Базата била отворена на 6 февруари1947 година од Првата чилеанска антарктичка експедиција. Таа е најстарата чилеанска антарктичка станица. До 1 март 2006 година, таа била база на Чилеанската морнарица, на кој датум била предадена на регионалната влада на Магаљанес и регионот Чилеански Антарктик. До февруари 2004 година била постојана база. Потоа, служела како летна база за јоносферски и метеоролошки истражувања. Имало планови за повторно отворање на станицата за постојана окупација почнувајќи од март 2008 година. Базата е именувана по капетанот Артуро Прат, чилеански поморски офицер.
Историски локалитети
Бетонски монолит бил подигнат во 1947 година во близина на базата како референтна точка за хидрографските истражувања на Чилеанскиот Антарктик. Претставува важна активност пред Меѓународната геофизичка година на Антарктикот и е зачувана и одржувана од персоналот од базата. Монолитот е означен како историско место или споменик (HSM 32), по предлогот на Чиле на Консултативната средба на Договорот за Антарктикот.[1]
Засолниште и крст со плоча биле подигнати во близина на базата и именувани по потполковникот Гонсалес Пачеко, кој починал во 1960 година додека бил на чело на станицата. Во него се одбележуваат настани поврзани со личност чија улога и околностите на неговата смрт имаат и симболична и едукативна вредност во врска со човечките активности на Антарктикот. Тој е означен како историско место или споменик (HSM 33), по предлогот на Чиле за Консултативната средба на Договорот за Антарктикот.[1]
Биста на чилеанскиот поморски херој Артуро Прат била подигната во базата во 1947 година. Претставува активности пред Меѓународна геофизичка година и има симболична вредност поврзана со присуството на Чиле на Антарктикот. Тој е означен како историско место или споменик (HSM 34), по предлогот на Чиле за Консултативната средба на Договорот за Антарктикот.[1]
Дрвен крст и статуа на Богородица од Кармил биле подигнати во 1947 година во близина на базата. Претставува активности пред Меѓународната геофизичка година и има симболична и архитектонска вредност. Назначен е за историско место или споменик (HSM 35), по предлогот на Чиле за Консултативната средба на Договорот за Антарктикот.[1]
Клима
Климата е поморска поларна, со помалку сериозни просеци од очекуваните на Антарктикот.[2][3] Екстремните температури можат да достигнат −29 °C (−20.2 °F) во јули, што сè уште е доста подносливо за луѓето заштитени поради значителната умереност на морето, а редок топлотен бран предизвикува температурата да достигне 19 °C (66.2 °F), релативно висока вредност. Климата е прилично влажна по својата местоположба и врнежите се прилично добро распоредени, така што дури и во најсушните месеци добиваат повеќе врнежи од речиси целата средоземна зона.[4]
Климатски податоци за База „Капетан Артуро Прат“, надморска височина: 5 м or 16 ст, 1985-2011 семинормали
Антарктичка дигитална база на податоци (ADD). Топографска карта на Антарктикот во размер 1:250000. Научен комитет за истражување на Антарктикот (SCAR). Од 1993 година, редовно се надградува и ажурира.
Галерија
Местоположба на островот Гринич на Јужните Шетландски Острови
.jpg)
