ക്ലിന്റാമൈസിൻ

ക്ലിന്റാമൈസിൻ
Clinical data
Pronunciation	/klɪndəˈmaɪsɪn/
Trade names	Cleocin, Dalacin, Clinacin, others
Other names	7-chloro-lincomycin; 7-chloro-7-deoxylincomycin
AHFS/Drugs.com	Monograph
MedlinePlus	a682399
License data	US FDA: Clindamycin;
Pregnancy; category	AU: A; ;
Routes of; administration	by mouth, topical, IV, intravaginal
ATC code	J01FF01 (WHO) D10AF01 (WHO) G01AA10 (WHO);
Legal status
Legal status	AU: S4 (Prescription only); UK: POM (Prescription only); US: WARNINGRx-only;
Pharmacokinetic data
Bioavailability	90% (oral); 4–5% (topical)
Protein binding	95%
Metabolism	Hepatic
Elimination half-life	2–3 hours
Excretion	Biliary and renal (around 20%)
Identifiers
	IUPAC name methyl 7-chloro-6,7,8-trideoxy-6-{[(4R)-1-methyl-4-propyl-L-prolyl]amino}-1-thio-L-threo-α-D-galacto-octopyranoside;
CAS Number	18323-44-9 ;
PubChem CID	446598;
DrugBank	DB01190 ;
ChemSpider	393915 ;
UNII	3U02EL437C;
KEGG	D00277 ;
ChEBI	CHEBI:3745 ;
ChEMBL	ChEMBL1753 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID90928608 ;
ECHA InfoCard	100.038.357
Chemical and physical data
Formula	C18H33ClN2O5S
Molar mass	424.98 g/mol g·mol−1
3D model (JSmol)	Interactive image;
	SMILES Cl[C@@H](C)[C@@H](NC(=O)[C@H]1N(C)C[C@H](CCC)C1)[C@H]2O[C@H](SC)[C@H](O)[C@@H](O)[C@H]2O;
	InChI InChI=1S/C18H33ClN2O5S/c1-5-6-10-7-11(21(3)8-10)17(25)20-12(9(2)19)16-14(23)13(22)15(24)18(26-16)27-4/h9-16,18,22-24H,5-8H2,1-4H3,(H,20,25)/t9-,10+,11-,12+,13-,14+,15+,16+,18+/m0/s1 ; Key:KDLRVYVGXIQJDK-AWPVFWJPSA-N ;
	(what is this?) (verify)

ഇംഗ്ലീഷ് വിലാസം

https://ml.wikipedia.org/wiki/Clindamycin

ക്ലിന്റാമൈസിൻ നിരവധി ബാക്ടീരിയ കൊണ്ടുണ്ടാകുന്ന അണുബാധകളെ ചികിത്സിക്കുന്ന ഒരു ആന്റിബയോട്ടിക്കാണ്.^[2] മധ്യ കർണ്ണ അണുബാധകൾ, അസ്ഥികൾ അല്ലെങ്കിൽ സന്ധി അണുബാധകൾ, ഇടുപ്പ് വീക്കം, സ്ട്രെപ് ത്രോട്ട്, ന്യൂമോണിയ, എൻഡോകാർഡൈറ്റിസ് തുടങ്ങിയവ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.^[2]മെത്തിസിലിൻ-റെസിസ്റ്റന്റ് സ്റ്റാഫൈലോകോക്കസ് ഓറിയസിന് (എംആർഎസ്എ) എതിരായും ചില കേസുകളിൽ ഇത് ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു.^[3]മുഖക്കുരുവിനും, മലേറിയയ്ക്ക് ക്വനയിനോടൊപ്പം ചേർത്തും ഇത് ഫലപ്രദമാണ്.^[2]^[4]ഇത് വായിലൂടെ കഴിക്കാനും, ഇൻഡ്രാവീനസ് വഴി ഇഞ്ചെക്ഷനായും, ചർമ്മത്തിൽ അല്ലെങ്കിൽ യോനിയിൽ പ്രയോഗിക്കുന്ന ക്രീം ആയും ലഭ്യമാണ്.^[2]^[4]

പാർശ്വഫലങ്ങളും പ്രവർത്തനവും

കുത്തിവയ്ക്കുന്ന ഭാഗത്ത് തടിപ്പും വേദനയും, വയറിളക്കവും, ഓക്കാനവും ഇവയുടെ സാധാരണ കാണപ്പെടുന്ന പാർശ്വഫലങ്ങളാണ്. ^[2]ക്ലോസ്റ്റീഡിയം ഡിഫിസൈൽ കോളിറ്റിസ് ഏകദേശം നാലിരട്ടിയോളം കാണപ്പെടുന്നതു കൊണ്ട് അപകടസാധ്യത വർദ്ധിക്കുന്നതിനാൽ ഈ കേസ് ആശുപത്രിയ്ക്ക് ഏറ്റെടുക്കേണ്ടിവരുന്നു.^[5] ഈ കാരണത്തിന് പകരം മറ്റ് ആൻറിബയോട്ടിക്കുകൾ നിർദ്ദേശിക്കപ്പെടാം.^[2]പൊതുവായി ഗർഭകാലത്ത് ഇത് സുരക്ഷിതമാണെന്ന് കരുതുന്നു. ^[2]ലിങ്കസോമൈഡ് ക്ലാസ്സിൽപ്പെട്ട ഇവ പ്രോട്ടീൻ നിർമ്മിക്കുന്നതിൽ നിന്നും ബാക്ടീരിയയെ തടയുന്നു.^[2]

ചരിത്രം

ക്ളിൻഡാമൈസിൻ ആദ്യമായി 1967- ലാണ് നിർമിച്ചത്.^[6] ആരോഗ്യ സംവിധാനത്തിൽ അത്യാവശ്യവും സുരക്ഷിതവുമായ ഔഷധങ്ങൾ ആവശ്യമുള്ള വേൾഡ് ഹെൽത്ത് ഓർഗനൈസേഷന്റെ പട്ടികയിൽപ്പെട്ടതാണിത്.^[7] വളരെ ചെലവേറിയതല്ലാത്ത ഈ ആന്റിബയോട്ടിക്ക് ജനറിക് മരുന്നായി ലഭ്യമാണ്.^[8]ഓരോ ഗുളികക്ക് വികസ്വര രാജ്യങ്ങളിലെ മൊത്തം ചെലവ് 0.06 മുതൽ 0.12 ഡോളർ വരെയാണ്.^[9]യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സിൽ ഇത് ഒരു ഡോസിന് ഏകദേശം 2.70 ഡോളറാണ്.^[2]

മെഡിക്കൽ ഉപയോഗം

ഡെന്റൽ അണുബാധകൾ ഉൾപ്പെടെയുള്ള അനയോറോബിക് ബാക്ടീരിയകൾ മൂലമുണ്ടാകുന്ന അനയോറോബിക് അണുബാധകൾ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ ക്ളിൻഡാമൈസിൻ പ്രാഥമികമായി ഉപയോഗിക്കുന്നതു .^[10]കൂടാതെ ശ്വാസകോശ കുഴലുകൾ, ചർമ്മം, മൃദുവായ ടിഷ്യു, പെരിടോനൈറ്റിസ് തുടങ്ങിയവയുടെ അണുബാധകൾ ചികിത്സിക്കാനും ഉപയോഗിക്കുന്നു.^[11]പെൻസില്ലിനുകൾ ഹൈപെർസെൻസിറ്റീവ് ആയിട്ടുള്ളവർക്ക് ക്ളിൻഡാമൈസിൻ, എയ്റോബിക് ബാക്ടീരിയ മൂലമുണ്ടാകുന്ന അണുബാധകൾ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്. അസ്ഥിയെയും സന്ധിഅണുബാധകളേയും, പ്രത്യേകിച്ച് സ്റ്റാഫൈലോകോക്കസ് ഓറിയസ് ഉണ്ടാക്കുന്ന അണുബാധകൾക്കും ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്നു.^[11]^[12] മിതമായ മുഖക്കുരുവിനെ നിയന്ത്രിക്കാനായി ക്ളിൻഡാമൈസിൻ ഫോസ്ഫേറ്റ് ട്രോപിക്കൽ അപ്ലിക്കേഷൻ ആയി ഉപയോഗിക്കാവുന്നതാണ്.^[13]

മുഖക്കുരു

ക്ളിൻഡാമൈസിൻ ബെൻസോയിൽ പെറോക്സൈഡിനൊപ്പം സംയോജിപ്പിച്ച് ഉപയോഗിക്കുന്നത് മുഖക്കുരുവിന്റെ ചികിത്സയിൽ മറ്റു ഉൽപ്പന്നങ്ങളുടെ ഉപയോഗത്തേക്കാൾ കൂടുതൽ ഫലപ്രദമാണ്.^[15]^[16]^[17]

പ്രതികൂല ഇഫക്റ്റുകൾ കൂടുതൽ ഉണ്ടെങ്കിലും ക്ളിൻഡാമൈസിൻ തനിച്ച് നൽകുന്നതിനെക്കാൾ ക്ളിൻഡാമൈസിൻ, ആഡാപാലൈൻ കോമ്പിനേഷൻ കൂടുതൽ ഫലപ്രദമാണ്.^[18]

സസെപ്റ്റിബിൾ ബാക്ടീരിയ

താഴെപ്പറയുന്ന ജീവികളെ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന അണുബാധകൾക്കെതിരെ ഇത് ഫലപ്രദമാണ്:

ഏയ്റോബിക് ഗ്രാം പോസിറ്റീവ് കോക്സി വിഭാഗത്തിൽ ഉൾപ്പെടുന്ന ചില അംഗങ്ങൾ ആണ് സ്റ്റാഫൈലോകോക്കസ്, സ്ട്രെപ്റ്റോകോക്കസ് (ഉദാഹരണത്തിന്, ന്യുമോക്കോകോക്കസ്) , എന്നാൽ എന്ററോക്കോക്സിയിലില്ല.^[19]

ചില ബാക്ടെറോയ്ഡസ്, ഫ്യൂസോബോക്ടീറിയം, പ്രിവൊറ്റെല്ല എന്നിവ അനെയറോബിക് ഗ്രാം നെഗറ്റീവ് റോഡ് ആകൃതിയിലുള്ള ബാക്റ്റീരിയയിലുൾപ്പെടുന്നതാണ്. എന്നിരുന്നാലും ബാക്ടീറോയിഡസ് ഫ്ലാജിലിസ്- ൽ പ്രതിരോധം വർദ്ധിക്കുന്നു.

മിക്ക എയറോബിക് ഗ്രാം നെഗറ്റീവ് ബാക്ടീരിയകളും (സ്യൂഡോമോണസ്, ലെഗിയോണെല്ല, ഹെയ്മോഫിലസ് ഇൻഫ്ലുവൻസ, മൊറക്സെല്ല തുടങ്ങിയവ) ക്ളിൻഡാമൈസിൻ ഇവയെ പ്രതിരോധിക്കുന്നു.^[20] അനെയറോബിക് എൻട്രോബാക്ടീരിയേസിയേയും അതുപോലെ തന്നെയാണ്.^[21]ശ്രദ്ധേയമായ അപവാദം കാപ്നോസൈറ്റോഫേജ് കാൻമോർസസ് ആണ്. ഇതിനായി ആദ്യം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന മരുന്ന് ക്ളിൻഡാമൈസിൻ ആണ്.^[22]

വൈദ്യശാസ്ത്രപരമായി രോഗകാരികളായവയുടെ എം.ഐ.സി(Minimum inhibitory concentration) സസെപ്റ്റിബിലിറ്റി ഡേറ്റ താഴെപ്പറയുന്നവയെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നു.

സ്റ്റാഫൈലോകോക്കസ് ഓറിയസ്: 0.016 μg / ml -> 256 μg / ml
സ്ട്രെപ്റ്റോകോക്കസ് ന്യൂമോണിയ: 0.002 μg / ml - & gt; 256 μg / ml
സ്ട്രെപ്റ്റോകോക്കസ് പയോജെൻസ് :<0.015 μg/ml - >64 μg/ml

^[23]

ഡി-ടെസ്റ്റ്

ഗ്രാം പോസിറ്റീവ് ബാക്ടീരിയകളുടെ ടെസ്റ്റ് ചെയ്യുമ്പോൾ ക്ളിൻഡാമൈസിനിൽ സെൻസിറ്റിവിറ്റി കാണിക്കുന്നു. ബാക്ടീരിയയുടെ മക്രോലിഡ്-റെസിസ്റ്റന്റ് ഉണ്ട് എന്ന് നിർണ്ണയിക്കുന്നതിന് ഒരു "ഡി-ടെസ്റ്റ്" നടത്തുന്നത് സാധാരണമാണ്. ചില ബാക്ടീരിയകൾ ഫീനോടൈപ്പ് (ഒരു ജീവജാലത്തിന്റെ നിരീക്ഷണ സ്വഭാവസവിശേഷതകൾ (രൂപഘടന, ജൈവ രാസപരമായ സവിശേഷതകൾ, സ്വഭാവം, ഭൗതിക സവിശേഷതകൾ)) പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതിനാൽ ഇതിനെ എം എൽ എസ് ബി (Macrolide-lincosamide-streptogramin B (MLSB)) എന്നറിയപ്പെടുന്നു. ഇതിൽ സസെപ്റ്റിബിലിറ്റി ടെസ്റ്റ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത് ബാക്ടീരിയകൾ ക്ളിൻഡാമൈസിന് പെട്ടെന്ന് വിധേയമായുന്നതായി കാണിക്കുന്നു. എന്നാൽ ഇൻ വിട്രോ രീതിയിൽ രോഗകാരികൾ ഉത്തേജിത പ്രതിരോധം പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നു.

അവലംബം

↑ "FDA-sourced list of all drugs with black box warnings (Use Download Full Results and View Query links.)". nctr-crs.fda.gov. FDA. Retrieved 22 Oct 2023.
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 ^2.4 ^2.5 ^2.6 ^2.7 ^2.8 "Clindamycin Hydrochloride". The American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 2015-09-05. Retrieved Sep 4, 2015.
↑ Daum RS (2007). "Clinical practice. Skin and soft-tissue infections caused by methicillin-resistant Staphylococcus aureus". N Engl J Med. 357 (4): 380–90. doi:10.1056/NEJMcp070747. PMID 17652653.
↑ ^4.0 ^4.1 Leyden, James J. (2006). Hidradenitis suppurativa. Berlin: Springer. p. 152. ISBN 9783540331018. Archived from the original on 2017-09-08.
↑ Thomas C, Stevenson M, Riley TV (2003). "Antibiotics and hospital-acquired Clostridium difficile-associated diarrhoea: a systematic review" (PDF). J Antimicrob Chemother. 51 (6): 1339–50. doi:10.1093/jac/dkg254. PMID 12746372. Archived (PDF) from the original on 2016-01-07.
↑ Neonatal Formulary: Drug Use in Pregnancy and the First Year of Life (7 ed.). John Wiley & Sons. 2014. p. 162. ISBN 9781118819517. Archived from the original on 2017-09-08.
↑ "WHO Model List of Essential Medicines (19th List)" (PDF). World Health Organization. April 2015. Archived (PDF) from the original on 13 December 2016. Retrieved 8 December 2016.
↑ Hamilton, Richart (2015). Tarascon Pocket Pharmacopoeia 2015 Deluxe Lab-Coat Edition. Jones & Bartlett Learning. p. 108. ISBN 9781284057560.
↑ "Clindamycin". International Drug Price Indicator Guide. Archived from the original on 7 January 2016. Retrieved 6 September 2015.
↑ Brook I, Lewis MA, Sándor GK, Jeffcoat M, Samaranayake LP, Vera Rojas J. Clindamycin in dentistry: more than just effective prophylaxis for endocarditis? Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod. 2005 ;100:550-8
↑ ^11.0 ^11.1 "Cleocin I.V. Indications & Dosage". RxList.com. 2007. Archived from the original on 2007-11-27. Retrieved 2007-12-01.
↑ Darley ES, MacGowan AP (2004). "Antibiotic treatment of gram-positive bone and joint infections" (PDF). J Antimicrob Chemother. 53 (6): 928–35. doi:10.1093/jac/dkh191. PMID 15117932. Archived (PDF) from the original on 2015-11-06.
↑ Feldman S, Careccia RE, Barham KL, Hancox J (May 2004). "Diagnosis and treatment of acne" (PDF). Am Fam Physician. 69 (9): 2123–30. PMID 15152959. Archived (PDF) from the original on 2011-07-27.
↑ "Clindamycin Phosphate Topical Solution". RxList. Archived from the original on 2017-02-02. Retrieved 2017-01-27.
↑ Cunliffe WJ, Holland KT, Bojar R, Levy SF (2002). "A randomized, double-blind comparison of a clindamycin phosphate/benzoyl peroxide gel formulation and a matching clindamycin gel with respect to microbiologic activity and clinical efficacy in the topical treatment of acne vulgaris". Clin Ther. 24 (7): 1117–33. doi:10.1016/S0149-2918(02)80023-6. PMID 12182256.
↑ Leyden JJ, Berger RS, Dunlap FE, Ellis CN, Connolly MA, Levy SF (2001). "Comparison of the efficacy and safety of a combination topical gel formulation of benzoyl peroxide and clindamycin with benzoyl peroxide, clindamycin and vehicle gel in the treatments of acne vulgaris". Am J Clin Dermatol. 2 (1): 33–9. doi:10.2165/00128071-200102010-00006. PMID 11702619.
↑ Lookingbill DP, Chalker DK, Lindholm JS, et al. (1997). "Treatment of acne with a combination clindamycin/benzoyl peroxide gel compared with clindamycin gel, benzoyl peroxide gel and vehicle gel: combined results of two double-blind investigations". J Am Acad Dermatol. 37 (4): 590–5. doi:10.1016/S0190-9622(97)70177-4. PMID 9344199.
↑ Wolf JE, Kaplan D, Kraus SJ, et al. (2003). "Efficacy and tolerability of combined topical treatment of acne vulgaris with adapalene and clindamycin: a multicenter, randomized, investigator-blinded study". J Am Acad Dermatol. 49 (3 Suppl): S211–7. doi:10.1067/S0190-9622(03)01152-6. PMID 12963897.
↑ "Lincosamides, Oxazolidinones, and Streptogramins". Merck Manual of Diagnosis and Therapy. Merck & Co. November 2005. Archived from the original on 2007-12-02. Retrieved 2007-12-01.
↑ Bell EA (January 2005). "Clindamycin: new look at an old drug". Infectious Diseases in Children. Archived from the original on October 8, 2011. Retrieved 2007-12-01.
↑ Gold, Howard S.; Robert C. Moellering, Jr. (1999). "Macrolides and clindamycin". In Root, Richard E.; Francis Waldvogel; Lawrence Corey; Walter E. Stamm (eds.). Clinical infectious diseases: a practical approach. Oxford: Oxford University Press. pp. 291–7. ISBN 0-19-508103-X. {{cite book}}: External link in |chapterurl= (help); Unknown parameter |chapterurl= ignored (|chapter-url= suggested) (help) Retrieved January 19, 2009 through Google Book Search.
↑ Jolivet-Gougeon A, Sixou JL, Tamanai-Shacoori Z, Bonnaure-Mallet M (April 2007). "Antimicrobial treatment of Capnocytophaga infections". Int J Antimicrob Agents. 29 (4): 367–73. doi:10.1016/j.ijantimicag.2006.10.005. PMID 17250994.
↑ http://www.toku-e.com/Assets/MIC/Clindamycin%20phosphate.pdf