Став е самостоен дел од музичка композиција или музичка форма. Додека поединечните или избраните ставови од композицијата понекогаш се изведуваат одделно, за изведба на целосната работа потребно е сите ставови да се изведуваат последователно. Ставот е дел, „главна структурна единица која се перципира како резултат на совпаѓање на релативно голем број структурни феномени“.[1]
Единица на поголемо дело што може да стои само по себе како комплетна композиција. Ваквите поделби обично се самостојни. Најчесто редоследот на ставовите е распореден брз-бавен-брз или по некој друг редослед што обезбедува контраст.
—Бенвард & Сакер (2009), 'Музиката во Теорија и Пракса: Том II[2]
Додека крајната хармонска цел на тонската композиција е конечната тоничнатриола, ќе има
исто така има многу внатрешни хармонични цели кои се наоѓаат во делото, некои од нив тонични триоли, а некои не. ...Го користиме терминот каденца за да значи хармонична цел, конкретно акордите што се користат на целта.[3]
↑Benward, Bruce; Marilyn Nadine Saker (2009). Music in Theory and Practice. 2 (8. изд.). Boston: McGraw-Hill. стр. 358. ISBN9780073101880. OCLC214305687.