Рајко Митиќ
ЖивотописМитиќ започнал да игра фудбал на ливадите на белградската населба Кошутњак, а продолжил во истоимениот клуб, кој се натпреварувал во третата лига на Белград. Во летото 1938 година, станал член на младинската екипа на БСК, а две години подоцна дебитирал и за сениорскиот состав во пријателски натпревар против ФК „Земун“. Црвена ѕвезда![]() Втората светска војна го забавила неговиот спортски развој, но во 1944 година, како борец на инженерската бригада на НОВ заедно со Предраг Ѓаиќ и Језеркиќ, продолжил да игра фудбал сè до основањето на Црвена Ѕвезда (4 март 1945) при што бил нејзиниот прв капитен. Оттогаш, тој настапувал за клубот во текот на 14 првенствени сезони, како еден од најдобрите играчи во историјата на Црвена Ѕвезда. Одиграл вкупно 572 натпревари (од кои 220 првенствени и 39 во Купот на Југославија) и постигнал 262 голови. Како капитен, Митиќ пет пати ги предводел „црвено-белите“ до освојување на тутула во Југославија: 1951, 1953, 1956, 1957 и 1959 година. На 21 декември 2014 година, управата на ФК Црвена Ѕвезда донела одлука за преименување на стадионот во Стадион „Рајко Митиќ“. РепрезентацијаВо текот на единаесетгодишното играње за СФРЈ, Митиќ најпрвин имал три настапи за младинската репрезентација (1940—1941), а потоа забележал 59 настапи за сениорската селекција. Дебитирал на првиот меѓудржавен натпревар по Втората светска војна, одигран на 9 мај 1946 година, против Чехословачка (2:0) во Прага. На овој натпревар, само Митиќ, Фране Матошиќ и Плеше биле предвоени репрезентативци, додека другите биле дебитанти. На оваа средба, Митиќ го постигнал првиот гол за репрезентацијата. До крајот на неговата репрезентативна кариера постигнал 32 гола, со што се наоѓа на петтото место на списокот на најдобрите стрелци во историјата на југословенската фудбалска репрезентација, по Бобек (38), Милан Галиќ (37), Благое Марјановиќ (36) и Саво Милошевиќ (35). НаводиНадворешни врски |
Portal di Ensiklopedia Dunia