Хаплогрупа ЈТ

Хаплогрупа JT — човечка митохондријална ДНК (mtДНК) хаплогрупа.

Хаплогрупата ЈТ потекнува од макро-хаплогрупата Р. Тоа е клад на предците на митохондријалните хаплогрупи Ј и Т.

ЈТ (претежно Ј ) бил пронајден кај древните Етрурци.^[2] Хаплогрупата JT* на ниво на корен му е доделена на древна личност пронајдена во некрополата Колфиорито во Умбрија во централна Италија.

Хаплогрупата е пронајдена и меѓу иберомауруските примероци кои датираат од епипалеолитот на праисториската локација Тафоралт.^[3] Еден древен поединец носи хаплотип, кој е во корелација или со JT кладот или со хаплогрупата H потклад H14b1 (1/9; 11%).^[4]

Ова филогенетско дрво на поткладовите на хаплогрупата JT се заснова на трудот на Манис ван Овен и Манфред Кајзер Ажурирано сеопфатно филогенетско стебло на глобалната варијација на човечката митохондријална ДНК и последователните објавени истражувања.

• R2'JT
  • ЈТ
    • Ј
    • Т

Мајчински наследените древни варијанти на mtДНК имаат јасно влијание врз презентацијата на болеста во современото општество. Суперхаплогрупата ЈТ е пример за намален ризик од Паркинсонова болест,^[5] а промените во митохондриите и mtДНК продолжуваат да бидат ветувачки биомаркери на болеста.^[6][7]

1. ↑ van Oven, Mannis; Manfred Kayser (13 Oct 2008). „Updated comprehensive phylogenetic tree of global human mitochondrial DNA variation“. Human Mutation. 30 (2): E386–E394. doi:10.1002/humu.20921. PMID 18853457.
2. ↑ „We Are Not Our Ancestors“. Архивирано од изворникот на 2009-04-08. Посетено на 2024-02-03.
3. ↑ Bernard Secher; Rosa Fregel; José M Larruga; Vicente M Cabrera; Phillip Endicott; José J Pestano; Ana M González (2014). „The history of the North African mitochondrial DNA haplogroup U6 gene flow into the African, Eurasian and American continents“. BMC Evolutionary Biology. 14 (1): 109. Bibcode:2014BMCEE..14..109S. doi:10.1186/1471-2148-14-109. PMC 4062890. PMID 24885141.
4. ↑ Kefi, Rym; и др. (2016). „On the origin of Iberomaurusians: new data based on ancient mitochondrial DNA and phylogenetic analysis of Afalou and Taforalt populations“. Mitochondrial DNA Part A. 29 (1): 147–157. doi:10.1080/24701394.2016.1258406. PMID 28034339.
5. ↑ Marom S, Friger M, Mishmar D. MtDNA meta-analysis reveals both phenotype specificity and allele heterogeneity: a model for differential association.
6. ↑ Rebeca Martín-Jiménez, Olivier Lurette, and Etienne Hebert-Chatelain.
7. ↑ Mitochondrion.

• Општо
  • Место на митохондријална ДНК на Иан Логан
  • Phylotree на Манис ван Овен