Романтична ориентација, наречена и афективна или емотивна ориентација, се однесува на полот или родот на лицето во кое некоја личност ќе се зауби или стапи во врска. Се користи наизменично и рамо до рамо со поимот сексуална ориентација и се заснова на перспективата дека сексуалната привлечност е само една компонента од поголемата динамика.[1] На пример, иако пансексуално лице може да се чувствува сексуално привлечено од луѓе без оглед на полот, тоа може да чувствува романтична привлечност само кон жени.
За асексуалните луѓе, романтичната ориентација честопати се смета за покорисна мерка за привлечност отколку половата определба/сексуалната ориентација.[2][3]
Врската помеѓу сексуалната привлечност и романтичната привлечност е сè уште под дебата и не е целосно разбрана.[4][5] Сексуалните и романтичните привлечности честопати се изучуваат заедно. Покрај тоа што истражувањата за сексуалните и романтични спектри ја расветлуваат оваа недоволно истражена тема, голем дел останува сè уште неистражен.[6]
Романтични идентитети
Луѓеот честопати се впуштаат во чисто емотивни романтични врски. Се издвојуваат неколку видови на идентитети во однос на емотивната врзаност:[2][3][7][8]
Аромантик: целосна отсутност на романтична привлечност.
Хетероромантик: романтична привлечност кон лице или лица од спротивниот пол (хетероромантизам).
Хоморомантик: романтична привлечност кон лица од истиот пол (хоморомантизам).
Биромантик: романтична привлечност кон два или повеќе рода, или личност(и) од истот или спротивниот пол (биромантизам). Понекогаш се користи наизменично со панромантик.
Панромантик: романтична привлечност кон личност(и) од кој било пол, односно од сите родови (панромантизам).
Демиромантик: романтична привлечност кон кој било од горенаведените, но само откако ќе се формира длабока емотивна врска со лицето (лицата) (демиромантизам).
Сиворомантик: доживување романтична привлечност ретко или само под одредени околности.
Наводи
↑Crethar, H. C. & Vargas, L. A. (2007). Multicultural intricacies in professional counseling. In J. Gregoire & C. Jungers (Eds.), The counselor’s companion: What every beginning counselor needs to know. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum. ISBN0-8058-5684-6. p.61.
↑Diamond, Lisa M. (2003). „What does sexual orientation orient? A biobehavioral model distinguishing romantic love and sexual desire“. Psychological Review. 110 (1): 173–192. doi:10.1037/0033-295X.110.1.173. ISSN1939-1471. PMID12529061.
↑Houdenhove, Ellen Van; Gijs, Luk; T'Sjoen, Guy; Enzlin, Paul (April 21, 2014). „Asexuality: A Multidimensional Approach“. The Journal of Sex Research. 52 (6): 669–678. doi:10.1080/00224499.2014.898015. ISSN0022-4499. PMID24750031.
Wells, J. W. (1989). „Teaching about Gay and Lesbian Sexual and Affectional Orientation Using Explicit Films to Reduce Homophobia“. Journal of Humanistic Education and Development. 28 (1): 18–34. doi:10.1002/j.2164-4683.1989.tb00179.x.
