Фридерике ОтоФридерике (Фреди) Ели Луиз Ото (родена на 29 август 1982 година) е климатолог која од декември 2021 година работи како виш предавач во Институтот за климатски промени и животна средина Грантам на Империал колеџ во Лондон.[1] Таа е почесен научен соработник на Институтот за промени во животната средина (ECI) на Универзитетот во Оксфорд.[2] Нејзиното истражување се фокусира на одговорот на прашањето дали и до кој степен се менуваат екстремните временски услови како резултат на надворешни климатски двигатели.[3] Таа е високо признат експерт во областа на истражувањето за атрибуција, таа го испитувала и степенот до кој климатските промени предизвикани од човекот, како и ранливоста и изложеноста се одговорни за настани како топлотни бранови, суши и поплави. Заедно со климатскиот научник Герт Јан ван Олденборг го основала меѓународниот проект World Weather Attribution, кој сè уште го води.[4][5][6] Во 2021 година, таа била вклучена во годишниот список на Тајм на 100 највлијателни луѓе во светот.[7] Таа исто така била една од десетте научници кои имаат важни улоги во научниот развој во 2021 година, нагласени во научното списание „Природа“.[8] БиографијаРодена во Кил, Германија, во 1982 година, Фридерике Ели Луис Ото дипломирала физика на Универзитетот во Потсдам пред да се здобие со докторат по филозофија на науката на Слободниот универзитет во Берлин во 2012 година.[3] На Универзитетот Оксфорд таа започнала да го истражува влијанието на временските настани врз климатските промени.[9] Во нејзината улога како ко-водач на World Weather Attribution, таа можела да влијае на меѓународниот развој на стратегии за климатски промени.[10] Во врска со ураганот Харви во 2017 година, таа заклучила дека предизвикал помеѓу 12% и 22% од дополнителните врнежи да паднат на Хјустон. Таа, исто така, тврдела дека постои мало сомневање дека ураганот Лора во 2020 година бил резултат на ефектите од климатските промени.[11][12] Таа верува дека ваквите извештаи за атрибуција ќе помогнат да се убедат владите да усвојат мерки насочени кон создавање на повеќе јаглеродни неутрални заедници.[13] Книгата на Ото од 2019 година, објавена и на англиски како „Луто време“, станала бестселер и добила позитивни критики. Во книгата се детализирани напорите да се прикажат кои екстремни временски настани се поверојатни или потешки поради климатските промени.[14][15] Пристапот кон атрибуцијата на настани што таа го развила, станал рутина во климатската заедница. Тој бил оценет како зрел во Шестиот извештај за проценка на IPCC за 2021 година, за разлика од Петтиот извештај за проценка на IPCC од 2013 година, во кој било заклучено дека научните методи за припишување на поединечни екстремни настани на климатските промени сè уште не се соодветни за целта. Ото, исто така, работи со адвокати кои користат истражување на WWA за да обезбедат експертиза за тужби кои имаат за цел да ги принудат компаниите или владите да го намалат нивното влијание врз животната средина или дури и да бараат компензација за жртвите.[16] Во 2021 година, таа била вклучена во годишниот список на 100 највлијателни луѓе во светот.[7] Таа исто така била една од десетте научници кои имаат важни улоги во научниот развој во 2021 година, нагласени во научното списание „Природа“.[8] Публикации
Наводи
Надворешни врски
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
