Елатив (падеж)

Во граматиката, елатив (скратено ELA; од латински: efferre, „да се донесе или спроведе“) ― локативен падеж што означува дека нешто доаѓа од нешто, некаде или некого.^[1]

На фински, елативот обично се образуца со додавање „sta/stä“, на естонски со додавање „-st“ на генитивната основа, „-õst“ на ливонски и „-sto“ во ерзјански. На унгарски, наставката „-ból/-ből“ го изразува елативот:^[1]

фински: talosta - „надвор од куќата, од куќата“ (talo = куќа) taloista - „надвор од куќите, од куќите“ (talot = куќи) естонски: majast - „надвор од куќата, од куќата“ (maja = куќа) Erzya: kudosto - „надвор од куќата, од куќата“ (kudo = куќа) унгарски: házból - „надвор од куќата“ (ház = куќа)

Во некои дијалекти на финскиот, вообичаено е да се испушти последната самогласка на елативен завршеток, кој потоа станува идентичен со елативната морфема на естонскиот; на пример: talost. Овој изговор е вообичаен во јужна Финска, се појавува во југозападните дијалекти и во некои тавастиски дијалекти. Повеќето други дијалекти го користат стандардниот облик -sta.

Во некои ретки случаи елативот сè уште постои во современиот руски јазик, иако пошироко бил користен во 17-18 век. текстови: и́з лесу (надвор од шумата), кровь и́з носу (крв од носот), из Яросла́влю (од Јарослав).^[2]

Други локативни падежи се:

• Инезив
• Илатив
• Адезив
• Алатив
• Аблатив
• Делатив

• Karlsson, Fred (2018). Finnish - A Comprehensive Grammar. Лондон и Њујорк: Routledge. ISBN 978-1-138-82104-0.
• Anhava, Jaakko (2015). „Criteria For Case Forms in Finnish and Hungarian Grammars“. journal.fi. Хелсинки: Finnish Scholarly Journals Online.