Економски материјализам

Материјализам — прекумерна желба за стекнување и потрошување материјални добра. Тој е често поврзан со системот на вредности според кои социјалниот статус се одредува според богатството (со видливата потрошувачка), како и перцепцијата дека среќата може да се зголеми преку купување, трошење и акумулирање на материјално богатство.

Концептуализација на материјализмот според Белк вклучува три особини на личноста.^[1]

• Недарежливост - не сакањето да се даваат или споделуваат сопственостите со другите
• Завист - желба за поседувањата на другите луѓе
• Посесивност - загриженост во врска со губењето на богатство и желба за поголема контрола на сопственоста

Материјализмот како вредност е кога стекнувањето на материјални добра функционира како централна цел во животот со верувањето дека тие се клучот за среќата и дека успехот може да се суди според материјалното богатство на луѓето.^[2]

Користејќи две мерки на субјективна благосостојба, една студија покажа дека материјализмот е негативно во врска со среќата, што значи дека луѓето кои се со тенденција да бидат материјалисти, исто така, биле помалку среќни.^[3] Кога луѓето добиваат многу задоволство од купувањето на нешта и веруваат дека стекнувањето на материјални добра се важни животни цели, тие имаат тенденција да имаат пониско задоволство од животот.^[4] Материјализмот исто така е позитивно во корелација со повеќе сериозни психолошки проблеми како што се депресија, нарцизам и параноја.^[5]

Истражувањата исто така покажуваат дека купувања направени со намера да се стекнат искуства во животот, како што е семејниот одмор ги прави луѓето посреќни од купувања направени за здобивањето со материјални добра, како што е автомобилот. Дури и самото размислување за искуственото купување ги прави луѓето посреќни од размислувањето за материјалното.^[6]

Критиката на економскиот материјализам доаѓа од многу извори вклучувајќи ги и религијата, екологијата и социјалниот активизам. Многу религии се противат на материјализмот поради верувањето дека тој се коси со религијата и духовноста или дека тој води кон неморален начин на живот. Еколозите сметаат дека зголемувањето на материјализмот (и со тоа зголемувањето на побарувачката за ресурси) е неодржливо, особено кога е заедно со растот на населението, најчесто доведува до зголемувањето на уништувањето на природата. Некои општествени активисти сметаат дека материјализмот често е извор на проблеми како криминалот, загадувањето, деградацијата на животната средина, војната, економската нееднаквост, сиромаштијата, угнетувањето и геноцидот.

• Потрошуваштво