Изотопи на лутециумот

Природно настанатиот лутециум (₇₁Lu) има само еден стабилен изотоп ¹⁷⁵Lu (97,41% природна застапеност) и еден долготраен радиоизотоп, ¹⁷⁶Lu со време на полураспад од 37 милијарди години (2,59% природна застапеност). Одредени се одликите на 40 радиоизотопи, од кои најстабилни, покрај ¹⁷⁶Lu, се ¹⁷⁴Lu со време на полураспад од 3,31 година и ¹⁷³Lu со време на полураспад од 1,37 години. Сите преостанати радиоактивни изотопи имаат време на полураспад помало од 9 дена, а поголемиот дел од нив имаат време на полураспад помало од половина час. Овој елемент има и 18 метасостојби, со најстабилни ^177mLu (t_1/2 160,4 дена), ^174mLu (t_1/2 142 дена) и ^178mLu (t_1/2 23,1 минути).

Познатите изотопи на лутециумот се движат по маса од 149 до 190. Примарниот режим на распаѓање пред најзастапениот стабилен изотоп, ¹⁷⁵Lu, е електронски зафат (со одредена алфа и позитронска емисија), а примарниот режим после е бета-емисија . Примарните распадни производи пред ¹⁷⁵Lu се изотопи на итербиумот, а примарните производи потоа се изотопи на хафниумот. Сите изотопи на лутециумот се или радиоактивни или, во случајот со ¹⁷ Lu, набљудувачки стабилни, што значи дека се предвидува дека ¹⁷⁵Lu е радиоактивен, но не е забележано вистинско распаѓање.^[1]

1. ↑ ^mLu – Возбуден јадрен изомер.
2. ↑ ( ) – Неизвесноста (1σ) е дадена во концизен облик во загради по соодветните последни цифри.
3. ↑ # – Атомска маса означена со #: вредноста и неизвесноста не се само изведени само од опитни податоци, туку барем делумно од трендови од масената површина (TMS).
4. ↑ Задебелен полураспад – речиси стабилен, период на полураспад подолг од староста на вселената.
5. ↑ ^{5,0 5,1 5,2} # – Вредностите означени со # не се само изведени од опитни податоци, туку барем делумно и од трендови во соседните нуклиди (TNN).
6. ↑ Облици на распад:

   EC:	Електронски зафат
   IT:	Јадрен преод
   p:	Протонски распад

7. ↑ Задебелен симбол како изведен – Изведениот производ е стабилен.
8. ↑ ( ) спинова вредност – Означува спин со слаби зададени аргументи.
9. ↑ ^{9,0 9,1 9,2} Редоследот на основната состојба и изомерот не е извесна.
10. ↑ Откритието на овој изотоп е дискутабилно.
11. ↑ Се верува дека подлежиу на α-распад до ¹⁷¹Tm
12. ↑ Првобитен радионуклид
13. ↑ Се користи при лутециум-хафниумово датирање

Лутециум (¹⁷⁷Lu) хлоридот, меѓу другото, се продава под името на брендот Лумарк, се користи за радиоозначување други лекови, или како терапија против рак или за сцинтиграфија (медицински радиослики). Неговите најчести несакани ефекти се анемија (низок број на црвени крвни зрнца), тромбоцитопенија (низок број на тромбоцити во крвта), леукопенија (низок број на бели крвни зрнца), лимфопенија (ниски нивоа на лимфоцити, одреден тип на бели крвни зрнца), гадење (чувство на болест), повраќање и благо и привремено губење на косата.^[7][8]

• Isotope masses from:
  • Audi, Georges; Bersillon, Olivier; Blachot, Jean; Wapstra, Aaldert Hendrik (2003), „The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties“, Nuclear Physics A, 729: 3–128, Bibcode:2003NuPhA.729....3A, doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001
• Isotopic compositions and standard atomic masses from:
  • de Laeter, John Robert; Böhlke, John Karl; De Bièvre, Paul; Hidaka, Hiroshi; Peiser, H. Steffen; Rosman, Kevin J. R.; Taylor, Philip D. P. (2003). „Atomic weights of the elements. Review 2000 (IUPAC Technical Report)“. Pure and Applied Chemistry. 75 (6): 683–800. doi:10.1351/pac200375060683.
  • Wieser, Michael E. (2006). „Atomic weights of the elements 2005 (IUPAC Technical Report)“. Pure and Applied Chemistry. 78 (11): 2051–2066. doi:10.1351/pac200678112051.
• „News & Notices: Standard Atomic Weights Revised“. International Union of Pure and Applied Chemistry. 19 October 2005.
• Half-life, spin, and isomer data selected from the following sources.
  • Audi, Georges; Bersillon, Olivier; Blachot, Jean; Wapstra, Aaldert Hendrik (2003), „The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties“, Nuclear Physics A, 729: 3–128, Bibcode:2003NuPhA.729....3A, doi:10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001
  • National Nuclear Data Center. „NuDat 2.x database“. Brookhaven National Laboratory.
  • Holden, Norman E. (2004). „11. Table of the Isotopes“. Во Lide, David R. (уред.). CRC Handbook of Chemistry and Physics (85th. изд.). Boca Raton, Florida: CRC Press. ISBN 978-0-8493-0485-9.