Генералисимус

Генералисимус е највисок можен воен чин, над фелдмаршал или гросадмирал.

Зборот „генералисимус“ доаѓа од латинскиот јазик, со значење „најглавен“. Овој чин историски се давал на воен офицер кој водел цела армија или сите вооружени сили, кој одговара само пред суверениот. Извесни врховни команданти не биле генералисимуси, туку други генералисимуси служеле кај нив.

• Пјетро Лоредан (?–1439)

• Чезаре Борџија (1475-1505)
• Виктор Емануел III (1900 - 1947)

• Франциско де Миранда (1750–1816)

• Хелмут фон Молтке

• Чанг Кај Шек (1887–1975)

• Максимо Гомес и Баез (1836–1905)

• Антонио Лопес Де Санта Ана и Перес де Леброн (1794–1876)

• Артур Велсли, Прв војвода од Велингтон (командувал со сите сојузнички сили во Шпанија за време на Шпанската војна за независност во Наполеоновите војни).

• Јержи Осолински (1643–1648)
• Јозеф Поњатовски (1763 - 1813)

На овие простори, пред XX век постоеле четири лица со титулата „генералисимус“. Меншиков командувал со вооружените сили и владеел апсолутно; двајца други, Алексеј Шеин и Александар Суворов биле воени заповедници, но не и политички моќници, па затоа се наведени подолу. Антон Улрих Брауншвајшки (1714–1776), бил назначен за генералисимус од неговата жена Ана Леополдовна, но ниту командувал, ниту владеел.

• Алекеј Шеин (1662–1700)
• Александар Данилович Меншиков (1673–1729)
• Антон Улрих Брауншвајшки (1714–1776)
• Александар Суворов (1729–1800)
• Јосиф Сталин (1879–1953) самопрогласен „Врховен маршал на Советскиот Сојуз“ (без воено искуство).

• Џорџ Вашингтон, Генерал на армиите на САД (1732–1799)
• Џон Џозеф Першинг, Генерал на армиите (1860–1948)
• Џорџ Дјуи, Адмирал на морнарицата (1837–1917)

• Албрехт фон Валенштајн (1583–1634)
• Рајмондо Монтекучоли (1609–1680)
• Евген Савојски (1663–1736)
• Леополд Јозеф Даун (1705–1766)
• Јозеф Венцел (1696–1772)
• Надвојвода Карл Австриски (1771–1847)
• Карл цу Шварценберг (1771–1820)

• Анри III (1551–1589)
• Анри I де Гиз (1550–1588)
• Луј II Бурбон од Конде (1621–1688)
• Тирен (1611–1675)
• Клод Луј Ектор де Вилар (1653–1734)
• Мориц Саксонски (1696–1750)
• Никола Жан-де-Дје Султ (1760–1851)
• Фердинанд Фош (1851–1929), врховен командант на Антантата
• Морис Гамелен (1872–1958)

• Ленарт Торстенсон (1603–1651)
• Карл X Густав (1648-1660, за војската во Германија)
• Принц-престолонаследник Јохан на Шведска и Норвешка (Жан-Батист Бернадот), подоцна Карл XIV Јохан, крал на Шведска и Норвешка (1763–1844)

• Хуан Австриски (1547–1578)
• Франциско Франко (1892–1975)

Времено Балдомеро Еспартеро и Принцот на мирот, Мануел Годој, биле нарекувани генералисимус.

• Магистер милитум
• Шогун
• Врховен сојузнички командант
• Рајхсмаршал
• Велик маршал
• Генерал на армиите