എറിക്ക് മുഹ്സം
എറിക്ക് മുഹ്സം (6 ഏപ്രിൽ 1878 - 10 ജൂലൈ 1934) ആന്റി മിലിട്ടറിസ്റ്റ്, അരാജകവാദി, ലേഖകൻ, കവി, നാടകകൃത്ത് എന്നീ നിലകളിൽ ശ്രദ്ധേയത നേടിയ ജർമൻ-ജൂതവംശജനായിരുന്നു. ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധാനന്തരം ഫെഡറൽ ബാവെർ സോവിയറ്റ് റിപ്പബ്ലിക്ക് സ്ഥാപിച്ചുകിട്ടാനായി പ്രക്ഷോഭം നടത്തിയവരുടെ മുൻപന്തിയിൽ ഒരാളായിരുന്നതിനാൽ അദ്ദേഹത്തിന് അഞ്ചുവർഷം ജയിൽവാസം അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്നു.[1] ഒരു കാബറെ നർത്തകൻ കൂടിയായിരുന്ന മുഹ്സം, 1933-ൽ ഹിറ്റ്ലർ അധികാരത്തിൽ എത്തുന്നതിനു മുൻപുതന്നെ വയ്മർ റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ കാലഘട്ടത്തിൽ നാസിസത്തെ അപലപിക്കുകയും ഭാവി ഏകാധിപതിയെക്കുറിച്ച് ആക്ഷേപഹാസ്യരചനകൾ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയും ചെയ്ത് അന്താരാഷ്ട്ര തലത്തിൽ ശ്രദ്ധ നേടി. 1934-ൽ ഓറാനിയൻബർഗിലെ കോൺസൺട്രേഷൻ ക്യാമ്പിൽ വെച്ച് മുഹ്സം കൊല്ലപ്പെട്ടു. ജീവചരിത്രംആദ്യജീവിതം: 1878-1900 സീഗ്ഫ്രൈഡ് സെലിഗ്മാൻ മുഹ്സാം എന്ന മധ്യവർഗ്ഗ ജൂത ഫാർമസിസ്റ്റിന്റെ മൂന്നാമത്തെ കുട്ടിയായി 1878 ഏപ്രിൽ 6-ന് ബെർലിനിൽ എറിക്ക് മുഹ്സം ജനിച്ചു. താമസിയാതെ കുടുംബം ലുബെക്ക് പട്ടണത്തിലേക്ക് താമസം മാറി. തോമസ് മാന്റെ ബഡ്ഡൻബ്രൂക്സ് (1901) എന്ന നോവലിലെ നിരവധി സന്ദർഭങ്ങളുടെ പശ്ചാത്തല മാതൃകയായിരുന്ന, നീക്കുപോക്കില്ലാത്ത അച്ചടക്കത്തിനും ശാരീരിക ശിക്ഷയ്ക്കും പേരുകേട്ട സ്കൂളായിരുന്ന ലൂബെക്കിലെ കാതറിനിയം-ജിംനേഷ്യത്തിലാണ് മുഹ്സം വിദ്യാഭ്യാസം നേടിയത്. സ്വതേ നിയമങ്ങളെ വകവെക്കാത്ത സ്വഭാവക്കാരനായിരുന്ന മുഹ്സം സ്കൂളിന്റെ പട്ടാളച്ചിട്ടയെ എതിർത്തു. അതിനാൽ പലപ്പോഴും ശാരീരികമായി ശിക്ഷിക്കപ്പെട്ടു. ഈ ചെറുത്തുനിൽപ്പിന്റെ മനോഭാവത്തിലാണ് 1896 ജനുവരിയിൽ മുഹ്സം, ലൂബെക്കർ ഫോക്സ്ബോട്ടൻ എന്ന പത്രത്തിലേക്ക് പേരു വെക്കാതെ, സ്കൂളിലെ ഏറ്റവും കർക്കശനായ ഒരധ്യാപകനെ ആക്ഷേപിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു കത്തെഴുതിയത്. ഇത് സ്കൂളിൻറെ അപകീർത്തിക്ക് കാരണമായി. മുഹ്സത്തിൻറെ പേരു വെളിപെട്ടപ്പോൾ സോഷ്യലിസ്റ്റ് ചിന്താഗതിയോട് ചായ്വു പുലർത്തിയെന്നും അത്തരം പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ പങ്കെടുത്തെന്നും പറഞ്ഞ് മുഹ്സം കാതറിനിയം-ജിംനേഷ്യത്തിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കപ്പെട്ടു. പിന്നീട് പാർച്ചിമിൽ മുഹ്സം വിദ്യാഭ്യാസം പൂർത്തിയാക്കി. ചെറുപ്പം മുതലേ, മുഹ്സം എഴുത്തിനായുള്ള കഴിവ് പ്രകടിപ്പിക്കുകയും കവിയാകാൻ ആഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്തു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബാല്യകാലകൃതികളിൽ മൃഗകഥകൾ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. പ്രാദേശിക വാർത്തകളെയും രാഷ്ട്രീയ സംഭവങ്ങളെയും അടിസ്ഥാനമാക്കി ആക്ഷേപഹാസ്യ കവിതകൾക്കായി ചെറിയ തുക സമ്പാദിച്ച് 16-ാം വയസ്സിൽ അദ്ദേഹം ആദ്യമായി ബാല്യകാലകൃതികൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, പിതാവിന്റെ നിർബന്ധപ്രകാരം, യുവ എറിക് ഫാർമസി പഠിക്കാൻ പുറപ്പെട്ടു. ഇത് തന്റെ കാവ്യാത്മകവും സാഹിത്യപരവുമായ അഭിലാഷങ്ങളിലേക്ക് മടങ്ങിവരാൻ അദ്ദേഹം പെട്ടെന്ന് ഉപേക്ഷിച്ചു. ഒരു സാഹിത്യജീവിതം നയിക്കുന്നതിനായി മുഹ്സം ബെബെലിനിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു. പിന്നീട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചെറുപ്പത്തെക്കുറിച്ച് എഴുതി, "ഞാൻ തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോൾ, എന്റെ സ്വതസിദ്ധമായ എല്ലാ വികാരങ്ങളെയും എന്നിൽ നിന്ന് തകർക്കാൻ കഴിയാത്ത പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത ഭാവങ്ങൾ ഭാവനയിൽ ചിത്രീകരിക്കുമ്പോൾ എന്റെ വിദ്വേഷം വളരുന്നു."[2] കവി, എഴുത്തുകാരൻ, അരാജകവാദി: 1900–1918![]() 1900-ൽ മുഹ്സം ബെർലിനിലേക്ക് താമസം മാറ്റി. അവിടെ താമസിയാതെ ജൂലിയസ്, ഹെൻറിക് ഹാർട്ട് എന്നിവരുടെ നിർദേശപ്രകാരം ന്യൂ ജെമിൻഷാഫ്റ്റ് (ന്യൂ സൊസൈറ്റി) എന്ന ഗ്രൂപ്പിൽ ഏർപ്പെട്ടു. സോഷ്യലിസ്റ്റ് തത്ത്വചിന്തയെ ദൈവശാസ്ത്രവും സാമുദായിക ജീവിതവുമായി "മാനവികതയുടെ ഒരു സാമൂഹ്യ ഐക്യ മഹത്തായ പ്രവർത്തന കമ്യൂണിന്റെ മുന്നോടിയായി" സമന്വയിപ്പിച്ചു. ഈ ഗ്രൂപ്പിനുള്ളിൽ, തന്റെ കലാപരമായ വളർച്ചയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ഗുസ്താവ് ലാൻഡോവറുമായി മുഹ്സം പരിചയപ്പെടുകയും ലാൻഡോവർ അദ്ദേഹത്തിന് പരിചയപ്പെടുത്തിയ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്, അരാജകവാദ രാഷ്ട്രീയ തത്ത്വചിന്തയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ സ്വന്തം ആക്ടിവിസം വികസിപ്പിക്കാൻ യുവ മുഹ്സാമിനെ നിർബന്ധിക്കുകയും ചെയ്തു. കൂടുതൽ രാഷ്ട്രീയ ഇടപെടൽ ആഗ്രഹിച്ച് 1904-ൽ മുഹ്സം ന്യൂ ജെമിൻഷാഫ്റ്റിൽ നിന്ന് പിന്മാറി സ്വിറ്റ്സർലൻഡിലെ അസ്കോണയിൽ ഒരു ആർട്ടിസ്റ്റ് കമ്മ്യൂണിലേക്ക് താൽക്കാലികമായി താമസം മാറ്റുകയും ചെയ്തു. അവിടെ വെജിറ്റേറിയനിസം കമ്മ്യൂണിസവും സോഷ്യലിസവും ആയി കൂടിച്ചേർന്നു. പരമ്പരാഗത നാടകീയ രൂപങ്ങൾക്കുള്ളിൽ പുതിയ ആധുനിക രാഷ്ട്രീയ സിദ്ധാന്തത്തെ സമന്വയിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ആദ്യത്തെ ഡൈ ഹോച്ച്സ്റ്റാപ്ലർ (ദി കോൺ മെൻ) നാടകങ്ങൾ എഴുതാൻ തുടങ്ങിയത് ഇവിടെ നിന്നാണ്. ഇത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ നാടകകൃതിയുടെ ഒരു സാധാരണ വ്യാപാരമുദ്രയായി മാറി. ഈ വർഷങ്ങളിൽ, മുഹ്സം നിരവധി അരാജകവാദ ജേണലുകളിൽ സംഭാവന ചെയ്യാനും എഡിറ്റുചെയ്യാനും തുടങ്ങി. ജർമ്മനിയിലെ ഏറ്റവും അപകടകരമായ അരാജകവാദി പ്രക്ഷോഭകരിൽ ഒരാളായി കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരുന്നതിനാൽ നിരന്തരമായ പോലീസ് നിരീക്ഷണത്തിന്റെയും അറസ്റ്റിന്റെയും പ്രധാനകാരണം ഈ രചനകളാണ്. അരാജകവാദ ഗൂഢാലോചനകൾ, നിസ്സാരമായ കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ എന്നിവ ആരോപിക്കപ്പെടുന്ന വില്ലനായി അദ്ദേഹത്തെ ചിത്രീകരിക്കാനുള്ള അവസരം പത്രങ്ങൾ ഉപയോഗപ്പെടുത്തി. 1908-ൽ മുഹ്സം മ്യൂണിക്കിലേക്ക് താമസം മാറ്റുകയും അവിടെ അദ്ദേഹം കാബററ്റിൽ വ്യാപൃതനായി. കാബറേ ഗാനങ്ങൾ രചിക്കുന്ന തന്റെ ജോലിയെ മുഹ്സം പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചില്ലെങ്കിലും അത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ സൃഷ്ടികളിൽ ഒന്നായി മാറി. അരാജക-കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങളുടെ ഒരു വേദിയായി 1911-ൽ മുഹ്സം കെയ്ൻ (കയീൻ) എന്ന പത്രം സ്ഥാപിച്ചു. ജർമ്മൻ ഭരണകൂടത്തെയും അധികാര ദുർവിനിയോഗങ്ങളെയും പരിഹസിക്കാനും വധശിക്ഷ നിർത്തലാക്കുന്നതിനെ അനുകൂലിച്ച് നിലകൊള്ളാനും തിയേറ്റർ സെൻസർ ചെയ്യാനുള്ള സർക്കാരിന്റെ ശ്രമത്തെ എതിർക്കാനും അന്താരാഷ്ട്ര കാര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് പ്രാവചനികവും വിവേകപൂർണ്ണവുമായ വിശകലനം വാഗ്ദാനം ചെയ്യാനും മുഹ്സം കൈനെ ഉപയോഗിച്ചു. ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധകാലത്തേക്ക്, സാമ്രാജ്യത്വ സർക്കാരിനോടും യുദ്ധത്തോടും വിയോജിപ്പുള്ള സ്വകാര്യ പത്രങ്ങൾക്കെതിരെ സർക്കാർ ഏർപ്പെടുത്തിയ സെൻസർഷിപ്പ് ഒഴിവാക്കുന്നതിനായി പ്രസിദ്ധീകരണം താൽക്കാലികമായി നിർത്തിവച്ചു. 1915-ൽ ഒരു ബവേറിയൻ കർഷകന്റെ മകൾ വിധവയായ ക്രെസെന്റിയ എൽഫിംഗറിനെ (വിളിപ്പേര് സെൻസൽ) മുഹ്സം വിവാഹം കഴിച്ചു. ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധം അന്താരാഷ്ട്ര അരാജകവാദി സമൂഹത്തെ യുദ്ധ അനുകൂല, യുദ്ധവിരുദ്ധ നിലകളായി വിഭജിച്ചിരിക്കുന്നു. ചിലർ ദേശീയമായി ജർമ്മനിയെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നു. മറ്റുള്ളവർ ജർമ്മനിയുടെ ശത്രുക്കൾ (യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡം, ഫ്രാൻസ്, പിന്നീട് യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ് ഓഫ് അമേരിക്ക) വിജയിക്കുമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു. യുദ്ധത്തിൽ ജർമ്മനിയെ പിന്തുണച്ചതിൽ മുഹ്സം അങ്ങേയറ്റം ദേശീയവാദിയും തീവ്രവാദിയുമായിത്തീർന്നു. അദ്ദേഹം തന്റെ ഡയറിക്കുറിപ്പുകളിൽ എഴുതി: "And I the anarchist, the anti-militarist, the enemy of national slogans, the anti-patriot and implacable critic of the armament furies, I discovered myself somehow possessed by the common intoxication, fired by an irate passion."[2] പ്രചാരണ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി ഭരണകൂട നിയന്ത്രണത്തിലുള്ള പത്രങ്ങളും വിശ്വാസവഞ്ചന അനുഭവിച്ച സഹ അരാജകവാദികളും യുദ്ധത്തിന് അദ്ദേഹം നൽകിയ പൊതു പിന്തുണ തടഞ്ഞു. എന്നിരുന്നാലും, 1914 അവസാനത്തോടെ, അരാജകവാദികളുടെ പരിചയക്കാരുടെ സമ്മർദ്ദത്തിൽ മുഹ്സം യുദ്ധശ്രമത്തെ പിന്തുണ ഉപേക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് പ്രസ്താവിക്കുന്നു "എന്റെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ എന്റെ ആശയങ്ങൾ ഒറ്റിക്കൊടുക്കുന്നതിന്റെ പാപം ഞാൻ സഹിക്കേണ്ടിവരും", "ഞങ്ങൾക്ക് കാര്യങ്ങൾ മാറ്റാൻ കഴിയില്ല" എന്ന് സുഖമായി അംഗീകരിക്കുകയും പറയുകയും ചെയ്യുന്നവർ മനുഷ്യന്റെ അന്തസ്സിനെയും സ്വന്തം ഹൃദയത്തിന്റെയും തലച്ചോറിന്റെയും എല്ലാ സമ്മാനങ്ങളും ലജ്ജാകരമാക്കും. മനുഷ്യനിർമിത സ്ഥാപനങ്ങളെയും ഗവൺമെന്റുകളെയും അട്ടിമറിക്കാനും പകരം പുതിയവ സ്ഥാപിക്കാനുമുള്ള അവരുടെ കഴിവിന്റെ എല്ലാ ഉപയോഗവും അവർ സമരമില്ലാതെ ഉപേക്ഷിക്കുന്നു."[2]തൊഴിലാളികളുടെ പണിമുടക്ക് ഉൾപ്പെടെ നിരവധി നേരിട്ടുള്ള പ്രവർത്തന പദ്ധതികളിൽ കൂടുതൽ ഇടപെടുന്നതിലൂടെ, മറ്റ് ഇടതുപക്ഷ രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികളിൽ നിന്നുള്ള വ്യക്തികളുമായി സഹകരിക്കുന്നതിലൂടെ യുദ്ധത്തിന്റെ ബാക്കി കാലം മുഹ്സം യുദ്ധത്തെ എതിർത്തു. പണിമുടക്കുകൾ കൂടുതൽ വിജയകരവും അക്രമാസക്തവുമായിത്തീർന്നപ്പോൾ ബവേറിയൻ സംസ്ഥാന സർക്കാർ യുദ്ധവിരുദ്ധ പ്രക്ഷോഭകരെ കൂട്ടത്തോടെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. 1918 ഏപ്രിലിൽ അറസ്റ്റു ചെയ്യപ്പെടുകയും ജയിലിൽ അടയ്ക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തവരിൽ മുഹ്സാമും ഉൾപ്പെടുന്നു. 1918 നവംബറിൽ യുദ്ധം അവസാനിക്കുന്നതിനു തൊട്ടുമുൻപ് വരെ അദ്ദേഹത്തെ തടവിൽ വച്ചിരുന്നു. വെയ്മർ വർഷങ്ങൾ: 1918-1933![]() ![]() 1918 നവംബർ 3 ന് എറിക് മുഹ്സം മോചിതനായപ്പോൾ അദ്ദേഹം മ്യൂണിക്കിലേക്ക് മടങ്ങി. ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ, ജർമ്മനിയിലെ കൈസർ വിൽഹെം രണ്ടാമൻ രാജാവ് ലുഡ്വിഗ് മൂന്നാമനെപ്പോലെ സ്ഥാനത്യാഗം ചെയ്തു. സ്വതന്ത്ര സോഷ്യലിസ്റ്റ് പാർട്ടിയുടെ കുർട്ട് ഐസ്നർ ചുവന്ന ബവേറിയ വിപ്ലവകാലത്ത് ബവേറിയയെ ഒരു സോഷ്യലിസ്റ്റ് റിപ്പബ്ലിക്കായി പ്രഖ്യാപിച്ചു. അരാജകവാദികളെ പുതിയ സർക്കാരിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാൻ രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത ഒരു അഭിപ്രായത്തിൽ ഐസ്നർ, മുഹ്സാമിന് ഒരു മന്ത്രാലയ സ്ഥാനം വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. അദ്ദേഹം അത് നിരസിച്ചുകൊണ്ട് ഗുസ്താവ് ലാൻഡോവർ, ഏണസ്റ്റ് ടോളർ, റിറ്റ് മാരുട്ട്, എന്നിവരോടൊപ്പം വർക്കർ കൗൺസിലുകളുടെയും (സോവിയറ്റ്) കമ്യൂണുകളുടെയും വികസനത്തിനായി മറ്റ് അരാജകവാദികൾക്ക് വേണ്ടി പോരാടാൻ താൽപ്പര്യപ്പെട്ടു. എന്നിരുന്നാലും, 1919-ൽ ഐസ്നറുടെ കൊലപാതകത്തിനുശേഷം, ബയറിഷ് റോട്ടെറെപുബ്ലിക് (ബവേറിയൻ സോവിയറ്റ് റിപ്പബ്ലിക്) പ്രഖ്യാപിച്ചു. സ്വതന്ത്ര സോഷ്യലിസ്റ്റ് ഏണസ്റ്റ് ടോളറും അരാജകവാദികളായ ഗുസ്താവ് ലാൻഡൗറും എറിക് മുഹ്സാമും ഭരിച്ചു. യൂജൻ ലെവിന്റെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകൾ അട്ടിമറിച്ചതിനാൽ ഈ സർക്കാർ ഹ്രസ്വകാലമായിരുന്നു. ഭരണകാലം ആറ് ദിവസം നീണ്ടുനിന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ഈ സമയത്ത്, ബവേറിയൻ സോവിയറ്റ് റിപ്പബ്ലിക് സ്വിറ്റ്സർലൻഡിനെതിരെ യുദ്ധം പ്രഖ്യാപിച്ചു. മാനസികരോഗിയായ വിദേശകാര്യ ഡെപ്യൂട്ടി നടത്തിയ വിശദമായ ഗൂഢാലോചനയുടെ ഫലമായി പുതിയ റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ സർക്കാരിന് 60 തീവണ്ടി എഞ്ചിനുകൾ കടം കൊടുക്കാൻ സ്വിറ്റ്സർലൻഡ് വിസമ്മതിച്ചതിൽ പ്രകോപിതനായി. ഗുസ്താവ് നോസ്കെയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ ഒരു വലതുപക്ഷ സൈന്യം വെയ്മർ റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ ഫ്രീകോർപ്സ് കലാപം തകർക്കുകയും മ്യൂണിക്ക് കൈവശപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തപ്പോൾ ഗുസ്താവ് ലാൻഡോവർ കൊല്ലപ്പെടുകയും മുഹ്സാമിനെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യുകയും പതിനഞ്ച് വർഷം തടവിന് ശിക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തു. ജയിലിൽ ആയിരുന്നപ്പോൾ, മുഹ്സം തന്റെ രചനയിൽ വളരെയധികം സമൃദ്ധനായിരുന്നു. യൂദാസ് (1920) എന്ന നാടകവും ധാരാളം കവിതകളും പൂർത്തിയാക്കി. 1924-ൽ വെയ്മർ റിപ്പബ്ലിക് രാഷ്ട്രീയ തടവുകാർക്ക് പൊതുമാപ്പ് നൽകിയതിനാൽ ജയിൽ മോചിതനായി. 1923-ൽ ബിയർ ഹാൾ പുച്ചിനെ നയിച്ചതിന് എട്ട് മാസം അഞ്ച് വർഷം തടവ് അനുഭവിച്ച അഡോൾഫ് ഹിറ്റ്ലറും ഈ പൊതുമാപ്പിൽ പുറത്തിറങ്ങി. മുഹ്സം മടങ്ങിയെത്തിയപ്പോൾ മ്യൂണിക്ക് അറസ്റ്റിനുശേഷം അദ്ദേഹം വിട്ടുപോയതിൽ നിന്ന് വളരെ വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു. ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിനും അമിത പണപ്പെരുപ്പത്തിനുമുള്ള നഷ്ടപരിഹാരത്തിന്റെ സമ്മർദ്ദത്തിൽ ജർമ്മനിയുടെ സാമ്പത്തിക തകർച്ച കാരണം ജനങ്ങൾ വലിയ തോതിൽ നിസ്സംഗരായിരുന്നു. കെയ്ൻ ജേണൽ പുനരാരംഭിക്കാൻ അദ്ദേഹം ശ്രമിച്ചിരുന്നു, അത് കുറച്ച് ലക്കങ്ങൾക്ക് ശേഷം പരാജയപ്പെട്ടു. 1926-ൽ മുഹ്സം ഒരു പുതിയ ജേണൽ സ്ഥാപിച്ചു. അത് അദ്ദേഹം ഫനാൽ (ദി ടോർച്ച്) എന്ന് വിളിച്ചു. അതിൽ കമ്യൂണിസ്റ്റുകളെയും വെയ്മർ റിപ്പബ്ലിക്കിലെ തീവ്ര വലതുപക്ഷ യാഥാസ്ഥിതിക ഘടകങ്ങളെയും പരസ്യമായും കൃത്യമായും വിമർശിച്ചു. ഈ വർഷങ്ങളിൽ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ രചനകളും പ്രസംഗങ്ങളും അക്രമാസക്തവും വിപ്ലവകരവുമായ സ്വരം സ്വീകരിച്ചു. തീവ്ര വലതുപക്ഷത്തെ എതിർക്കാൻ ഒരു ഐക്യമുന്നണി സംഘടിപ്പിക്കാനുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ സജീവമായ ശ്രമങ്ങൾ റിപ്പബ്ലിക്കിലെ യാഥാസ്ഥിതികരിൽ നിന്നും ദേശീയവാദികളിൽ നിന്നും കടുത്ത വിദ്വേഷം ജനിപ്പിച്ചു. നാസിസത്തിന്റെ വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന പ്രതിഭാസത്തെ ആക്ഷേപഹാസ്യമാക്കുന്നതിനായി മുഹ്സം തന്റെ രചനകളെ പ്രത്യേകം ലക്ഷ്യമാക്കി. ഇത് പിന്നീട് അഡോൾഫ് ഹിറ്റ്ലറുടെയും ജോസഫ് ഗോബെൽസിന്റെയും കോപം ഉയർത്തി. ഡൈ അഫെൻചാൻഡെ (1923) എന്ന ചെറുകഥ നാസി പാർട്ടിയുടെ വംശീയ പ്രമാണങ്ങളെ പരിഹസിച്ചു. റിപ്പബ്ലിക്കാനിഷെ നാഷണൽഹിംനെ (1924) എന്ന കവിത ജർമ്മൻ നീതിന്യായ വ്യവസ്ഥയെ ആക്രമിച്ചു. അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളിലെ നിക്കോള സാക്കോയുടെയും ബാർട്ടോലോമിയോ വാൻസെറ്റിയുടെയും വിവാദപരമായ ശിക്ഷയും വധശിക്ഷയും അടിസ്ഥാനമാക്കി 1928-ൽ എർവിൻ പിസ്കേറ്റർ മുഹ്സാമിന്റെ മൂന്നാമത്തെ നാടകമായ സ്റ്റാറ്റ്സ്റോസൺ നിർമ്മിച്ചു. 1930-ൽ മുഹ്സം തന്റെ അവസാന നാടകമായ അല്ലെ വെറ്റർ (ഓൾ ഹാംഗ്) പൂർത്തിയാക്കി. തീവ്ര വലതുപക്ഷ അധികാരം പിടിച്ചെടുക്കുന്നത് തടയാനുള്ള ഏക മാർഗ്ഗമായി അത് ബഹുജന വിപ്ലവത്തെ തിരഞ്ഞു. ഒരിക്കലും പരസ്യമായി അവതരിപ്പിക്കാത്ത ഈ നാടകം ജർമ്മനിയിൽ രാഷ്ട്രീയമായി ഉയർന്നുവരുന്ന നാസികളെ വിമർശിക്കുന്നതിനാണ് നിലകൊണ്ടത്. അറസ്റ്റും മരണവുംബെർലിനിൽ റീച്ച്സ്റ്റാഗ് തീപിടിത്തത്തിന് ഏതാനും മണിക്കൂറുകൾക്കുള്ളിൽ 1933 ഫെബ്രുവരി 28 ന് അതിരാവിലെ അജ്ഞാതമായ കുറ്റത്തിനാണ് മൊഹ്സാം അറസ്റ്റിലായത്. നാസി പ്രചാരണ മന്ത്രി ജോസഫ് ഗോബെൽസ് അദ്ദേഹത്തെ “ആ യഹൂദ അട്ടിമറികളിൽ ഒരാളായി മുദ്രകുത്തി. അടുത്ത ദിവസത്തിനകം സ്വിറ്റ്സർലൻഡിലേക്ക് പലായനം ചെയ്യാൻ മുഹാം പദ്ധതിയിട്ടിരുന്നതായി ആരോപണമുണ്ട്. അടുത്ത പതിനേഴ് മാസങ്ങളിൽ, സോനെൻബർഗ്, ബ്രാൻഡൻബർഗ്, ഒറാനിയൻബർഗ് എന്നിവിടങ്ങളിലെ തടങ്കൽപ്പാളയങ്ങളിൽ അദ്ദേഹത്തെ തടവിലാക്കി. കമ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രക്ഷോഭകാരിയെന്ന് ആരോപിക്കപ്പെടുന്ന മരിനസ് വാൻ ഡെർ ലുബ്ബെ തീപിടുത്തത്തിന്റെ പേരിൽ അറസ്റ്റിലായി. കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് സംഘടനകളുമായുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബന്ധം അടിയന്തിരാവസ്ഥ പ്രഖ്യാപിക്കാൻ അഡോൾഫ് ഹിറ്റ്ലറെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. റീച്ച്സ്റ്റാഗ് അഗ്നിശമന ഉത്തരവിൽ ഒപ്പിടാൻ പ്രസിഡന്റ് പോൾ വോൺ ഹിൻഡൻബർഗിനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും വെയ്മർ റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ ഭരണഘടനയിലെ (1919) മിക്ക മനുഷ്യാവകാശ വ്യവസ്ഥകളും നിർത്തലാക്കുകയും ചെയ്തു. ആക്രമണത്തിന് പ്രതികാരമായി കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകൾ, സോഷ്യലിസ്റ്റുകൾ, അരാജകവാദികൾ എന്ന് മുദ്രകുത്തപ്പെട്ട ധാരാളം ജർമ്മൻ ബുദ്ധിജീവികളെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നതിനെ ന്യായീകരിക്കാനും പൗരസ്വാതന്ത്ര്യത്തെ അടിച്ചമർത്തുന്നതിനെതിരെയുള്ള എതിർപ്പിനെ നിശബ്ദമാക്കാനും ഹിറ്റ്ലർ അടിയന്തരാവസ്ഥ ഉപയോഗിച്ചു. ഇതും കാണുകഅവലംബം
പശ്ചാത്തല വിവരങ്ങൾ
ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾWikimedia Commons has media related to Erich Mühsam.
|
Portal di Ensiklopedia Dunia