സ്വയംവരം (ചലച്ചിത്രം)
പ്രയോഗരീതിയിൽ പിഴവ്: തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയാത്ത വിരാമചിഹ്നം "[" അടൂർ ഗോപാലകൃഷ്ണൻ സംവിധാനം ചെയ്ത ആദ്യത്തെ മുഴുനീളകഥാചിത്രമാണ് സ്വയംവരം. 1972-ലാണ് ഈ ചിത്രം പുറത്തിറങ്ങിയത്. മികച്ച ചിത്രത്തിനുള്ള ദേശീയപുരസ്ക്കാരം വാങ്ങിയ രണ്ടാമത്തെ ചിത്രം കൂടിയാണ് സ്വയംവരം. മലയാളത്തിൽ നവതരംഗസിനിമയുടെ തുടക്കം കുറിച്ച ചലച്ചിത്രമായി സ്വയംവരം കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. മങ്കട രവിവർമ്മയാണ് ഈ ചലച്ചിത്രത്തിന്റെ ഛായാഗ്രഹണം നിർവ്വഹിച്ചത്.[1] [2] [3] കഥാതന്തുവടക്കൻ കേരളത്തിൽ നിന്നും പ്രേമിച്ച് ഒളിച്ചോടി തിരുവനന്തപുരം നഗരത്തിലെത്തുന്ന വിശ്വം, സീത എന്നിവരുടെ കഥയാണ് ഈ ചലച്ചിത്രം. ഒരു എഴുത്തുകാരനെങ്കിലും വിശ്വത്തിന് തന്റെ കഥകൾ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാനാകുന്നില്ല. ജീവിതവൃത്തിക്കായി ചെറിയ ജോലികൾ ലഭിക്കുന്നെങ്കിലും വളരെ ദാരിദ്ര്യപൂർണ്ണമായിരുന്നു ജീവിതം. അവസാനം വിശ്വത്തിന്റെ മരണത്തോടെ ചലച്ചിത്രം പൂർത്തിയാകുന്നു. കഥാസംഗ്രഹംനവദമ്പതികളായ വിശ്വവും (മധു) സീതയും (ശാരദ) അവരുടെ വീട്ടുകാരുടെ ഇഷ്ടത്തിന് വിരുദ്ധമായി വിവാഹം കഴിച്ച് ജന്മനാട് വിട്ടു. ഒരു പുതിയ സ്ഥലത്ത് ഒരു പുതിയ ജീവിതം ആരംഭിക്കാൻ ഇരുവരും ആഗ്രഹിക്കുന്നു. തുടക്കത്തിൽ, അവർ മാന്യമായ ഒരു ഹോട്ടലിൽ താമസിച്ചു, എന്നാൽ സാമ്പത്തിക കാരണങ്ങളാൽ താമസിയാതെ അവർ മറ്റൊരു സാധാരണ ലോഡ്ജിലേക്ക് മാറി. വിദ്യാസമ്പന്നനും തൊഴിൽരഹിതനുമായ വിശ്വം ഒരു എഴുത്തുകാരനാണ്, അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ചില ചെറുകഥകൾ നേരത്തെ പത്രങ്ങളിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിരുന്നു. നിർവൃതി ( എക്‌സ്റ്റസി ) എന്ന പേരിൽ തൻ്റെ നോവൽ പത്രത്തിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കണമെന്ന് അദ്ദേഹം സ്വപ്നം കാണുന്നു . പത്രത്തിൻ്റെ എഡിറ്റർമാരിൽ ഒരാളെ അദ്ദേഹം കണ്ടുമുട്ടുന്നു, അദ്ദേഹം തൻ്റെ നോവൽ വായിക്കാൻ സമ്മതിക്കുന്നു, പക്ഷേ വിശ്വത്തിന് ധാരാളം രചനകൾ ഇല്ലാത്തതിനാൽ അത് പ്രസിദ്ധീകരിക്കാൻ വിസമ്മതിച്ചു. സീതയ്ക്ക് സെയിൽസ് ഗേളായി ജോലി വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നുവെങ്കിലും ആവശ്യമായ സെക്യൂരിറ്റി ഡെപ്പോസിറ്റായ ₹ 1,000 അടയ്ക്കാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ അത് സ്വീകരിക്കാൻ കഴിയില്ല . ജോലി നേടാനുള്ള നിരവധി ശ്രമങ്ങൾ പരാജയപ്പെട്ടതോടെ, വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന സാമ്പത്തിക സമ്മർദ്ദം അവരെ ഒരു ചേരിയിലേക്ക് മാറാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. ജാനകി എന്ന വൃദ്ധയും കല്യാണി എന്ന വേശ്യയും അവരുടെ അയൽവാസികളായിരുന്നു. ദമ്പതികൾ ആഗ്രഹിച്ചതുപോലെ കാര്യങ്ങൾ നടക്കാതെ വിശ്വം സീതയുടെ ആഭരണങ്ങൾ വിൽക്കുന്നു. വിശ്വം കോളേജിൽ സുവോളജി അധ്യാപകനായി ജോലിയിൽ പ്രവേശിച്ചു, പക്ഷേ താമസിയാതെ അത് നഷ്ടപ്പെടുന്നു. പിരിച്ചുവിട്ട ജീവനക്കാരിൽ ഒരാൾക്കുപകരമായി തുച്ഛമായ ശമ്പളത്തിൽ ഒരു തടിമില്ലിൽ കണക്കെഴുത്ത് ജോലി സ്വീകരിക്കുന്നു. വിശ്വവും സീതയും തങ്ങളുടെ നവജാത ശിശുവിനൊപ്പം സന്തോഷകരമായ ഒരു ഭവനം സ്ഥാപിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവർ ജീവിതവുമായി അപകടകരമായി മല്ലിടുമ്പോൾ താമസിയാതെ അവരുടെ സ്വപ്നങ്ങൾ മങ്ങുന്നു. വിശ്വം രോഗബാധിതനാകുമ്പോൾ, സീത തൻ്റെ എല്ലാ കഴിവുകളും ഉപയോഗിച്ച് അവൻ്റെ പുരോഗതിക്കായി ശ്രമിക്കുന്നു, പക്ഷേ മരുന്നുകൾ വാങ്ങാൻ കഴിയുന്നില്ല. ഒടുവിൽ അവൾ ഒരു ഡോക്ടറെ വിളിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. അതിനുമുമ്പേ വിശ്വം മരിക്കുന്നു, അവളെ അവരുടെ കൈക്കുഞ്ഞുമായി തനിച്ചാക്കി. വിശ്വത്തിൻ്റെ മരണശേഷം മാതാപിതാക്കളുടെ അടുത്തേക്ക് മടങ്ങാൻ ജാനകി സീതയോട് ഉപദേശിച്ചപ്പോൾ അവൾ നിരസിച്ചു. സീത തൻ്റെ കുഞ്ഞിന് ഭക്ഷണം കൊടുക്കുകയും ഒരു ഇന്ത്യൻ ഹിന്ദു ഇതിഹാസമായ രാമായണത്തിലെ സീതാ സ്വയംവരത്തിൻ്റെ ഒരു പെയിൻ്റിംഗിൽ ശ്രദ്ധിക്കുകയും അവരുടെ വീടിൻ്റെ അടച്ചിട്ട വാതിലിലേക്ക് ദൃഢനിശ്ചയത്തോടെ നോക്കുകയും ചെയ്യുന്നതോടെയാണ് സിനിമ അവസാനിക്കുന്നത്. താരനിര[4]
സംഗീതംഎം. ബി. ശ്രീനിവാസനാണ് ഗാനങ്ങളില്ലാത്ത ഈ ചിത്രത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലസംഗീതം ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്. പുരസ്കാരങ്ങൾ1973 മോസ്ക്കോ അന്തർദേശീയ ചലച്ചിത്ര മേള (റഷ്യ) [5]
1972 ദേശീയ ചലച്ചിത്രപുരസ്കാരം (ഇന്ത്യ)
1972 കേരളസംസ്ഥാന ചലച്ചിത്രപുരസ്കാരം [6]
References
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
