-ANR8>3.0.CO;2-L. PMID 10323445.
↑ Obermayer-Straub, P; Strassburg, CP; Manns, MP (2000). „Autoimmune hepatitis“. Journal of Hepatology. 32 (1 Suppl): 181–97. doi:10.1016/S0168-8278(00)80425-0. PMID 10728804.
↑ Kavanaugh A, Tomar R, Reveille J, Solomon DH, Homburger HA (January 2000). „Guidelines for clinical use of the antinuclear antibody test and tests for specific autoantibodies to nuclear antigens. American College of Pathologists“. Archives of Pathology & Laboratory Medicine. 124 (1): 71–81. doi:10.1043/0003-9985(2000)124<0071:GFCUOT>2.0.CO;2 (неактивно 2018-08-26). PMID 10629135.

[pmid10713648-1] Cervera, R; Font, J; Ramos-Casals, M; García-Carrasco, M; Rosas, J; Morlà, RM; Muñoz, FJ; Artigues, A; Pallarés, L; Ingelmo, M (2000). „Primary Sjögren's syndrome in men: clinical and immunological characteristics“. Lupus. 9 (1): 61–4. doi:10.1177/096120330000900111. PMID 10713648.

[pmid8323384-2] Barnett, AJ; McNeilage, LJ (May 1993). „Antinuclear antibodies in patients with scleroderma (systemic sclerosis) and in their blood relatives and spouses“. Annals of the Rheumatic Diseases. 52 (5): 365–8. doi:10.1136/ard.52.5.365. PMC 1005051. PMID 8323384.

[pmid10323445-3] Burdt, Mark A.; Hoffman, Robert W.; Deutscher, Susan L.; Wang, Grace S.; Johnson, Jane C.; Sharp, Gordon C. (1 May 1999). „Long-term outcome in mixed connective tissue disease: Longitudinal clinical and serologic findings“. Arthritis & Rheumatism. 42 (5): 899–909. doi:10.1002/1529-0131(199905)42:5<899::AID-ANR8>3.0.CO;2-L. PMID 10323445.

[pmid10728804-4] Obermayer-Straub, P; Strassburg, CP; Manns, MP (2000). „Autoimmune hepatitis“. Journal of Hepatology. 32 (1 Suppl): 181–97. doi:10.1016/S0168-8278(00)80425-0. PMID 10728804.

[pmid10629135-5] Kavanaugh A, Tomar R, Reveille J, Solomon DH, Homburger HA (January 2000). „Guidelines for clinical use of the antinuclear antibody test and tests for specific autoantibodies to nuclear antigens. American College of Pathologists“. Archives of Pathology & Laboratory Medicine. 124 (1): 71–81. doi:10.1043/0003-9985(2000)124<0071:GFCUOT>2.0.CO;2 (неактивно 2018-08-26). PMID 10629135.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Антинуклеарно антитело

Наводи

Portal di Ensiklopedia Dunia