Веса Бараковска-Роза
Веса Бараковска-Роза (Горна Џумаја, 18 март 1922 — Лисија, Горноџумајско, 29 јануари 1944) — македонска младинска работничка и прва партизанка од Пиринскиот дел на Македонија.[1] ЖивотописТаа била шивачка. Во 1938 година била член и секретар на Работничкиот младински сојуз. Во нејзината група членувале и Вера Христова и Павлина Дракалијска. Веса била одговорна за културно-просветната работа во РМС. Oд 1941 година активно работела во заднината на НОД во Горна Џумаја, поради што во есента 1941 била затворена од бугарската полиција. Наскоро била пуштена на слобода, но под постојано набљудување на полицијата. Во јули 1942 година станала секретар на градското раководство на РМС - Горна Џумаја и работела на нејзиното омасовување меѓу училишната, работничката и селската младина. Едновремено работела и околу формирањето на Горноџумајскиот партизански одред и неговото снабдување со храна и топла облека.[2] Во јули 1943 година стапила во Горноџумајскиот партизански одред „Никола Калапчиев“ и била прва жена партизанка во Пиринска Македонија.[2] Учествувала во сите акции на одредот против бугарската жандармерија и полиција. Загинала во борба против бугарските фашисти,[3] во која решила да се самоубие.[4] Во нејзина чест, Никола Парапунов испратил наредбодавно писмо до сите партизански одреди и организации насловено „Првата“.[1][2] Наводи
|
|||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
