അലക്സാണ്ടർ റൊമാൻസ്
![]() മഹാനായ അലക്സാണ്ടറുടെ ജീവിതത്തെയും വിജയങ്ങളുടെയും വിവരണമാണ് അലക്സാണ്ടർ റൊമാൻസ്. ജീവചരിത്രത്തിന്റെ മൂലതന്തുവിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന ഈ വിവരണം കാല്പനികത നിറഞ്ഞ പ്രണയത്തെ കൂടി ചിത്രീകരിക്കുന്നുണ്ട്. ലോകവ്യാപകമായി വിവിധ ഭാഷകളിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട ഈ കൃതി, ഗ്രീക്ക് ഭാഷയിലാണ് എഴുതപ്പെട്ടത്. CE 338-ൽ ലാറ്റിനിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടു എന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു. പിൽക്കാലത്ത് കാണപ്പെട്ട പല കയ്യെഴുത്ത് പ്രതികളും സൂചിപ്പിക്കുന്നത് കൊട്ടാരം ചരിത്രകാരനായിരുന്ന കാലിസ്റ്റനീസ് ആണ് അലക്സാണ്ടർ റൊമാൻസിന്റെ രചയിതാവ് എന്നാണ്. ചക്രവർത്തിക്ക് മുമ്പു തന്നെ കാലിസ്റ്റനീസ് മരണപ്പെട്ടതിനാൽ ഇത് സമഗ്രമാക്കാൻ സാധിച്ചിരുന്നില്ല. പലപ്പോഴും അജ്ഞാതനായ ഈ രചയിതാവിനെ സൂചിപ്പിക്കാനായി സ്യൂഡോ കാലിസ്റ്റനീസ് എന്ന് പറയാറുണ്ട്. നാലാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ട് വരെയുള്ള കാലയളവിലായി അലക്സാണ്ടർ റൊമാൻസ് ഒട്ടുമിക്ക യൂറോപ്യൻ ഭാഷകളിലേക്കും വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടു. കൂടാതെ അറബി ഭാഷ, കോപ്റ്റിക്, ഗീയസ്, ബൈസാന്റിയൻ ഗ്രീക്ക്, അർമേനിയൻ, പേർഷ്യൻ, സിറിയക്, ഹീബ്രു എന്നിവയിലേക്കും ഇത് തർജ്ജമ ചെയ്യപ്പെട്ടു. ബൈസാന്റിയൻ ഭാഷയിലെ ഒരു സാഹിത്യ വിമർശന ഗ്രന്ഥത്തിൽ ഇതിലെ ഉള്ളടക്കം കവിതാരൂപത്തിൽ കാണുന്നുണ്ട്. ഉള്ളടക്കത്തിലെ വൈവിധ്യവും വ്യതിരിക്തതകളും കാരണം "അലക്സാണ്ടർ റൊമാൻസ്" ഒരു കൃതിയെന്നതിലുപരി സാഹിത്യശാഖയായി പരിഗണിക്കുന്നവരുണ്ട്[1]. കൃതിയുടെ പതിപ്പുകൾഅലക്സാണ്ടർ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതകാലത്ത് ഐതിഹാസിക പ്രശസ്തി നേടിയ ഒരാളായിരുന്നു. അടുത്തകാലത്ത് നഷ്ടപ്പെട്ട രാജാവിനെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണത്തിൽ, പ്രോസ്കൈനെസിസിൽ സിലിസിയയിലെ കടൽ തന്നിൽ നിന്ന് പിൻവാങ്ങുന്നതായി ചരിത്രകാരനായ കാലിസ്തനീസ് വിവരിച്ചതായി പറയുന്നു. ചരിത്രകാരനും തത്ത്വചിന്തകനുമായ ഒനേസിക്രിറ്റസ്, അലക്സാണ്ടറിന്റെ മരണശേഷം പുരാണത്തിലെ ആമസോണുകളുടെ രാജ്ഞിയായ തലെസ്ട്രിസും അലക്സാണ്ടറും തമ്മിലുള്ള ഒരു സമാഗമസങ്കേതം കണ്ടുപിടിച്ചതായി എഴുതിയിരിക്കുന്നു (ഒനെസിക്രിറ്റസ് തന്റെ കൃത്യമില്ലായ്മകൾക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാലത്ത് തന്നെ വ്യാപകമായി വിമർശിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. പ്ലൂട്ടാർക്കിന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ, ഒനെസിക്രിറ്റസ് പിന്നീട് സ്വയം രാജാവായി മാറിയ അലക്സാണ്ടറിന്റെ ജനറൽമാരിൽ ഒരാളായ തന്റെ രക്ഷാധികാരി ലിസിമാക്കസിനോട് പ്രസക്തമായ ഭാഗം വായിച്ചപ്പോൾ, "ആ സമയത്ത് ഞാൻ എവിടെയായിരുന്നുവെന്നോർത്ത് ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെടുന്നു" എന്നുപറഞ്ഞ് ലിസിമാക്കസ് പരിഹസിച്ചതായി പറയുന്നു[2]) പ്രാചീനമായ കാലഘട്ടത്തിലും മധ്യകാലഘട്ടത്തിലും, കൂടുതൽ ഔപചാരികമായ സാഹിത്യ രൂപങ്ങൾക്ക് അജ്ഞാതമായ ഒരു വ്യതിയാനം പ്രകടമാക്കുന്ന നിരവധി വിപുലീകരണങ്ങളും പുനരവലോകനങ്ങളും കൃതിക്ക് ഉണ്ടായി. ലാറ്റിൻ, അർമേനിയൻ, ജോർജിയൻ, സുറിയാനി എന്നീ ഭാഷയിലുള്ള വിവർത്തനങ്ങൾ പുരാതന കാലത്ത് (4 മുതൽ 6 വരെ നൂറ്റാണ്ടുകൾ) നിർമ്മിക്കപ്പെട്ടു. മധ്യകാലഘട്ടത്തിലെ പ്രണയങ്ങളിൽ ഏറ്റവും പ്രചാരമുള്ള ഒന്നായിരുന്നു വാൾട്ടർ ഓഫ് ചാറ്റിലോണിന്റെ ലാറ്റിൻ ഇതിഹാസ കാവ്യമായ അലക്സാൻഡ്രീസ്. പഴയ ഫ്രഞ്ച് (12-ആം നൂറ്റാണ്ട്), മിഡിൽ ഇംഗ്ലീഷ്, ഏർലി സ്കോട്ട്സ് (ദി ബ്യൂക്ക് ഓഫ് അലക്സാണ്ടർ, പതിമൂന്നാം നൂറ്റാണ്ട്) ഇറ്റാലിയൻ, സ്പാനിഷ്,(The Libro de Alexandre) സെൻട്രൽ ജർമ്മൻ (ലാംപ്രെക്റ്റിന്റെ അലക്സാണ്ടർലിഡ്, ജോഹന്നാസ് ഹാർട്ട്ലീബിന്റെ 15-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ പതിപ്പ്) സ്ലാവോണിക്, റൊമാനിയൻ, ഹംഗേറിയൻ, ഐറിഷ് എന്നീ ഭാഷകളുൾപ്പെടെ യൂറോപ്പിലെ എല്ലാ പ്രധാന ഭാഷകളിലുമുള്ള പിൽക്കാല മധ്യകാല പ്രാദേശിക വിവർത്തനങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനം ഒരു ലിയോ ദി ആർച്ച്പ്രിസ്റ്റിന്റെ പത്താം നൂറ്റാണ്ടിലെ ലാറ്റിൻ പതിപ്പാണ്. .[3] References
Translations
Further reading
External linksAlexander romance എന്ന വിഷയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചിത്രങ്ങൾ വിക്കിമീഡിയ കോമൺസിലുണ്ട്.
|
Portal di Ensiklopedia Dunia