കോമേഴ്സ്യൽ സോഫ്റ്റ്വെയർകോമേഴ്സ്യൽ സോഫ്റ്റ്വെയർ, അല്ലെങ്കിൽ അപൂർവ്വമായി മാത്രം പേവെയറായോ, വിൽപ്പനയ്ക്കായി നിർമ്മിക്കുന്ന ഒരു കമ്പ്യൂട്ടർ സോഫ്റ്റ്വെയറാണ്[1]അല്ലെങ്കിൽ വാണിജ്യ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി പ്രവർത്തിക്കുന്നു. ഒരു വാണിജ്യ സോഫ്റ്റ്വെയർ കുത്തക സോഫ്റ്റ്വെയറോ അല്ലെങ്കിൽ സ്വതന്ത്രവും ഓപ്പൺ സോഴ്സ് സോഫ്റ്റ്വെയറോ ആകാം.[2][3][4] പശ്ചാത്തലവും വെല്ലുവിളിയുംപ്രോഗ്രാമിംഗ് വഴിയുള്ള സോഫ്റ്റ്വെയർ സൃഷ്ടിക്കുന്നത് ഭൗതിക വസ്തുക്കളുടെ സൃഷ്ടിയുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്താവുന്ന സമയവും അധ്വാനവും ആവശ്യമുള്ള ഒരു പ്രക്രിയയാണെങ്കിലും, സോഫ്റ്റ്വെയറിന്റെ പുനർനിർമ്മാണവും ഡ്യൂപ്ലിക്കേഷനും പങ്കിടലും ഡിജിറ്റൽ ഉൽപ്പന്നങ്ങളായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ വളരെ എളുപ്പമാണ്. മിക്കവാറും എല്ലാ ഫിസിക്കൽ ഗുഡ്സ്കളിൽ നിന്നും ഉൽപ്പന്നങ്ങളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി പ്രത്യേക യന്ത്രങ്ങളോ വിലകൂടിയ അധിക വിഭവങ്ങളോ ആവശ്യമില്ല. സോഫ്റ്റ്വെയർ സൃഷ്ടിച്ചുകഴിഞ്ഞാൽ, അത് അനന്തമായ സംഖ്യകളിൽ, ഏതാണ്ട് സൗജന്യമായി തന്നെ ആർക്കും പകർത്താനാകും. ഇത് കമ്പ്യൂട്ടിംഗ് യുഗത്തിന്റെ തുടക്കത്തിൽ ബഹുജന വിപണിയിൽ സോഫ്റ്റ്വെയറിന്റെ വാണിജ്യവൽക്കരണം അസാധ്യമാക്കി. ഹാർഡ്വെയറിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, ഇത് വ്യാപാരം ചെയ്യാവുന്നതും വാണിജ്യവൽക്കരിക്കാൻ കഴിയുന്നതുമായ ഉൽപ്പന്നമായി കണ്ടില്ല. ഉപഭോക്താവിന് ഹാർഡ്വെയർ ഉപയോഗയോഗ്യമാക്കുന്നതിനുള്ള സേവനത്തിന്റെ ഭാഗമായി സോഫ്റ്റ്വെയർ സൗജന്യമായി (ഹാക്കർ കൾച്ചർ) പങ്കിട്ടു അല്ലെങ്കിൽ വിറ്റഴിച്ച ഹാർഡ്വെയറുമായി സംയോജിപ്പിച്ച് വിതരണം ചെയ്തിരുന്നു. 1970 കളിലും 1980 കളിലും കമ്പ്യൂട്ടർ വ്യവസായത്തിലെ മാറ്റങ്ങൾ കാരണം, സോഫ്റ്റ്വേർ പതുക്കെ ഒരു വാണിജ്യ ഉൽപ്പന്നമായി മാറി. 1969-ൽ, ഐബിഎം, ആൻറിട്രസ്റ്റ് വ്യവഹാരത്തിന്റെ ഭീഷണിയിൽ, (മെയിൻഫ്രെയിം) സോഫ്റ്റ്വെയറിനും[5][6]സേവനങ്ങൾക്കും വെവ്വേറെ നിരക്ക് ഈടാക്കി, സോഴ്സ് കോഡ് വിതരണം ചെയ്യുന്നത് നിർത്തിക്കൊണ്ട് വ്യവസായ മാറ്റത്തിന് നേതൃത്വം നൽകി.[7]1983-ൽ ബൈനറി സോഫ്റ്റ്വെയർ ആപ്പിൾ വേഴ്സസ് ഫ്രാങ്ക്ലിൻ നിയമം വഴി പകർപ്പവകാശമായിത്തീർന്നു,[8]സോഴ്സ് കോഡിന് മാത്രമേ പകർപ്പവകാശമുള്ളൂ.[9] കൂടാതെ, അതേ മൈക്രോപ്രൊസസർ ആർക്കിടെക്ചറിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ദശലക്ഷക്കണക്കിന് കമ്പ്യൂട്ടറുകളുടെ വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന ലഭ്യത മൂലം ആദ്യമായി ഒരു അനുയോജ്യമായ ബഹുജന വിപണി മൂല്യത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ബൈനറി റീട്ടെയിൽ സോഫ്റ്റ്വെയർ വാണിജ്യവൽക്കരിച്ചു.[9] സോഫ്റ്റ്വെയറിനായുള്ള വാണിജ്യവൽക്കരണ മോഡലുകൾസാധാരണ ബിസിനസ്സ് വിസ്ഡം എന്നത്, ഡിജിറ്റൽ ഗുഡ് എന്ന നിലയിൽ സോഫ്റ്റ്വെയറിനെ കുത്തക ഉൽപ്പന്നമാക്കി മാറ്റി വൻതോതിൽ വാണിജ്യവൽക്കരിക്കാൻ കഴിയും, അതായത് ഉപയോക്താക്കളുടെ സ്വതന്ത്രമായ പങ്കിടലും പകർത്തലും ("സോഫ്റ്റ്വെയർ പൈറസി") തടയാൻ സാധിക്കുന്നു. കരാർ നിയമം, സോഫ്റ്റ്വെയർ പേറ്റന്റുകൾ, വ്യാപാര രഹസ്യങ്ങൾ എന്നിവയ്ക്കൊപ്പം, സോഫ്റ്റ്വെയറിന്റെ ഉടമയായ ബൗദ്ധിക സ്വത്തവകാശം (IP) ഉടമയ്ക്ക് വിതരണത്തിലും വാണിജ്യവൽക്കരണത്തിലും പ്രത്യേക അവകാശങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കുന്നതിന് നിയമപരമായ അടിസ്ഥാനം നൽകുന്ന പകർപ്പവകാശം വഴി ഇതിന്റെ നിയന്ത്രണം കൈവരിക്കാനാകും.[10]എക്സ്ക്ലൂസീവ് ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷൻ റൈറ്റ് നടപ്പിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന സാങ്കേതിക സംവിധാനങ്ങൾ കോപ്പി-പ്രൊട്ടക്ഷൻ മെക്കാനിസങ്ങളാണ്, പലപ്പോഴും സോഫ്റ്റ്വെയറിന്റെ ഫിസിക്കൽ മീഡിയ (ഫ്ലോപ്പി ഡിസ്ക്, സിഡി, മുതലായവ), ഡിജിറ്റൽ റൈറ്റ്സ് മാനേജ്മെന്റ് (ഡിആർഎം) മെക്കാനിസങ്ങൾ എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. സോഫ്റ്റ്വെയറിന്റെ ഫിസിക്കൽ മീഡിയ-ലെസ് ഡിജിറ്റൽ ഡിസ്ട്രിബ്യൂഷനിലും ഇത് നേടാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. അവലംബം
|
Portal di Ensiklopedia Dunia