ആലീസ് വിക്കറി
ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് ഫിസിഷ്യനും സ്ത്രീകളുടെ അവകാശങ്ങൾക്കായുള്ള പ്രചാരകയും രസതന്ത്രജ്ഞയും ഫാർമസിസ്റ്റും ആയി യോഗ്യത നേടിയ ആദ്യത്തെ ബ്രിട്ടീഷ് വനിതയുമായിരുന്നു ആലീസ് വിക്കറി (എ. വിക്കറി ഡ്രൈസ്ഡേൽ, എ. ഡ്രൈസ്ഡേൽ വിക്കറി എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു; 1844 - 12 ജനുവരി 1929). ആലീസും ജീവിത പങ്കാളിയായ ചാൾസ് റോബർട്ട് ഡ്രൈസ്ഡെയ്ലും വൈദ്യന്മാരായിരുന്നു. വിദ്യാഭ്യാസവും വിവാഹവുംഒരു പിയാനോ നിർമ്മാതാവിന്റെ മകളായി 1844 ൽ ഡെവൊനിൽ ആലിസ് വിക്കറി ജനിച്ചു.[2] 1861 ആയപ്പോഴേക്കും അവർ സൗത്ത് ലണ്ടനിലേക്ക് താമസം മാറി.[3] 1869 ൽ ലേഡീസ് മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ നിന്ന് വിക്കറി തന്റെ മെഡിക്കൽ ജീവിതം ആരംഭിച്ചു. അവിടെ വച്ച് കണ്ടുമുട്ടിയ ലക്ചറർ ചാൾസ് റോബർട്ട് ഡ്രൈസ്ഡെയ്ലുമായി ഒരു ബന്ധം ആരംഭിച്ചു. വിവാഹം "നിയമപരമായ വേശ്യാവൃത്തി" ആണെന്ന് ഇരുവരും സമ്മതിച്ചതിനാൽ അവർ ഒരിക്കലും വിവാഹം കഴിച്ചിട്ടില്ല.[2][3] എന്നിരുന്നാലും, ഇരുവരും വിവാഹിതരാണെന്ന് സമൂഹം പൊതുവെ ധരിച്ചു. അവരുടെ ഒന്നിച്ചുകൂടൽ ഒരു സ്വതന്ത്ര കാഴ്ചപ്പാടിലാണെന്ന് അവരുടെ സമകാലികർക്ക് അറിയാമായിരുന്നെങ്കിൽ അവരുടെ കരിയറിനെ അത് ബാധിക്കുമായിരുന്നു. വിക്കറി ഡ്രൈസ്ഡെയ്ലിന്റെ പേര് സ്വന്തമായി ചേർത്തുകൊണ്ട് "ഡോ. വിക്കറി ഡ്രൈസ്ഡേൽ" എന്നും "ഡോ. ഡ്രൈസ്ഡേൽ വിക്കറി" എന്നും സ്വയം പരാമർശിക്കുന്നു.[2] 1873-ൽ വിക്കറി ഒബ്സ്റ്റെട്രിക്കൽ സൊസൈറ്റിയിൽ നിന്ന് മിഡ്വൈഫ് ബിരുദം നേടി.[2] അതേ വർഷം ജൂൺ 18-ന്, റോയൽ ഫാർമസ്യൂട്ടിക്കൽ സൊസൈറ്റിയുടെ പരീക്ഷയിൽ വിജയിക്കുകയും, യോഗ്യതയുള്ള ആദ്യത്തെ വനിതാ കെമിസ്റ്റും ഡ്രഗ്ഗിസ്റ്റും ആയിത്തീരുകയും ചെയ്തു.[3] അതിനുശേഷം, വിക്കേഴ്സ് പാരീസ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ മെഡിസിൻ പഠിക്കാൻ പോയി. ഒരു ബ്രിട്ടീഷ് മെഡിക്കൽ സ്കൂളിലും സ്ത്രീകൾക്ക് ചേരാൻ അനുവാദമില്ലായിരുന്നു.[2][3] അവിടെ അവർ തന്റെ ആദ്യത്തെ കുട്ടിയായ ചാൾസ് വിക്കറി ഡ്രൈസ്ഡെയ്ലിന് ജന്മം നൽകി.[2] 1876-ലെ യുകെ മെഡിക്കൽ ആക്റ്റ് സ്ത്രീകൾക്ക് മെഡിക്കൽ ബിരുദം നേടാൻ അനുമതി നൽകിയിരുന്നു. വിക്കറി 1877-ൽ ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് മടങ്ങി.[2][3] 1880-ൽ, ലണ്ടൻ സ്കൂൾ ഓഫ് മെഡിസിൻ ഫോർ വുമണിൽ നിന്ന് ബിരുദം നേടുകയും വൈദ്യശാസ്ത്രം പ്രാക്ടീസ് ചെയ്യുകയും ചെയ്തു.[2] 1881 ഓഗസ്റ്റിൽ അവരുടെ രണ്ടാമത്തെ മകൻ ജോർജ്ജ് വിക്കറി ഡ്രൈസ്ഡേൽ ജനിച്ചു.[1] ആക്ടിവിസം1877-ൽ ഗര്ഭനിരോധനത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു പുസ്തകം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചതിന് അറസ്റ്റിലായ ആനി ബസന്റിന്റെയും ചാൾസ് ബ്രാഡ്ലോവിന്റെയും വിചാരണയ്ക്ക് ശേഷം വിക്കറി മാൽത്തൂഷ്യൻ ലീഗിലെ അംഗവും ജനന നിയന്ത്രണത്തിന്റെ തുറന്ന പിന്തുണക്കാരിയുമായി. വിചാരണയിൽ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്താൻ അവളെ വിളിച്ചപ്പോൾ, അടിക്കടിയുള്ള പ്രസവത്തിന്റെ അപകടങ്ങളെക്കുറിച്ചും ഗർഭനിരോധന മാർഗ്ഗമായി അമിതമായി മുലയൂട്ടുന്നതിനെക്കുറിച്ചും അവർ സംസാരിച്ചു.[2] ലണ്ടൻ മെഡിക്കൽ സ്കൂൾ ഫോർ വിമൻ അവളുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ അംഗീകരിക്കാത്തതിനാൽ അവർക്ക് ലീഗിൽ നിന്ന് താൽക്കാലികമായി പിന്മാറേണ്ടി വന്നു. 1880-ൽ അവർ ബിരുദം നേടിയപ്പോൾ അംഗത്വം പുനരാരംഭിക്കുകയും തുടർന്നുള്ള ദശകത്തിൽ സ്ത്രീകളുടെ വിമോചനത്തിന്റെ പ്രധാന ഘടകമായി ജനന നിയന്ത്രണത്തെക്കുറിച്ച് പ്രഭാഷണം നടത്തുകയും ചെയ്തു. അതേ സമയം, അവർ പകർച്ചവ്യാധി നിയമങ്ങളെ സജീവമായി എതിർത്തു.[3] വിക്കറിയും ഡ്രൈസ്ഡെയ്ലും 1893-ൽ സ്ഥാപിതമായ ലെജിറ്റിമേഷൻ ലീഗിൽ ചേരുകയും വിവാഹേതര ബന്ധത്തിൽ നിന്ന് ജനിക്കുന്ന കുട്ടികൾക്ക് തുല്യാവകാശങ്ങൾക്കായി പ്രചാരണം നടത്തുകയും ചെയ്തു.[2][3]സ്വതന്ത്ര പ്രണയത്തിന് വേണ്ടി വാദിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നതുവരെ സംഘടന "ആവശ്യത്തിന് മുന്നോട്ട് പോയില്ല" എന്ന് വിക്കറിക്ക് തോന്നി. നാഷണൽ സൊസൈറ്റി ഫോർ വിമൻസ് സഫറേജ്, വിമൻസ് സോഷ്യൽ ആൻഡ് പൊളിറ്റിക്കൽ യൂണിയൻ, വിമൻസ് ഫ്രീഡം ലീഗ് എന്നിവയിൽ തുടർച്ചയായി അംഗമായിരുന്നു അവർ..[2].[3] 1907-ൽ ഡ്രൈസ്ഡെയ്ലിന്റെ മരണശേഷം, ഒരു ഫിസിഷ്യനായി പ്രാക്ടീസ് തുടർന്ന വിക്കറി ഡ്രൈസ്ഡെയ്ലിന്റെ പിൻഗാമിയായി മാൽത്തൂസിയൻ ലീഗിന്റെ പ്രസിഡന്റാകുകയും ചെയ്തു. അവരുടെ മൂത്ത മകൻ ചാൾസും മരുമകൾ ബെസ്സിയും മാൽത്തൂസിയൻ ജേണലിന്റെ പുതിയ എഡിറ്റർമാരായി. താമസിയാതെ, അവൾ യൂജെനിക്സ് എഡ്യൂക്കേഷൻ സൊസൈറ്റിയുടെ ആദ്യ അംഗങ്ങളിൽ ഒരാളാകുകയും ചെയ്തു.[2] അവലംബം
പുറംകണ്ണികൾ
|
Portal di Ensiklopedia Dunia