Отоманска Сирија Отоманска Сирија се однесува на поделби на Отоманското Царство во рамките на Левант, обично дефинирана како регион источно од Средоземното Море, западно од реката Еуфрат, северно од Арапската Пустина и јужно од планините Таур.[1] Османлиската Сирија била организирана од Османлиите по освојувањето од мамeлуците на почетокот на 16 век како единствен пашалак (провинција) на Дамаск . Во 1534 година, пашалакот Алеп бил поделен на посебна администрација. Триполи бил формиран надвор од провинцијата Дамаск во 1579 година, а подоцна Адана бил разделен од Алеп. Во 1660 година, бил основан пашалак Сафед и кратко потоа бил преименуван во Сидонски пашалак; во 1667 година, Емиратот на планината Либан добил посебен автономен статус во провинцијата Сидон, но бил укинат во 1841 година и конфигуриран во 1861 година како Мутасарифат Либан Сириските ејалети подоцна биле трансформирани во вилаети, и тоа: Сириски вилает, Алепски вилает и Бејрутски вилает, по реформите во Танзиматот во 1864 година. Конечно, во 1872 година, Ерусалимскиот мутасарифат бил поделен од вилаетот во Сирија во автономна администрација со посебен статус. Историја  Пред 1516 година, Сирија (регионот) била дел од Мамелучкиот Султанат со седиште во Долен Египет. Османлискиот султан Селим I ја освоил Сирија во 1516 година откако ги победил Мамелуците во Битката кај Марџ Дабик кај Алеп во северна Сирија. Селим го продолжил својот победнички поход против Мамелуците и го освоил Египет во 1517 година по Битката кај Ридание, со што се ставило крај на Мамелучкиот Султанат. Административни поделбиКога првпат ја освоил Сирија во 1516 година, Селим ги задржал административните поделби од периодот Мамелуците непроменети. Откако се вратил од Египет во јули 1517 година, тој ја реконструирал Сирија во една голема провинција или ејалет по име Шам (арапски / турски „Сирија“). Ејалетот бил поделен на неколку области или санџаци. 1549–1663Во 1549 година, Сирија била реорганизирана во два ејалети. Северниот санџак на Алеп станал центар на новиот Ејалет на Алепо. Во тоа време, двата сириски ејалети биле поделени на следниов начин:
Во 1579 година бил основан Ејалетот Триполи (турски: Trablusşam; арап. طرابلس الشام). Во тоа време, ејалетите се состоеле од:  Ејалетот Алеп ги опфаќал санџаците во Алеп, Адана, Мараш, Аинтаб и Урфа . Ејалет Триполи ги вклучувал санџаците во Триполи, Латакија, Хама и Хомс . Ејалетот Дамаск опфаќал санџаците од Дамаск, Бејрут, Сидон, Ако, Сафад, Наблус, Ерусалим, Газа, Хауран и Маан Во 1660 година, бил основан Ејалетот Сафад . Подоцна бил преименувано во Ејалет Сидон, а подоцна и во Ејалет Бејрут . 1833–1840 .jpg) Во 1833 година, сириските провинции биле предадени на Мухамед Али од Египет со договорот од Кутахија. Ферманот изјавил дека „Владите на Кандија и Египет се предаваат на Мухамед Али Паша. И во врска со неговото специјално тврдење, јас му ги дадов провинциите Дамаск, Триполи во Сирија, Сидон, Сафет, Алеп, областите Ерусалим и Наблус, со однесување на аџиите и заповедите на Черде (годишно принесување на гробот на пророкот). Неговиот син, Ибрахим, повторно има титула Шеик и Харем од Мека, и областа Џеда; и подалеку, јас се согласив во неговото барање округот Адана да го управува Министерството за финансии на Таур, со титула Мохасил. “ [2]
1861По масакрот врз илјадници христијански цивили за време на судирот во Либан во 1860 година и под растечки европски притисок, главно од Франција, еден османлиски указ издаден во 1861 година го трансформирал „Ал Каимакумијатин“ или близнакот / двојниот Кајмакамат, поранешниот режим заснован на религиозни правила, доведувајќи до граѓанска војна, во Мутасарифатот на планината Либан, управуван од мутасариф, кој, според законот, морал да биде нелибански христијанин. 1864Како дел од реформите во Танзиматот, еден османлиски закон усвоен во 1864 година предвидувал стандардна провинциска администрација низ целото царство со ејалетите да стануваат помали вилаети, управувани од валии (гувернер) сè уште назначени од Високата порта, но со нови провинциски собранија кои учествуваат во администрацијата . 1872–1918  Во 1872 година Ерусалим и околните градови станале Мутасарифатство Ерусалим, добивајќи посебен административен статус. Од 1872 година до Првата светска војна, поделбите на Османлиска Сирија биле:
Санџакот Зор и најголемиот дел од вилаетот Алеп може да бидат вклучени или не во Османлиска Сирија. Географскиот речник на светот, објавен во 1906 година, ја опишува Сирија како:
За Сирија во 1915 година, британски извештај вели:
Извори
Наводи
Надворешни врски
|
|||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
