Црното лале (роман)

Црното лале (француски: La Tulipe noire) — роман произлезен од соработката меѓу Александар Дима и Огист Маке, објавен во 1850 година.

Во 1672 година, холандскиот народ ја соборил републиката на браќата Јохан и Корнеј де Вит за да го обнови штатхолдерот и да му го довери на Вилем Орански. Рамнодушен кон овие политички настани, кумот на Корнелис де Вит, Корнелиус ван Берле, размислува само како да создаде црно лале, за кое Хортикултурното друштво од Харлем ветило награда од сто илјади гулдени. Неговиот проект ќе биде спречен затоа што е обвинет за предавство и од сплетките на неговиот завидлив сосед, Исак Бокстел, заради кој бил и уапсен. Сепак, надежта да го види својот проект успешен ќе се роди повторно по средбата со прекрасната Роза Грифус, ќерка на неговиот затворски чувар^[1].

• Корнелиус ван Берле, доктор по образование, кој станал хортикултурист, кој целосно се посветил на создавање црно лале. Затворен е во Бујтенхоф бидејќи има писма што му ги дал неговиот кум Корнелис де Вит.
• Роза Грифус, ќерка на затворскиот чувар на Корнелиус ван Берле, извесен Грифус.
• Исак Бокстел: Соседот на Корнелиус ван Берле во Дордрехт. Опседнат со црното лале, тој со сите средства се обидува да го присвои делото на неговиот ривал.
• Вилем Орански: Вилијам III е принц Орански, син на Вилијам II, внук на англискиот крал Чарлс I и нов штатхолдер.
• Грифус е чувар на државниот затвор во Хаг, Бујтенхоф, подоцна на Ловестајн.
• Креке е емисар на Јохан де Вит.

• Корнелис де Вит : Руарт де Путен (инспектор за дајки во Холандија ).
• Јохан де Вит : Голем пензионер на Холандија и учител на Вилем Орански.
• Капетан ван Декен : офицер на Вилем Орански.