Улрике Мајнхоф

Улрике Мари Мајнхоф (7 октомври 1934 - 9 мај 1976) била германска левичарска милитантка, новинарка и основач на Фракцијата на Црвената армија (РАФ) во Западна Германија, која во печатот најчесто ја нарекувале дел од „бандата Бадер-Мајнхоф“. Таа е позната авторка на „Концептот на урбаната герила“ (1971). Манифестот ги признава „корените на РАФ во историјата на студентското движење“; го осудувала „ реформизмот “ како „кочница на антикапиталистичката борба“; и се повикувала на Мао Це Тунг за да ја дефинира „вооружената борба“ како „највисока форма на марксизам-ленинизам“.^[1]

Мајнхоф, која учествувала во „мајската офанзива“ на РАФ во 1972 година, била уапсена истиот јуни и го поминала остатокот од својот живот во притвор, во голема мера изолирана од надворешни контакти. Во ноември 1974 година, била осудена на 8 години затвор за соучество во нејзината прва операција на РАФ, успешното бегство од затвор на Андреас Бадер во 1970 година.^[2]

Од 1975 година, заедно со Бадер и двајца други водачи на РАФ, Гудрун Енслин и Јан-Карл Распе, била судена по понатамошни обвиненија за убиство и обид за убиство. Пред крајот на судењето, била пронајдена обесена во нејзината ќелија во затворот Штамхајм. Официјалниот наод за самоубиство предизвикал контроверзии, а нејзината сестра, Винке Цицлаф, изјавила дека Мајнхоф ѝ рекла само неколку дена пред нејзината смрт: „Можеш да станеш и да се бориш само додека си жива. Ако кажат дека сум извршила самоубиство, биди сигурна дека тоа било убиство.“^{[3] :582}

Една година подоцна, на 7 април 1977, двајца членови на РАФ го убиле федералниот државен обвинител Зигфрид Бубак како одмазда.^[4][5]