Спомен-куќа на Вук Стефановиќ Караџиќ во Тршиќ
Спомен-куќа на Вук Стефановиќ Караџиќ во Тршиќ — спомен-куќа подигната во 1933 година на местото на родната куќа на Вук, на иницијатива на лозничкото просветното друштво „Караџиќ“, здружението Подриње и Шабачката народна библиотека.[1][2] ИсторијаВук Стефановиќ Караџиќ е роден во 1787 година во Тршиќ во плетена куќа, изградена од неговиот дедо Јоксим Бандула. Семејството на Вук се населило во Тршиќ, напуштајќи ја Херцеговина, бегајќи од турската одмазда. Неговото родно место, како што самиот забележал, Турците го палеле десет пати за време на Караѓорѓе. На местото на првобитната куќа, Гајо Матиќ и Којо Марјановиќ, жители на Тршиќ, подигнале голем дабов крст во 1897 година за да го зачуваат од заборав, во времето на пренесувањето на посмртните останки на Вук од Виена во Белград. Тој дабов крст и денес стои во спомен-куќата на Вук во Тршиќ. За изградба на спомен-куќа во Тршиќ, Домот на културата во Лозница и споменик на Вук Караџиќ во Белград во 1931 година бил основан одбор кој во 1932 годиниа донел Проглас со кој се повикуваат сите почитувачи на делото на Вук да придонесат со средства за поддршка на нивната изградба. Министерството за образование со акт од 1932 година и 1933 година. ги обврзала училиштата низ Југославија да соберат средства за постигнување на овие три цели. Средствата за изградба на спомен-куќата во Тршиќ се собрани многу брзо и работите биле завршени во 1933 година, кога на 17 септември истата година била осветена и во дворот на Вуковата куќа бил одржан првиот Вуков собор. По повод 100-годишнината од смртта на Вук (1964 година), студентските работни бригади на работната акција „Тршиќ 64“ изградиле амфитеатар со бина, кој ги задоволува потребите за организирање на Вуковиот собор и Ученичкиот ВУково собор, а во 1987 година Тршиќ добива целосен изглед како културно-историски споменик. Изграден е и пат од Вуковата куќа до манастирот Троноша. Изглед на спомен-куќатаОдборот му ја доверил работата на реновирањето на Вуковиот дом на архитектот од Лозница, Модраг Ст. Васиќ, кој ги проучувал типовите на старите јадарски куќи, а според некои сведоштва, главен консултант за внатрешното уредување на куќата бил универзитетскиот професор, академик д-р Тихомир Ѓорѓевиќ, во тоа време најголемиот познавач на српското минато, етнологија и музеологија. Спомен-куќата е во два дела, каде што влезниот дел „куќата“ е направена како дрвена куќичка и ѕидан дел над подрумот, во која се наоѓа соба. Стрмниот покрив е покриен со шиндра, карактеристични за типот на куќа на ќелија. „Куќата“ е дел со отворен камин, мебел и прибор, својствен за куќите од 19 век. Собата содржи кревет, маса, клупа, икони, виолина и портрет на Вук од 1816 година, дело на Павел Ѓурковиќ. До куќата направен е двор, во кој има качара, амбар и кош за пченка.[3] ГалеријаПоврзано
Наводи
Надворешни врски
|
||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
