ഗ്യൂസെപ്പെ പിട്രെ ഒരു ഇറ്റാലിയൻ ഫോക്ക്‌ലോറിസ്റ്റും മെഡിക്കൽ ഡോക്ടറും പ്രൊഫസറും സിസിലിയിലെ സെനറ്ററുമായിരുന്നു ഗ്യൂസെപ്പെ പിട്രെ[a] (22 ഡിസംബർ 1841 - 10 ഏപ്രിൽ 1916)[3]. ഒരു ഫോക്ക്‌ലോറിസ്റ്റെന്ന നിലയിൽ, ജനകീയ ജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ പ്രകടനങ്ങളും ഉൾപ്പെടുത്തുന്നതിനായി നാടോടിക്കഥകളുടെ മണ്ഡലം വിപുലീകരിച്ചതിന്റെ ബഹുമതി അദ്ദേഹത്തിനുണ്ട്. മെഡിക്കൽ ചരിത്രരംഗത്തും അദ്ദേഹം ഒരു മുൻഗാമിയായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. പലേർമോയിൽ ജനിച്ച്, 1860-ൽ ഗരിബാൾഡിയുടെ കീഴിൽ സന്നദ്ധസേവകനായി സേവനമനുഷ്ഠിക്കുകയും 1866-ൽ വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിൽ ബിരുദം നേടുകയും ചെയ്ത അദ്ദേഹം, സാഹിത്യ പഠനത്തിൽ സ്വയം മുഴുകി. ഇറ്റാലിയൻ നരവംശശാസ്ത്ര പഠനത്തിന് തുടക്കമിട്ടുകൊണ്ട് ഇറ്റാലിയൻ ജനപ്രിയ സംസ്കാരത്തെക്കുറിച്ച് ആദ്യത്തെ ശാസ്ത്രീയ പഠനങ്ങൾ എഴുതി. പലേർമോ സർവകലാശാലയിൽ പഠിപ്പിക്കുന്ന അദ്ദേഹം സിസിലിയിൽ "ഫോക്ക് സൈക്കോളജി"യുടെ പഠനത്തിന് തുടക്കമിട്ടു. 1871 നും 1913 നും ഇടയിൽ, ഇരുപത്തിയഞ്ച് വാല്യങ്ങളിലായി സിസിലിയൻ വാക്കാലുള്ള സംസ്കാരത്തിന്റെ ഒരു ശേഖരമായ ബിബ്ലിയോട്ടെക്ക ഡെല്ലെ ട്രെഡിസിയോണി പോപോളാരി സിസിലിയാൻ ("ലൈബ്രറി ഓഫ് സിസിലിയൻ പോപുലാർ ട്രഡിഷൻസ്") അദ്ദേഹം സമാഹരിച്ചു. 1875-ലെ പിട്രേയുടെ ഫിയാബെ, നോവൽ ഇ റാക്കോണ്ടി പോപോളാരി സിസിലിയാനി ("സിസിലിയൻ ഫെയറി ടെയിൽസ്, സ്റ്റോറീസ്, ഫോക്‌ടെയിൽസ്"), യൂറോപ്യൻ, മിഡിൽ ഈസ്റ്റേൺ പാരമ്പര്യങ്ങളിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞ സിസിലിയുടെ സമ്പന്നമായ ഫോക്ലോറിക് പൈതൃകം രേഖപ്പെടുത്തുന്നത് 19-ാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ ആരംഭിച്ച മഹത്തായ യൂറോപ്യൻ ഫോക്ക്‌ലോർ സ്കോളർഷിപ്പിന്റെ പരിസമാപ്തിയാണ്. തന്റെ കാലത്തെ സാംസ്കാരിക ധാർമ്മികതയ്‌ക്കെതിരെ, പിട്രെ സിസിലിയിലെ സാധാരണക്കാരെയും അവരുടെ ആചാരങ്ങളെയും പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. കൂടാതെ വാക്കാലുള്ള ആഖ്യാന പാരമ്പര്യത്തിലുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ പാണ്ഡിത്യം ഗ്രിം സഹോദരന്മാരുടേതിന് തുല്യമാണ്. 1880-ൽ പിട്രേ ആർക്കിവിയോ പെർ ലോ സ്റ്റുഡിയോ ഡെല്ലെ ട്രെഡിസിയോണി പോപോളാരി (ഇംഗ്ലീഷ്: ആർക്കൈവ് ഫോർ ദി സ്റ്റഡി ഓഫ് പോപ്പുലർ ട്രഡീഷൻസ്) എന്ന നാടോടി പാരമ്പര്യ ജേണൽ സഹ-സ്ഥാപിച്ചു. അത് 1906 വരെ അദ്ദേഹം എഡിറ്റുചെയ്തു. 1894-ൽ ഇറ്റാലിയൻ പാരമ്പര്യത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന ഗ്രന്ഥസൂചിക പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. 1890-ൽ അമേരിക്കൻ ഫോക്ലോർ സൊസൈറ്റിയുടെ ഓണററി അംഗമായി അദ്ദേഹത്തെ നിയമിച്ചു. പലേർമോയുടെ മ്യൂസിയം ആന്ത്രോപോളജിക്കോ എറ്റ്നോഗ്രാഫിക്കോ സിസിലിയാനോ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്മരണയ്ക്കായി സ്ഥാപിച്ചു.[4] 1915 ഫെബ്രുവരി 12-ന്, ഒരു സെക്യുലർ ടാർമാക് എന്ന നിലയിൽ, സഭാ മരാമിയർ മോൺസിനൊപ്പം. ഗ്യൂസെപ്പെ ലഗുമിന, ഗുണഭോക്താവ് സബ്-മാരാമിയർ ബാൽദസാരെ മാൻജിയോൺ, ചാപ്ലിൻ ലോറെൻസോ ലോ വെർഡെ, കൂടാതെ കുറച്ച് സ്വകാര്യ പൗരന്മാരും, പലേർമോ കത്തീഡ്രലിൽ റുഗെറോ II ന്റെ പോർഫിറി ശവകുടീരം തുറക്കുന്നതിൽ അദ്ദേഹം പങ്കെടുത്തു. മോൺസ് ലഗുമിനയുമായും തന്റെ പഠനത്തിന്റെ പ്രധാന പോയിന്റായി അദ്ദേഹം കരുതിയിരുന്ന തന്റെ സഹോദരൻ ബാർട്ടലോമിയോയുമായും ആഴമേറിയതും പുരാതനവുമായ സൗഹൃദമാണ് പിട്രെയെ ബന്ധിപ്പിച്ചത്. സാൻ ഗ്യൂസെപ്പെയുടെ വടി പൂക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് പിട്രേയ്ക്കും ജിയോച്ചിനോ ഡി മാർസോയ്ക്കും ഇടയിൽ രസകരമായ ഒരു ചോദ്യം ഉന്നയിക്കാൻ ലഗുമിനയ്ക്ക് കഴിഞ്ഞു. ഇത് "ഒരു ജൂത ഇതിഹാസം" ആണെന്ന് ലഗുമിന പിത്രേയോട് വിശദീകരിക്കുകയും ആവശ്യമായ വിശദീകരണങ്ങൾ നൽകുകയും ചെയ്തു.[5] കുറിപ്പുകൾഅവലംബം
പുറംകണ്ണികൾ
|
||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
