Вакцинација на дрво

Вакцинација на дрвото — исто така познато како вбризгување во стеблото или ^[1][2] — метод за целење кон прецизна примена на пестициди,^[3][4][5] активатори на отпорност на растенијата,^[6] или ѓубрива^[7] во ксилемското васкуларно ткиво на дрвото со цел да биде заштитено дрвото од штетници или да бидат вбризгувани хранливи материи за да се поправат недостатоците на хранливите материи. Овој метод во голема мера се потпира на искористување на васкуларниот систем на дрвото за пренос и распространување на активните соединенија во дрвото, крошната и корените каде што е потребна заштита или исхрана.^[8]

Вакцинацијата на дрвото е моментално најпопуларниот метод за контрола на штетните инсекти,^[9] патогени,^[10][11] и нематоди^[12][13][14] во грижата за пејзажните дрвја.

Вбризгувањето во деблото е развиено првенствено за употреба на големи димензии на дрвја и за дрвја во близина на урбани области каде што примената на прскање од земја и воздух се непрактични поради значителни загуби на пестициди предизвикани од наноси или не се дозволени поради потенцијална човечка изложеност. Сепак, главниот двигател за употребата на вакцинација на дрвјата е широко распространетата потреба за контрола на многу инвазивни патогени дрвја и штетници. Најпознати примери се оние на габите Ophiostoma кои предизвикуваат холандската брестова болест (DED)^[15] и инсектот Agrilus planipennis^[16] кои имаат специфична биологии која што доведува до сериозно внатрешно оштетување на дрвото, а со тоа и до негова смрт, и кои го прават нивното управување исклучително тешко или неефикасно со класичните методи на примена на пестициди. Вбризгувањето во стеблото за заштита на дрвјата е сметано за еколошки побезбедна замена во односно на примена на пестициди бидејќи соединението е внесувано во дрвото,^[17] со што се овозможува изборна изложеност на растителни штетници. Во руралните и урбаните средини, вбризгувањето во деблото значително ја намалува непрепорачливата изложеност на вода, почва, воздух и диви животни на пестициди и ѓубрива. Во последните 20 години, вакцинирањето на дрвјата добива на популарност со развојот и достапноста на нови, ефикасни уреди за вбризгување и вакцинација и ксилемски мобилни формулации на пестициди, биопестициди^[18] и хранливи материи.

Вбризгувањето во деблото се одвива со додавање на хемикалија растворлива во вода директно во долниот дел од стеблото на структурата на дрвото.

Голем број на новонастанати и брзо распространети инвазивни штетници и болести како што се Agrilus planipennis (Euwallacea spp.)^[19], кој може да ја пренесе патогената габа Fusarium euwallaceae,^[20] и болеста т.н. ненадејна дабова смрт предизвикани од оомицетот Phytophthora ramorum, ја воспоставиле употребата на вбризгување на стеблото како најефикасна техника за заштита на дрвјата во руралните и урбаните средини.

Во минатото и неодамна, вбризгувањето во стеблото на пестициди и активатори за отпорност на растенијата било испитувано во земјоделството за контрола на патогени и штетници по овошни култури и винова лоза. Најистражувани се болестите и штетниците на авокадото,^[21][22] јаболкото,^[23][24] и виновата лоза,^[25][26] како што се гниењето на коренот на авокадото Phytophthora Phytophthora cinnamomi и Scirtothrips perseae, Erwinia amylovora и Venturia inaequalis, Choristoneura rosaceana и молец Cydia pomonella, и Plasmopara viticola и Uncinula necator. Јаболкниците се особено интересни како истражувачки модел во земјоделството бидејќи е познато дека производството на јаболка бара интензивни распореди на прскање за контрола на патогената габа V. inaequalis со дури 15-22 прскања на фунгициди по сезона во влажна клима.^[27][28]

Вбризгување на пестициди во стеблото е сметано како можност за прецизна примена на соединенија што ќе го намалат негативното влијание од загубите на пестициди предизвикани со нанесување во животната средина, кои се јавуваат по воздушно или копнено прскање со пестициди.^[29][30] Покрај негативните последици од честите апликации на пестициди во животната средина,^[31] вбризгувањето во стеблото на винова лоза се истражува во лозарството за контрола на патогени со тешки биологии кои ги инфицираат и уништуваат дрвенестите ткива и кои не можат ефикасно да се контролираат со примена на фунгициди со прскање во крошните. За да се зголеми ефикасноста на вбризгувањето на соединенија во дрвјата и лозите, важни се анатомијата на растенијата,^[32] временските и почвените услови,^[33] физиолошките постапки на дрвото, просторното и временското вбризгување на соединение,^[34] и хемиските својства на вбризгувањето соединение и формулација.^[35]