Бразилска Антарктичка Програма (португалски: Programa Antártico Brasileiro или ПРОАНТАР) — програма на Бразилската морнарица која има присуство на континентот Антарктик.[1] Ги координира истражувањата и оперативната поддршка за истражување во регионот. Во моментов одржува истражувачка станица во текот на целата година на Антарктикот (Антарктичката станица „Командант Фераз“), како и неколку сезонски теренски кампови. Исто така, одржува два истражувачки брода кои пловат во водите на Антарктикот (мразокршачитеАлмирате Максимијано и Ари Ронгел).[1]
Историја
Програмата била официјално создадена во јануари 1982 година, кога Бразилската морнарица го купила данскиот мразокршачТала Дан, подоцна преименуван во Барао де Тефе. Истата година, Бразил ја испратил својата прва експедиција („Операција Антарктик I“) на антарктичкиот континент и „Барао де Тефе“ извршил извидничка мисија до северозападниот сектор на Антарктикот со цел да ја избере локацијата каде што ќе биде изградена идната бразилска антарктичка станица. Успехот на таа експедиција резултирало со меѓународно признавање на бразилското присуство на Антарктикот, што овозможило прифаќање на земјата како консултативна страна на Антарктичкиот договор во 1983 година. Втората експедиција („Операција Антарктик II“) била одржана во летото 1983–1984 година, со главна задача транспорт и изградба на бразилската станица. Антарктичката станица „Командант Фераз“, составена од 8 модули, била завршена на 6 февруари1984 година. Станицата била проширена на 33 модули во следната година. Почнувајќи од 1986 година, станицата е постојано окупирана во текот на 365 дена од годината.[1]
Во февруари 1991 година, претседателот Фернандо Колор де Мело го потврдил интересот на Бразил за регионот со посета на бразилската антарктичка станица, каде што поминал три дена. Тој станал првиот бразилски претседател кој стапнал на Антарктикот.[2] Во јануари 2008 година, 13 конгресмени, членови на Бразилскиот Парламентарен Комитет на Антарктикот ја посетиле бразилската антарктичка станица. Друга посета на членовите на Конгресот се одржала во јануари 2009 година.
Претседателот Луис Инасио Лула да Силва за време на посетата на Антарктичката станица во март 2008 година
На 16 февруари2008 година, претседателот Луис Инасио Лула да Силва и делегација од дваесет и три лица, вклучувајќи ја и првата дама Мариса Летиција, ја посетиле станицата на Антарктикот. Бразилската влада го дефинирала претседателското патување како „политички гест“ за поддршка на работата на бразилските научници и воениот персонал.[3][4]
Во 2009 година, Бразилската морнарица го вклучила мразокршачот Алмирате Максимијано (поранешна „Океанска царица“) во својата флота. Алмирате Максимијано управува со авиони UH-12/13 и IH-6B со хангар за два хеликоптери. Бразилската морнарица инсталирала пет современи лаборатории за развој на научни истражувања во околината на Антарктикот. Бродот може да прими 106 патници, од кои 1/3 се научници и истражувачи.[1]
Во 2009 година, Бразил ја направил својата прва национална научна експедиција на ледената покривка на Антарктикот.[5][6] Експедицијата интегрирала атмосферски, глациолошки, геолошки и геофизички проучувања долж областа на ридскиот венец Патриот и исто така долж областа на субглацијалното езеро Елсворт.[5] На 12 јануари2012 година, бразилската антарктичка програма го инаугурирала модулот Криосфера 1, кој се наоѓа на висорамнината на ледената покривка на западниот дел на Антарктикот, на 84°00' S – 79°30' W. Се наоѓа на 670 километри од географскиот Јужен Пол и 2.500 километри јужно од антарктичката станица Команданте Фераз.
На 25 февруари2012 година, експлозија во машинската соба во која биле сместени генераторите на станицата предизвикала пожар кој, според бразилската морнарица, уништила приближно 70% од зградата.[7] Двајца војници, првично пријавени како исчезнати од бразилската морнарица, биле пронајдени мртви во остатоците од станицата по пожарот, додека третиот се здобил со повреди кои не се опасни по живот.[8] Оттогаш е повторно изграден и новиот објект бил свечено отворен со присуство на бразилскиот потпретседател Хамилтон Мурао и министерот за наука и технологија Маркос Понтес во јануари 2020 година [9]
Објекти
На Антарктик
Поглед на Антарктичката станица Команданте Фераз (пред пожарот и ремоделирањето) свртен кон Заливот на Адмиралитетот
Estação de Apoio Antártico - станица за поддршка во Рио Гранде
Поглед на базата Алмирате Фераз
Персоналот и истражувачот на бразилската морнарица го напуштаат Алмирате Максимијано со брод, одејќи во базата Команданте Фераз
Внатрешност на базата Алмирате Фераз, пред инаугурацијата
Внатрешност во лабораторија во базата Алмирате Фераз, пред инаугурацијата
Дел од опремата што ја користат персоналот на морнарицата и истражувачите на Антарктикот
Модулот за комуникација за време на снежна бура
База Алмирате Фераз. Забележлива е основата на платформа која се наоѓа на високо ниво, што ја прави нејзината структура аеродинамична.
Морнаричкиот персонал и истражувачите пристигнуваат на брегот пред станицата. Најчестиот начин на транспорт е со хеликоптер.
Сообраќај
Бразилската морнарица и бразилските воздухопловни сили се одговорни за логистиката на бразилската програма за Антарктикот, вклучувајќи транспорт на воен и цивилен персонал, опрема и залихи до Антарктикот. Главната опрема што се користи за оваа намена се:[1]
Бродови
Мразокршачот на бразилската морнарица Алмирате Максимијано
Алмирате Максимијано (H-41) - Мразокршач и океанографски истражувачки брод на бразилската морнарица, ќе биде ставен надвор од употреба во оваа деценија. Нов мразокршач на бразилската морнарица се очекува да биде испорачан во 2025 година.
Ари Ронгел (H-44) - Мразокршач и океанографски истражувачки брод на бразилската морнарица, ќе биде ставен надвор од употреба во оваа деценија. Нов бразилски брод мразокршач се очекува да биде испорачан во 2025 година.
(NApAnt) - Идниот мразокршач на бразилската морнарица, се очекува да биде испорачан во 2025 година.
Крузеиро до Сул (H-38) - океанографски истражувачки брод на бразилската морнарица.
Барао де Тефе (H-42) - океанографски истражувачки брод на бразилската морнарица (деактивиран).
Адмиранте Камара (H-41) - океанографски истражувачки брод на бразилската морнарица (деактивиран).
Адмирале Алваро Алберто (H-43) - океанографски истражувачки брод на бразилската морнарица (деактивиран).
Професот Беснард - океанографски истражувачки брод на Универзитетот во Саун Пауло.
Авиони
Bell JetRanger (IH-6B) - Хеликоптери кои оперираат на Адмирал Максимијано, се ставаат во секундарни улоги, бидејќи H135 ги извршува главните транспортни мисии.
HB350 Esquilo (UH-12/13) - Хеликоптери кои оперираат на Ари Ронгел, се ставаат во секундарни улоги, бидејќи H135 ги извршува главните транспортни мисии.
Ц-130 Херкулес - Воено транспортен авион на бразилските воздухопловни сили, ставен надвор од употреба и заменет со воен транспортен авион Ембраер Ц-390.
Eurocopter EC135 (UH-17) - Воен транспортен хеликоптер купен специјално за програмата на Антарктикот, тој врши транспортни мисии, управуван од хелиодромот на антарктичката база „Алмиранте Фераз“ и од антарктичките бродови на бразилската морнарица.
Embraer KC-390 (C-390) - управуван од бразилските воздухопловни сили во логистичка поддршка за бразилската програма на Антарктикот, доставувајќи товар до антарктичката база Команданте Фераз по воздушен пат.
Организации
Бразилската програма за Антарктикот ја управува Бразилската морнарица во партнерство со различни владини организации.[1] Исто така, неколку сојузни универзитети и истражувачки институти учествуваат во програмата.
Министерството за одбрана, управува со бразилската програма за Антарктикот преку бразилската морнарица и бразилските воздухопловни сили;
Националниот совет за научен и технолошки развој, финансира координација и спроведување на истражувањето;
Министерството за наука и технологија, ја утврдува научноистражувачката политика;
Министерството за животна средина, обезбедува усогласеност со меѓународните правила за да се минимизира влијанието на човечкото присуство на Антарктикот;
Министерство за надворешни работи, одговорно за Националната политика на Антарктичките прашања;
Министерството за рудници и енергетика, го снабдува специјалното антифризно гориво за објектите и возилата кои работат на Антарктикот.
.jpg)
_(cropped).jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.png)
.jpg)
