Кондензација

Кондензација (од лат. condensatio = „згуснување, збивање“) — промена во физичката агрегатна состојба на гасна состојба во течна^[1] и како појава е обратна на испарувањето.^[2] Кога состојбата на една материја преоѓа од гасна право во цврста, промената се нарекува десублимација (депозиција). Течноста настаната со кондензација се нарекува кондензат.^[3]

Процесот на кондензација започнува со образуввањето на атомски/молекулски грстови од еден вид во рамките на неговата гасовита зафатнина, како што се образуваат дождовните капки или снегулките во облаците, или пак со контакт помеѓу таквата гасна состојба и (растворлива) течна или цврста површина.

Во зависност од каратерот на површината, постојат неколку можности за повраток на агрегатната состојба.

• впивање во површината на една течност (од ист вид или друга течност што ја раствора) - се повраќа со испарување.^[2]
• адсорпција (како капки роса) на цврста површина при притисок и температура повисоки од тројната точка на тој вид — исто така се повраќа со испарување.
• адсорпција во цврста површина (како додатни слоеви на цврста материја) при притисок и температура пониски од тројната точка на видот — се повраќа со сублимација.

Кондензацијата најчесто се јавува при ладењето и/или набивањето на пареата до крајна презаситеност, кога молекуларната густина во гасната состојба ја достигнува максималната граница. Направата што лади и набива пареа и ја собира кондензираната течност се нарекува „кондензатор“.

Стапката на кондензација во воздухот и испарувањето на водата од истиот при разни атмосферски притисоци и температури се мери со влагомер.

Постојат разни организми што црпат вода по пат на кондензација. Такви се австралискиот гуштер молох, инсектите брашнари од брегот на Намибија и дрвата секвои од Западното крајбрежје на САД.

• Кондензатор
• Кондензат
• Влага
• Роса
• Бозе-Ајнштајнов кондензат
• Фазен преод

• „Принципи на кондензацијата (слика)“. Архивирано од изворникот на 2007-03-26. Посетено на 2012-09-11. (англиски)