Пластична чаша

Пластична чаша — направена од пластика, и најчесто се користи како сад за чување пијалоци. Повеќето пластични чаши се за повеќекратна употреба, додека постојат и чаши за еднократна употреба, по што следува рециклирање или отстранување.

Пластичните чаши за еднократна употреба најчесто се користат на собири каде што е оневозможено да се мијат поради фактори како што се локацијата или бројот на гости. Пластичните чаши исто така се користат за повеќето течности, а жешките течности може да го стопат или искриват материјалот. Најпопуларниот дизајн во Соединетите Американски Држави е црвена пластична чаша, која често се користи за сервирање алкохолни пијалоци.

Повеќето пластични чаши се дизајнирани за еднократна употреба, а потоа се фрлаат или рециклираат.^[1]

Производството на 1 тон пластични чаши испушта 61 килограм стакленички гасови.

Изборот помеѓу хартиени и пластични чаши е поврзан со животниот век на предметот по употребата. Хартиената чаша се биоразградиува побрзо од чашата од експандиран полистирен (EPS) или пластичната чаша. Генерално, картонот или хартијата се биоразградливи за еден до три месеци, бидејќи поголемиот дел од содржината, до 95%, е направен од дрвени струготини. На пластичната чаша може да ѝ бидат потребни до 90 години за биоразградување, во зависност од видот на пластиката.

Пластичните чаши се прават со масло, кое не е обновлив извор. Од друга страна, хартиените чаши може да се набават од шуми кои спаѓаат под одржливо управување .

Пластичните чаши, особено оние направени од полистирен, се исто така можна опасност по здравјето бидејќи хемикалиите може да навлезат во пијалокот. Ова е поверојатно да се случи со топли пијалоци (топло чоколадо, чај и кафе) отколку со ладни пијалоци.^[2]

• Хартиена чаша
• Полилактична киселина (се користи во изработка на распаѓачки пластични чаши)