Христифор Црниловиќ
Христифор Црниловиќ-Кица (Власотинце, 8 февруари 1886 — Власотинце, 5 јули 1963) — српски сликар, истражувач на традиционалната култура и колекционер. ЖивотописТој бил еден од 1300 српски каплари во Првата светска војна.[1] Бил интелектуалец кој со своите идеи за модерната уметност се трудел да ја приближи Србија до Европа, а во исто време да ѝ покаже на европската јавност за својата земја, нејзиното културно и историско наследство. Црниловиќ бил познат сликар на своето време. Бил забележан на Парискиот салон во 1923 година.[2] Како педагог, кон сликарството насочил двајца големи српски сликари: Предраг Милосављевиќ и Александар Томашевиќ. Се занимавал со етнографија и позната е неговата етничка збирка, која во мигов е изложена во Манаковата куќа во Белград. Оваа етничка збирка содржи народни носии и накит од средишниот балкански простор од 19 и првите десетлетија од 20 век. Во една прилика на својата сестра Зора ѝ напишал: „Кога работам толку напорно, како овие неколку дена, мислам дека нема да умрам ако не се трудам до крајот на животот“. Ако имам цел пред мене, се потопувам во неа и заборавам (...). Не му доликува на човек кој седум години учествувал во најжестоките војни(...). Морам да го издржам до крај она што судбината ми го одредила, спокојно и мирно како Христос...“ И издржал до крајот на Втората светска војна, кога во социјална беда, биолошкиот крај го дочекал во неговиот град Власотинце. Црниловиќ, кој во Власотинце бил познат како Кица, својата работа му ја должи на српскиот народ и на родното Власотинце. Галерија
НаводиНадворешни врски
|
Portal di Ensiklopedia Dunia