Ленард-Џонсов потенцијал

Ленард-Џонсовиот потенцијал е прост математички модел што го опишува заемодејството на парови неутрални атоми или молекули. Овој потенцијал е исто познат и како 6-12 потенцијал или 12-6 потенцијал. Формата на овој потенцијал за атомско заемодејство е предложена од Џон Ленард-Џонс во 1924 година ^[1]. Најчесто се среќава во следниот облик:

${\displaystyle V_{\text{LJ}}=4\varepsilon \left[\left({\frac {\sigma }{r}}\right)^{12}-\left({\frac {\sigma }{r}}\right)^{6}\right]=\varepsilon \left[\left({\frac {r_{\text{m}}}{r}}\right)^{12}-2\left({\frac {r_{\text{m}}}{r}}\right)^{6}\right],}$

каде ε е длабочината на потенцијалната јама, σ е конечното растојание каде интерчестичниот потенцијал е нула, r е растојанието меѓу честичките, а r_m е растојанието каде потенцијалот ја има минималната вредност. Вредноста на функцијата на r_m е -ε. Растојанијата r_m и σ може да се поврзат со: r_m = 2^1/6σ ≈ 1.122σ. Овие параметри обично се одредуваат со приближување за да се репродуцираат експериментални резултати или прецизни квантно-хемиски пресметки. Поради својата едноставна форма, која е евтина за пресметување, Ленард-Џонсовиот потенцијал често се користи во компјутерски симулации, иако постојат попрецизни потенцијали.

1. ↑ Lennard-Jones, J. E. (1924), „On the Determination of Molecular Fields“, Proc. R. Soc. Lond. A, 106 (738): 463–477, Bibcode:1924RSPSA.106..463J, doi:10.1098/rspa.1924.0082