Франсоа де Ларошфуко
Франсоа де Ларошфуко (француски: François VI, duc de La Rochefoucauld, le Prince de Marcillac, роден на 15 септември 1613 во Париз - починал на 17 март 1680 во Париз) — француски автор на максими и мемоари, еден од најголемите мајстори во областа на уметничката проза. ЖивотописТворештво„Изреките“ на Ларошфуко претставуваат кратки афоризми од неколку реда. Тој, како сатиричар, насекаде гледа себичност, незнаење, здодевност и лицемерие. Ларошфуко бил конзервативен противник на апсолутизмот и се борел против Арман Жан ди Плеси де Ришелје и Жил Мазарен. Зборувајќи за човечката природа, ларошфуко смета дека егоизмот е единствениот двигател на човечката акција и на расудувањето. Во нас се менуваат само страстите: една угинува, а друга се раѓа, но сите тие се подеднакво себични. Според него, се лаже оној кој мисли дека во нас се борат срцето и разумот, туку се борат само една со друга страст. Оттука, сите доблести се случајно: сите наши размислувања се само производ на нашата добра или лоша судбина. Истиот човек е способен за секое добро и за секое зло, но тоа секогаш се случува само од егоизам.[1] Надворешни врски
 Викицитат има збирка цитати поврзани со:
Наводи
|
||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
