ബാർത്തോലിൻസ് ഗ്രന്ഥി
ബാർത്തോലിൻ ഗ്രന്ഥികൾ (കാസ്പർ ബാർത്തോലിൻ ദി യംഗറിന്റെ പേരിലാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. യോനിഭാഗത്തെ ഈ പ്രധാനപ്പെട്ട ഗ്രന്ഥി സ്ത്രീകളുടെ ലൈംഗിക ആസ്വാദനത്തിൽ സുപ്രധാന പങ്കു വഹിക്കുന്നു. ബാർത്തോലിൻ നീർ ഗ്രന്ഥികൾ അല്ലെങ്കിൽ വലിയ വെസ്റ്റിബുലാർ ഗ്രന്ഥികൾ എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു) രണ്ട് പയറു വലിപ്പമുള്ള സംയുക്ത ആൽവിയോളാർ ഗ്രന്ഥികളാണ്[2] യോനി തുറക്കുന്നതിന് അൽപ്പം പുറകിലും ഇടത്തും വലത്തും സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു.[3] യോനീഭിത്തികളെ നനവുള്ളതാക്കുന്നു ബർത്തോളിൻ നീർ ഗ്രന്ഥികളുടെ ധർമ്മം. ലൈംഗിക ഉത്തേജനത്തിന്റെ ഫലമായി യോനിയിലേക്കുള്ള രക്തയോട്ടം വർധിക്കുകയും ബർത്തോലിൻ നീർ ഗ്രന്ഥികൾ വഴുവഴുപ്പ് നൽകുന്ന സ്നേഹദ്രവങ്ങൾ (ലൂബ്രിക്കേഷൻ) ഉത്പാദിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇത് സുഖകരമായ സംഭോഗത്തിന് സഹായിക്കുന്നു. ഇത്തരം സ്നേഹദ്രവത്തിന്റെ അഭാവത്തിൽ സംഭോഗം കഠിനമായി വേദനാജനകവും ബുദ്ധിമുട്ടേറിയതും ആകാറുണ്ട്. [3] ബർത്തോളിൻ ഗ്രന്ഥികൾ പുരുഷന്മാരിലെ ബൾബോറെത്രൽ ഗ്രന്ഥികളോട് സമാനമാണ്. എന്നിരുന്നാലും, ഇവ സ്ത്രീകളിൽ ഉപരിപ്ലവമായ പെരിനിയൽ സഞ്ചിയിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുമ്പോൾ, ബൾബോറെത്രൽ ഗ്രന്ഥികൾ പുരുഷന്മാരിൽ ആഴത്തിലുള്ള പെരിനിയൽ പൗച്ചിലാണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. [2]ഇവയുടെ നാളി നീളം 1.5 മുതൽ 2.0 സെ.മീ. നാളങ്ങൾ ജോടിയാക്കുകയും അവ വുൾവയുടെ ഉപരിതലത്തിൽ തുറക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.[3] ചരിത്രം പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഡാനിഷ് അനാട്ടമിസ്റ്റായ കാസ്പർ ബാർത്തോലിൻ ദി യംഗർ (1655–1738) ആണ് ബാർത്തോലിൻ ഗ്രന്ഥികൾ ആദ്യമായി വിവരിച്ചത്.[4][5]ചില സ്രോതസ്സുകൾ അവരുടെ കണ്ടെത്തൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുത്തച്ഛനും ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞനും ശരീരഘടനാശാസ്ത്രജ്ഞനുമായ കാസ്പർ ബർത്തോലിൻ ദി എൽഡർ (1585-1629) ആണെന്ന് തെറ്റായി പറയുന്നു.[6] പ്രവർത്തന മാന്ദ്യവും യോനി വരൾച്ചയുംഏതാണ്ട് 45 മുതൽ 55 വയസ് വരെയുള്ള കാലയളവിൽ ആർത്തവ വിരാമത്തോടെ (മെനോപോസ്) ബർത്തോളിൻ ഗ്രന്ഥികൾ ചുരുങ്ങുകയും മിക്കപ്പോഴും പ്രവർത്തനം നിലയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈസ്ട്രജൻ ഹോർമോണിന്റെ കുറവാണ് മുഖ്യ കാരണം. അതോടുകൂടി യോനി വരണ്ടു കാണപ്പെടുന്നു. ഇതിനെ യോനി വരൾച്ച എന്നറിയപ്പെടുന്നു. മേനോപോസ് ഘട്ടത്തിലെത്തിയ മധ്യവയസ്ക്കർക്ക് ലൈംഗിക ബന്ധം വേദനയോ ബുദ്ധിമുട്ടോ ഉള്ളതാകാനും താല്പര്യം കുറയാനും ഉള്ളതിന്റെ ഒരു പ്രധാന കാരണം ബർത്തോലിൻ ഗ്രന്ഥികളുടെ പ്രവർത്തനക്കുറവ് മൂലമുള്ള യോനി വരൾച്ച തന്നെയാണ്. ഈ പ്രശ്നം പരിഹരിക്കാൻ ലൂബ്രിക്കന്റ് ജെല്ലി ഉപയോഗിക്കാൻ വിദഗ്ദർ ശുപാർശ ചെയ്യുന്നതും അതുകൊണ്ടാണ്. ക്ലിനിക്കൽ പാത്തോളജിബാർത്തോലിൻ ഗ്രന്ഥികളിൽ തടസ്സം ഉണ്ടാകാനും വീക്കം സംഭവിക്കാനും സാധ്യതയുണ്ട്. [7]ഇത് ബാർത്തോലിനൈറ്റിസ് അല്ലെങ്കിൽ ബാർത്തോളിൻ സിസ്റ്റ് എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്.[5][8][9] ബാർത്തോലിൻ സിസ്റ്റ് അണുബാധിതമാകുകയും ചെറിയ വീക്കം രൂപപ്പെടുകയും ചെയ്യും. ഗ്രന്ഥിയിലെ അഡിനോകാർസിനോമ അപൂർവമാണ്. അപകടകരമല്ലാത്ത മുഴകളും ഹൈപ്പർപ്ലാസിയയും വിരളമാണ്.[10]ബാർത്തോലിൻ ഗ്രന്ഥി കാർസിനോമ[11] വൾവാർ ക്യാൻസറുകളിൽ 1% മാരകമാണ്. മൂന്ന് വ്യത്യസ്ത തരം എപ്പിത്തീലിയൽ ടിഷ്യൂകളുടെ സാന്നിധ്യം മൂലമാകാം ഇത്.[4] സ്കീൻ ഗ്രന്ഥികളുടെയും ബാർത്തോലിൻ ഗ്രന്ഥികളുടെയും വീക്കം സിസ്റ്റോസെലിനു സമാനമായി കാണപ്പെടുന്നു.[12] അവലംബം
|
||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
