ഗ്രിഡ് കമ്പ്യൂട്ടിങ്ങ്കമ്പ്യൂട്ടർ ഉപയോഗ ക്ഷമതയും വിവരസംഭരണശേഷി(ഡാറ്റാ സ്റ്റോറേജ് കപ്പാസിറ്റി)യും നെറ്റ്വർക്ക് വഴി പങ്ക് ചെയ്യുന്ന സേവനമാണ് ഗ്രിഡ്. കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ തമ്മിലുള്ള സാധാരണ വിവര കൈമാറ്റത്തേക്കാളുപരി ലോകത്തുള്ള കമ്പ്യൂട്ടർ നെറ്റ്വർക്കുകളെ ഒറ്റ കമ്പ്യൂട്ടേഷൻ വിഭവമായി(Resource) മാറ്റാനാണ് ഗ്രിഡ് ലക്ഷ്യം വെക്കുന്നത്.[1]നിരവധി ഫയലുകൾ ഉൾപ്പെടുന്ന നോൺ-ഇന്ററാക്ടീവ് വർക്ക് ലോഡുള്ള ഒരു വിതരണ സംവിധാനമായി ഒരു കമ്പ്യൂട്ടിംഗ് ഗ്രിഡിനെ കണക്കാക്കാം. ഒരൊറ്റ ഗ്രിഡിനെ ഒരു പ്രത്യേക ആപ്ലിക്കേഷനായി സമർപ്പിക്കാം, സാധാരണയായി ഒരു ഗ്രിഡ് വിവിധ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഗ്രിഡുകൾ പലപ്പോഴും പൊതു-ഉദ്ദേശ്യ ഗ്രിഡ് മിഡിൽവെയർ സോഫ്റ്റ്വെയർ ലൈബ്രറികൾ ഉപയോഗിച്ചാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഗ്രിഡിന്റെ സൈസ് വളരെ വലുതായിരിക്കും.[2] ഗ്രിഡ് ആശയങ്ങൾ ഒന്നിച്ചു ചേർത്തത് ഇയാൻ ഫോസ്റർ, കാൾ കേസ്സെൽമാൻ, സ്റ്റീവ് ട്യൂക്കെ എന്നിവരാണ്. ഇവർ "ഗ്രിഡിന്റെ പിതാക്കന്മാർ" എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു. ബെർക്ലിയിലെ കാലിഫോർണിയ സർവകലാശാല, യൂറോപ്യൻ ഗ്രിഡ് ഇൻഫ്രസ്റ്റ്രൿറ്റർ, യൂറോപ്യൻ സെന്റർ ഫോർ ന്യൂക്ലിയർ റിസേർച്ച്‌(CERN) മുതലായ സ്ഥാപനങ്ങളാണ് ഗ്രിഡ് കമ്പ്യൂട്ടിങ്ങ് പരീക്ഷണങ്ങളെ ഇപ്പോൾ മുൻപോട്ടു നയിക്കുന്നത്. ഇന്റർനെറ്റിൽ സെർവറുകൾക്കാണ് പ്രാധാന്യം. ഫയൽ ഡൌൺലോഡ് ചെയ്യാനും ഡാറ്റ കൈമാറ്റം ചെയ്യുവാനും ഒക്കെ സെർവറാണ് പ്രവർത്തിക്കുന്നത്. എന്നാൽ ഗ്രിഡിൽ ഈ സേവനങ്ങൾ ചെയ്യുന്നത് ഒന്നിലധികം കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ ചേർന്നാണ്. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ചെയ്യുന്ന പ്രവൃത്തികൾ വളരെ വേഗത്തിൽ തീരും. ഗ്രിഡുകൾ എന്നത് ഡിസ്ട്രിബ്യൂഡ് കമ്പ്യൂട്ടിംഗിന്റെ ഒരു രൂപമാണ്, "സൂപ്പർ വെർച്വൽ കമ്പ്യൂട്ടർ" എന്നത് വലിയ ടാസ്‌ക്കുകൾ നിർവഹിക്കുന്നതിന് ഒരുമിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുന്ന നിരവധി നെറ്റ്വർക്ക് ലൂസിലി കപ്പിൾഡ് കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ ചേർന്നതാണ്. ചില ആപ്ലിക്കേഷനുകൾക്ക്, ഒരു കമ്പ്യൂട്ടർ നെറ്റ്‌വർക്കിലേക്ക് (സ്വകാര്യമോ അല്ലെങ്കിൽ പൊതുവായതോ) ബന്ധിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള സമ്പൂർണ്ണ കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ (ഓൺബോർഡ് സിപിയു, സ്റ്റോറേജ്, പവർ സപ്ലൈസ്, നെറ്റ്വർക്ക് ഇന്റർഫേസുകൾ മുതലായവ ഉപയോഗിച്ച്) ആശ്രയിക്കുന്ന ഒരു പ്രത്യേക തരം സമാന്തര കമ്പ്യൂട്ടിംഗായി ഡിസ്ട്രിബ്യൂഡ് അല്ലെങ്കിൽ ഗ്രിഡ് കമ്പ്യൂട്ടിംഗ് കാണാൻ കഴിയും. ഇഥർനെറ്റ് പോലെയുള്ള ഒരു പരമ്പരാഗത നെറ്റ്വർക്ക് ഇന്റർഫേസ് ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഇത് ഒരു സൂപ്പർ കമ്പ്യൂട്ടറിനെക്കുറിച്ചുള്ള പരമ്പരാഗത സങ്കൽപ്പത്തിന് വിരുദ്ധമാണ്, ഒരു ലോക്കൽ ഹൈ-സ്പീഡ് കമ്പ്യൂട്ടർ ബസ് ഉപയോഗിച്ച് ബന്ധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന നിരവധി പ്രോസസ്സറുകൾ ഉണ്ട്. വോളണ്ടിയർ കമ്പ്യൂട്ടിംഗിലൂടെ ശാസ്ത്ര, ഗണിത, അക്കാദമിക് പ്രശ്‌നങ്ങൾക്ക് പരിഹാരമായി ഈ സാങ്കേതികവിദ്യ പ്രയോഗിച്ചു, ഡ്രഗ് ഡിസ്ക്കവറി, സാമ്പത്തിക പ്രവചനം, ഭൂകമ്പ വിശകലനം, കൂടാതെ ബാക്ക് ഓഫീസ് ഡാറ്റ പ്രോസസ്സിംഗ് ഉപയോഗിച്ച് ഇ-കൊമേഴ്സിനെയും വെബ് സേവനങ്ങളെയും പിന്തുണയ്ക്കുന്നു. ഗ്രിഡ് കമ്പ്യൂട്ടിംഗ് ഒന്നിലധികം അഡ്മിനിസ്ട്രേറ്റീവ് ഡൊമെയ്‌നുകളിൽ നിന്നുള്ള കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ സംയോജിപ്പിക്കുന്നു,[3] ഒരൊറ്റ ടാസ്‌കായി പരിഹരിക്കുന്നു, തുടർന്ന് പെട്ടെന്ന് അപ്രത്യക്ഷമായേക്കാം. ഒരു ഗ്രിഡിന്റെ വലിപ്പം ചെറുതും - ഒരു കോർപ്പറേഷനിൽ കമ്പ്യൂട്ടർ വർക്ക്സ്റ്റേഷനുകളുടെ ഒരു ശൃംഖലയിൽ ഒതുങ്ങിനിൽക്കുന്നതുമാണ്, ഉദാഹരണത്തിന് - പല കമ്പനികളിൽ നെറ്റ്‌വർക്കുകളിലും ഉടനീളമുള്ള വലിയ, പൊതു സഹകരണങ്ങൾ ഉണ്ടാകും. "പരിമിതമായ ഗ്രിഡിന്റെ ഈ ആശയം ഒരു ഇൻട്രാ-നോഡ് സഹകരണം എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു, അതേസമയം വലുതും വിശാലവുമായ ഒരു ഗ്രിഡിന്റെ ആശയത്തെ ഒരു ഇന്റർ-നോഡ് സഹകരണം എന്ന് വിളിക്കുന്നു".[4] ഗ്രിഡുകളിലെ ആപ്ലിക്കേഷനുകൾ ഏകോപിപ്പിക്കുന്നത് ഒരു സങ്കീർണ്ണമായ ജോലിയാണ്, പ്രത്യേകിച്ചും ഡിസ്ട്രിബ്യൂട്ടഡ് കമ്പ്യൂട്ടിംഗ് ഉറവിടങ്ങളിലുടനീളം വിവരങ്ങളുടെ ഒഴുക്ക് ഏകോപിപ്പിക്കുമ്പോൾ. ഗ്രിഡ് പശ്ചാത്തലത്തിൽ കമ്പ്യൂട്ടേഷണൽ അല്ലെങ്കിൽ ഡാറ്റ മാനിപ്പുലേഷൻ ഘട്ടങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു വർക്ക്ഫ്ലോ, കമ്പോസ് ചെയ്യുന്നതിനും, നടപ്പിലാക്കുന്നതിനുമായി പ്രത്യേകം രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത വർക്ക്ഫ്ലോ മാനേജ്മെന്റ് സിസ്റ്റത്തിന്റെ ഒരു പ്രത്യേക രൂപമായാണ് ഗ്രിഡ് വർക്ക്ഫ്ലോ സിസ്റ്റങ്ങൾ വികസിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. CERN നിർമ്മിച്ച ലാർജ്ജ് ഹാർഡോൺ കോളൈഡർ ഉണ്ടാക്കുന്ന ഡാറ്റ കൈകാര്യം ചെയ്യുവാൻ വികസിപ്പിച്ച ഗ്രിഡ് കമ്പ്യൂട്ടിങ്ങ് പദ്ധതിയാണ് എൽ.എച്.സി. കമ്പ്യൂട്ടിങ്ങ് ഗ്രിഡ്. ഗ്രിഡുകളുടെയും പരമ്പരാഗത സൂപ്പർ കമ്പ്യൂട്ടറുകളുടെയും താരതമ്യം"ഡിസ്ട്രിബ്യൂട്ടഡ്" അല്ലെങ്കിൽ "ഗ്രിഡ്" കമ്പ്യൂട്ടിംഗ് എന്നത് ഒരു പ്രത്യേക തരം പാരലൽ കമ്പ്യൂട്ടിംഗ് ആണ്, അത് ഒരു നെറ്റ്‌വർക്കിലേക്ക് (സ്വകാര്യ, പൊതു അല്ലെങ്കിൽ ഇന്റർനെറ്റ്) ബന്ധിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള കമ്പ്യൂട്ടറുകളെ (ഓൺബോർഡ് സിപിയു, സ്റ്റോറേജ്, പവർ സപ്ലൈസ്, നെറ്റ്വർക്ക് ഇന്റർഫേസുകൾ മുതലായവ ഉപയോഗിച്ച്) ആശ്രയിക്കുന്നു. കമ്മോഡിറ്റി ഹാർഡ്‌വെയർ ഉൽപ്പാദിപ്പിക്കുന്ന ഒരു പരമ്പരാഗത നെറ്റ്വർക്ക് ഇന്റർഫേസ് വഴി, ചെറിയ എണ്ണം കസ്റ്റം സൂപ്പർ കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ രൂപകൽപ്പന ചെയ്യുന്നതിനും നിർമ്മിക്കുന്നതിനുമുള്ള കുറഞ്ഞ കാര്യക്ഷമതയുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ വിവിധ പ്രോസസ്സറുകൾക്കും ലോക്കൽ സ്റ്റോറേജ് ഏരിയകൾക്കും ഹൈ-സ്പീഡ് കണക്ഷനുകൾ ഇല്ല എന്നതാണ് ഇതിന്റെ പോരായ്മ. പ്രോസസ്സറുകൾക്കിടയിൽ ഇന്റർമീഡിയറ്റ് റിസൾട്ടുകൾ ആശയവിനിമയം നടത്താതെ തന്നെ, ഒന്നിലധികം സമാന്തര കണക്കുകൂട്ടലുകൾ സ്വതന്ത്രമായി നടത്തുന്ന ആപ്ലിക്കേഷനുകൾക്ക് ഈ ക്രമീകരണം അനുയോജ്യമാണ്.[5]പൊതു ഇന്റർനെറ്റിന്റെ ശേഷിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് നോഡുകൾ തമ്മിലുള്ള കണക്റ്റിവിറ്റിയുടെ ആവശ്യകത കുറവായതിനാൽ ജിയോഗ്രാഫിക്കൽ ഡിസ്പേഴ്സ്ഡ് ഗ്രിഡുകളുടെ ഉയർന്ന സ്കേലബിളിറ്റി പൊതുവെ അനുകൂലമാണ്.[6]
അനുബന്ധ വിഷയങ്ങൾഅവലംബം
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
