Лавовите на Бреда Солини

Лавовите на Бреда Солини бил баталјон партизани од областа Мантуа, составен исклучиво од италијански Синти кои избегале од концентрациониот логор Пригнано сула Секија (во провинцијата Модена), каде што биле затворени во септември 1940 година.^[1][2]

Џакомо „Гнуго“ Де Бар, синто од Емилија, бил затворен како дете заедно со своето семејство во концентрациониот логор Пригнано сула Секија, во провинцијата Модена, во септември 1940 година.^[3] Со примирјето од 8 септември 1943 година, неговото семејство успеало да побегне од концентрациониот логор и заедно со другите италијански семејства Синти од Северна Италија, се приклучиле на партизанските бригади во есента 1943 година.^[4]

Многу Синти беа партизани. На пример, мојот братучед Лукеси Фиораванте беше со дивизијата Армандо, но многумина од нас кои ги правевме емисиите дење, отидовме да им го одземат оружјето на Германците ноќе. Татко ми и вујко ми Рус се вратија дома во 1945 година и ноќе и тие им се придружија на другите Синти за да извршат акции против Германците во областа Мантуа помеѓу Бреда Салини и Ривароло дел Ре (денес Ривароло Мантовано), каде што патувавме со постонот што го дедо ми имаше опремено. Тие беа речиси легенда и луѓето од селата им го дадоа прекарот „Лавовите на Бреда Солини“, можеби и поради тоа време тие разоружаа патрола на германската авангарда.^[5]

Партизанската бригада била формирана од циркуското семејство Де Бар (дедо Жан бил конторционист, а вујко Рус акробат што движел по јаже), кои од учесници на настапите на плоштадите преку ден,^[6] ноќе се трансформирале во борци, вршејќи диверзантски акции против Германците,^[7] возеле наоколу со опремен камион, крадејќи им го оружјето и муницијата, подоцна снабдувајќи ги партизаните.^[8] Формацијата дејствувала на границата помеѓу Мантуа, Модена, Реџо Емилија и Кремона^[9], особено во областа Мантуа помеѓу Бреда Солини и Ривароло дел Ре (моментално Ривароло Мантовано ). Мештаните ги сметале за херои, затоа што користеле насилство само доколку е потребно, го добиле прекарот Лавовите на Бреда Солини, по акцијата во која разоружале патрола на германската авангарда.^[8]

Тие влегоа во срцата на народот како херои, и поради тоа што употребуваа насилство колку што е потребно, затоа што кај нас Синти никогаш не постоела волја за војна, инстинкт да се убие човек само затоа што е непријател. Тоа го знаел и еден фашист од Бреда Солини, кој за време на ослободувањето се забарикадирал во неговата куќа со арсенал оружје, заканувајќи се дека ќе пука во секој што ќе се приближи или дека ќе се убие разнесувајќи ја целата куќа: „Само им се предавам на Лавовите од Бреда. Салини“. Така отидоа моите луѓе, на кои тој им се предаде, но потоа беше преземен од други партизани, кои го затворија во визба и го претепаа.^[10]

• „Rom e Sinti, dalla persecuzione alla Resistenza“ (PDF). 25 aprile 2019. Проверете ги датумските вредности во: |date= (help)
• La lente focale. Gli zingari nell'Olocausto. La Meridiana. 2016. ISBN 978-88-6153-438-4.
• Strada, Patria Sinta. Un secolo di storia nel racconto di un giostraio sinto. Fatatrac. 1998. ISBN 978-8882220235.

• партизани
• Италијански отпор