Тито Алберти

Тито Алберти (12 јануари 1923 – 25 март 2009) — аргентински џез тапанар.^[1][2]

Тито Алберти бил роден како Хуан Алберто Фисичија во пристанишниот град Зарате од мајка Аргентинка и татко Сицилијанец во 1923 година. Уживајќи во дружељубивото детство, тој формирал бенд на 7-годишна возраст со двајца браќа, Вирџилио и Хомеро Експосито. Фамилијата Експосито, сопственици на популарно локално кафуле, го охрабриле младото трио редовно да настапува во објектот: Вирџилио бил пијанист, Хомеро свирел на укулеле, а Тито (како што бил познат во тоа време) свирел на тапани; меѓу публиката една вечер во 1930 година бил и легендарниот танго пејач Карлос Гардел.

Тито подоцна бил тапанар за локалните извидници, а во тинејџерските години се запишал на Конзерваториумот Фракаси, каде што добил формална обука од Тони Карвахалес, добро познат џез тапанар во тоа време. Сепак, ова искуство било прекинато со смртта на неговиот татко во 1940 година, по што тој бил принуден да најде работа во кланицата Смитфилд Фудс во Зарате. Релативно добро платената работа му овозможила на Тито да го купи својот прв професионален сет тапани, а во 1942 година бил поканет од продуцентот Мигел Кало да ја сними милонгата „Асабаче“ - напишана од неговиот пријател, Хомеро Експосито. Успехот на албумот го привлекло вниманието на биг бенд водачот од Буенос Аирес, Раул Маренго, а во 1944 година и на мексиканскиот текстописец Агустин Лара (меѓународно познат дотогаш по неговиот поп-хит „Гранада“).

Неговите бројни гостувања на аргентинското радио довеле до псевдонимот „Тито Алберти“ и до блиско пријателство со умерено успешната ѕвезда, Ева Перон. Нејзината последователна врска со популистичкиот министер за труд, Хуан Перон, помогнало да се создаде перонистичкото движење во Аргентина (централниот политички развој на земјата од 1945 година), меѓу чии први следбеници бил и сè попознатиот тапанар. Тој продолжил да добива профитабилни договори: свирел за популарниот локален свинг оркестар, Котон Пикерс на Ахмед Ратип, и за мексиканскиот фолклорен стандард Хорхе Негрете. Алберти го формирал својот прв оркестар „Реверие“ во 1947 година и настапувал во големиот аудиториум на Аргентинскиот автомобилски клуб.

Овој успех му донел договор за снимање со Филипс и редовни гостувања со водачите на кубанскиот мамбо бенд, Ксавиер Кугат и Дамасо Перес Прадо, почнувајќи од 1949 година. Одржувал зафатен распоред во и надвор од Аргентина, тој го создал оркестарот „Џез Казино“ со Хозе Финкел во 1950 година, а на 1 мај истата година, Џез Казино бил назначен од претседателот Перон да ги води прославите по повод Меѓународниот ден на трудот. Џез Казино настапиле со гостинскиот пијанист Уго Ла Рока за првото емитување на аргентинската телевизија во 1951 година, и продолжиле да ги водат официјалните прослави за Први мај сè до соборувањето на Перон во 1955 година.^[3]

76-годишниот Алберти неочекувано се вратил на сцената во 1998 година, кога се придружил на Чикашкиот џез секстет во успешна ревијална изведба.^[4] По ова враќање следел еден настап во „Театро Колисео“ на Зарате, во 2005 година. Ослабен од заболување на бубрезите, Тито Алберти починал на 25 март 2009 година, на 86-годишна возраст. Именуван за славен граѓанин на покраината Буенос Аирес во 1999 година, ги оставил зад себе сопругата Марта и двата сина, кои двајцата се музичари (Чарли Алберти, неколку години, бил тапанар на аргентинската рок група Сода Стерео).^[4]