Инцидент на словенечкиот YouTube во 2011 годинаИнцидентот на словенечкиот YouTube во 2011 година на објавувањето на три снимки од затворени седници на Владата на Словенија на платформата Јутјуб на 3 декември 2011 година. Клиповите биле објавени под наслов Stari obrazi (стари лица) од некој што се потпишал како stariobrazi (стари лица).[1][2] Објавувањето се случило за време на мандатот на премиерот Борут Пахор, малку пред почетокот на Словенечките парламентарни избори во 2011 година на 4 декември.[3] Првата од објавените снимки датира од 31 јануари 2008 година, кога Јанез Јанша бил премиер. Втората и третата снимка датираат од 23 април 2009 година, односно 23 април и 30 април 2009 година, кога премиерот бил Борут Пахор. Оригиналните снимки биле направени во аудио и видео формат. Тие биле зачувани на DVD-дискови и заклучени во сеф достапен само за овластени лица.[4] Исто така, биле достапни дома на три лица преку софтверот за далечинско гледање Спектива,[5] но поради нивниот низок квалитет, веројатноста Спектива да биде извор на протечените податоци бил проценета како мала, а софтверот не се користел за време на владата на Пахор.[6] Спектива можело да се злоупотребува се до јули 2009 година.[7] Најверојатно, снимките потекнуваат од просторијата за снимање или биле пренесени со дополнителна опрема од прес-салата на владата; до 2009 година, состаноците се пренесувале во живо за овластениот персонал да може да изработи извадоци од резултатите.[6] Марјан Миклавчиќ, експерт за разузнавачки служби и предавач на Универзитетот во Марибор, ја споредил публикацијата со Викиликс. Тој посебено нагласил дека не се знае кои податоци биле украдени и дали можело да се користат за изнудување.[8] Изток Прежељ кој предава за разузнавање на Универзитетот во Љубљана, изјавил дека публикацијата покажувала дека постои паралелна држава во Словенија.[9] Миклавчич потврдил дека сите јавно достапни податоци укажувале дека тезата за паралелна држава била точна.[10] СодржинаМинистрите на владата на Јанша, Андреј Визјак и Мојца Куцлер Долинар, дискутирале за платите на судиите. На снимките од состаноците на Пахор се гледало како министерот за надворешни работи Самуел Жбогар известувал за притисоците од Европската унија врз Словенија во врска со Граничните спорови помеѓу Хрватска и Словенија и министерката за внатрешни работи Катарина Кресал како разговарала за набавка на водени топови за словенечката полиција.[7] ИстражувањеНа 9 декември било пријавено дека словенечката полиција започнала истрага за снимките.[8] На 14 декември, владиниот говорник Даријан Кошир објаснил дека во 2006 година, владините области биле реновирани.[11] Тој рекол дека снимените сесии се одржувале на улица Грегорчичева бр. 20 (Владата и Претседателската палата), а собата за снимање била на улицата Грегорчичева бр. 25. Зградите биле поврзани со 200 метар долг кабел. Системот можел да биде злоупотребен на повеќе моменти. Работите на улицата Грегорчичева 25 ги изведувала градежната компанија Словенија пат Техника а компјутерската инфраструктура била поставена од компаниите АДМ и ТСЕ. Кошир изјавил дека сите луѓе со пристап до податоците биле темелно проверени. На 12 декември, откако Секретаријатот поднесол кривична пријава, полицијата побарала интерен извештај од генералниот секретар Камнар.[12] На 26 јануари 2012 година, Генералниот секретаријат на Владата објавил извештај за внатрешната истрага, која не успеала да го пронајде извршителот.[13] Сепак, било откриено дека снимките биле внимателно избрани и извадени од контекст, давајќи им поинакво значење од она што би имале во целина.[14] Тие биле изолирани по нивното обработување во просторијата за снимање. Ова значително го намалил бројот на можни локации за снабдување и кругот на можни осомничени.[15] Највисокиот ризик бил поврзан со човечкиот фактор.[16] Генералниот секретаријат ги идентификувал злосторствата на издавање на тајни, злоупотреба на позиција, неовластено снимање на слика и напад на информациски систем.[17] Поради недостаток на надлежност на Владата, понатамошната истрага била извршена од полицијата.[15] На 11 јануари 2012 година, инспекциски надзор, нареден од страна на Информацискиот комесар Наташа Пирц Мусар, бил спроведен од страна на Инспекторатот за заштита на лични податоци кај Генералниот секретар. До 27 јануари 2012 година, пронајдоците не биле недостапни. Резултатите влијалеле на одлуката на Владата за уништување на оригиналните снимки од седниците.[5] На 15 декември, ТСЕ негирал дека забележале аномалии во компјутерскиот систем откако бил инсталиран. Тие изјавиле дека сите нивни вработени биле проверени и дека никогаш не добиле упатства кои би дозволиле незаконски пристап. Тие исто така истакнале дека Владата е одговорна за безбедноста на системот откако бил преземен. Телефонскиот број на АДМ бил недостапен.[18][19] Пораснале гласини за бавна истрага поради долготрајната подготовка на извештајот од страна на генералниот секретар. И министерот за внатрешни работи и генералниот секретар го негирале ова.[12] На 27 јануари 2012 година, Хелена Камнар, Генералниот секретар на Владата, неофицијално им изјавила на медиумите дека тројца луѓе имале пристап до софтверот за далечинско гледање Спектива и можеле да ги гледаат состаноците од нивниот дом.[5] Камнар исто така објаснила дека било можно да се утврди кој имал пристап во кој период, но немал информации бидејќи полицијата земала еден од компјутерите.[5] На 28 јануари 2012 година, таа изјавила дека според информациите што ги добила од лицето што го доделувало правото за користење на системот, тројцата луѓе биле Јанез Јанша, поранешниот Генерален секретар Боже Предалич и поранешниот Генерален секретар Милан М. Цвикл.[20] Тие имале можност да го користат само за време на нивните соодветни мандати.[20] Предалич изјавил дека го користел можеби двапати, бидејќи бил присутен на состаноците на Јанша и немал можност да го користи за време на седниците на Пахор.[20] Цвикл изјавил дека одбил да го користи бидејќи му се чинело сумливо и поради безбедносни причини дури побарал да биде отстранет од уредот.[21] Земените компјутери му биле вратени на генералниот секретар на 31 јануари 2012 година. Следното утро, Камнар ги нашол вратите на секретарката отворени и образложил дека некој влегол внатре. Ништо не било украдено. Владата официјално негирала какви било докази дека се случило кривично дело. Имало претпоставки дека двата настани може да се поврзани, но Камнар одлучил дека нема да има истрага, бидејќи можноста да биде успешна била мала и таа требало да биде сменета од новата влада.[6] Од февруари 2012 година, владата повторно ја предводил Јанша, а генерален секретар повторно бил Предалич.[22] На 27 март 2012 година, комесарот за информации пријавил дека мерките за заштита на снимките биле несоодветни. Иако местата каде што се наоѓал апаратот за снимање и се чувале снимките биле чувани, на нив немало ознаки за ревизија што ќе овозможи следење на нивното производство, користење, гледање и обработка. Законот за заштита на личните податоци не бил прекршен.[23] Септември 2012 година, предистражната постапка се уште не била завршена од страна на полицијата.[7] Одговор од ВладатаНа 7 декември, генералниот секретар на Владата поднел кривична пријава против непознатиот сторител и за настанот ја известил Управата за криминалистичка полиција и Управата за заштита на класифицирани информации.[24] На 8 декември 2012 година, словенечката влада побарала отстранување на клиповите од Јутјуб. На 9 декември во вечерните часови, кога публикацијата била објавена за прв пат од медиумите, останале уште три клипови од оригиналните пет, иако ниту еден не бил отстранет од водителот.[3]Јутјуб ги отстранил клиповите на 15 декември 2011 година, по барањето поврзано со авторските права на словенечкиот тим за одговор при итни случаи на компјутер (SI–CERT).[25][26] Сепак, истиот ден тие повторно се појавиле, но биле пократки.[18] Повторно биле отстранети за помалку од 24 часа. Клиповите биле повторно објавени од корисници кои ги презедоа откако биле пронајдени од медиумите. Оригиналниот сторител, како и подигнувачите биле непознати.[1][3][25] Одлуката за уништување на оригиналните владини снимки се уште не биле донесени, додека се чекале резултатите од инспекцискиот надзор.[24] По инцидентот, снимките биле направени дури на 26 јануари.[27] Оттогаш, тие биле направени само како аудио и биле уништени веднаш по направените извадоци.[6] Тие повеќе не се пренесувале преку кабел до друга зграда.[27] Во април 2012 година, заменикот на генералниот секретар изјавил дека ситацијата не можело да се повтори, бидејќи владата ја спроведувала следливоста на корисниците на видео снимките од владините седници.[28] Претходни објавиТонска снимка од затворената владина седница неслучајно била протечена на веб-страницата на Владата на 2 јули 2009 година.[29] Таа ја прикажувала Катарина Кресал, поранешна министерка за внатрешни работи, и Ирма Павлинич Кребс, поранешна министерка за јавна администрација, во кавга за бројот на полицајците во Словенија, и имало голем одек во јавноста. Кребс подоцна коментирала:„Не знаев дека нашите области имаат уши.“[30] Наводи
|
Portal di Ensiklopedia Dunia