Донча

Донча (корејски 돈차),^[1] наречена и јеонча (전차),^[2] е постферментиран чај во форма на паричка, произведен во Кореја.

Историјата на донча датира уште од ерата на подоцна Сила, кога бил основан Боримса (храмот Борим).^[3] Регионот Јангхеунг во провинцијата Јужна Џеола, каде што се наоѓа храмот, бил центар на корејската култура на чај за време на династиите Горјео и Чосеон.^[4]

Чајните листови за донча се берат рачно во мај, од чајните растенија кои диво растат некаде на јужниот брег на Корејскиот Полуостров.^[5] Иако печењето е најчестиот метод за преработка на чај во Кореја,^[6][7] обработката на донча започнува со парење на листовите од чајот.^[8] Дванаесет часа по жетвата, листовите од чај се варат на пареа во гамазо, традиционален котел.^[4][5] Листовите на пареа потоа се удираат во јеолгу, традиционален малтер или маетдол, традиционален воденички камен.^[3][5] Чајот потоа се обликува во тркалезни грутки и се суши на сонце.^[5] Откако ќе се исушат, се прави дупка во центарот на секоја грутка чај и тие го добиваат карактеристичниот облик на јеопјеон (монета) од кој потекнува нивното име.^[5] Потоа се ферментира најмалку шест месеци бидејќи стареењето помага за да се развие збогатен вкус и арома, иако некогаш ферментацијата може да трае повеќе од дваесет години.^[4][5]

Грутка донча, околу 7-9 грама, може да се натопи во 500-600 мл топла вода пет до десет минути.^[3] Чајната грутка често се пече од двете страни на тивок оган пред да се консумира.^[3][5] Печењето помага при стерилизација на листовите од чајот, како и за развој на единствена арома и вкус.^[4] Донча ја задржува својата арома и вкус по повторното кисне три до четири пати.^[3]

Во традиционалната корејска медицина се сметало дека чајот помага во ублажување на благите симптоми како што се болки во стомакот, помага за детоксикација, ја намалува треската, спречува запек и помага во справувањето со симптомите на настинка.^[4][5]