ഡാറ്റ (കമ്പ്യൂട്ടിങ്ങ്) കമ്പ്യൂട്ടർ ശാസ്ത്രത്തിൽ, കമ്പ്യൂട്ടറിന് ഉപയോഗിക്കുവാൻ പാകത്തിലുള്ള എന്തിനേയും ഡാറ്റ അഥവാ വിവരാംശം എന്നു പറയുന്നു. അക്കങ്ങൾ, അക്ഷരങ്ങൾ, ചിത്രങ്ങൾ, ശബ്ദം എന്തുമാവട്ടെ കമ്പ്യൂട്ടറിന് സ്വീകരിക്കാനും കൈകാര്യം ചെയ്യാനും തക്ക രൂപത്തിലുള്ളത് ഡേറ്റയാണ്. ദ്വന്ദ്വ (ബൈനറി) രൂപത്തിലുള്ള ഡേറ്റയാണ് കമ്പ്യൂട്ടറിന് കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ സാധിക്കുന്നത് [1]. "ഡാറ്റം(datum)" എന്നത് ഒരു സംഖ്യ അല്ലെങ്കിൽ വസ്തുത പോലെയുള്ള ഒരൊറ്റ ഡാറ്റയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഡാറ്റ മനസ്സിലാക്കുകയോ വ്യാഖ്യാനിക്കുകയോ ചെയ്യുമ്പോൾ, അത് ഉപയോഗപ്രദമായ വിവരമായി മാറുന്നു. അനലോഗിന് പകരം വൺസ് (1), സീറോ (0) എന്നിവയുടെ ബൈനറി നമ്പർ സിസ്റ്റം ഉപയോഗിച്ച് പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന ഡാറ്റയാണ് ഡിജിറ്റൽ ഡാറ്റ. ആധുനിക (1960-ന് ശേഷമുള്ള) കമ്പ്യൂട്ടർ സിസ്റ്റങ്ങളിൽ, എല്ലാ ഡാറ്റയും ഡിജിറ്റൽ ആണ്[2]. ഡാറ്റായെ മിക്കപ്പോഴും പ്രോഗ്രാമുകളിൽ നിന്നും വേർതിരിച്ചാണ് കാണുന്നത്. കമ്പ്യൂട്ടറിനെക്കൊണ്ട് എന്തെങ്കിലും പ്രത്യേക ജോലി ചെയ്യിക്കുവാനുള്ള നിർദ്ദേശങ്ങളാണ് പ്രോഗ്രാം, ഈ പശ്ചാത്തലത്തിൽ പ്രോഗ്രാം കോഡ് അല്ലാത്ത എന്തിനേയും ഡേറ്റ എന്നു പറയാം. ചില അവസരങ്ങളിൽ ഡേറ്റയും പ്രോഗ്രാമും തമ്മിൽ വേർതിരിക്കാൻ വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. ഡാറ്റയെ മൂന്ന് അവസ്ഥകളായി തരം തിരിക്കാം:
ആധുനിക കമ്പ്യൂട്ടറുകളിൽ, ഡാറ്റ പലപ്പോഴും സമാന്തരമായി നീങ്ങുന്നു, അതായത് ഒന്നിലധികം ബിറ്റുകൾ ഒരേസമയം കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടുന്നു, തന്മൂലം വേഗത്തിലാക്കുന്നു. ഡാറ്റ കമ്പ്യൂട്ടറിൽ അകത്തോ പുറത്തോ പോകുമ്പോൾ, അത് സാധാരണയായി സീരിയലായി നീങ്ങുന്നു, അതായത് ഡാറ്റ ഒരു സമയത്ത് ഒരു ബിറ്റ് അയയ്ക്കുന്നു, ഒരു ഫയൽ ലൈൻ പോലെ, ഇത് പുറത്തുള്ള കണക്ഷനുകളെ കൂടുതൽ മികച്ച കൈകാര്യം ചെയ്യാവുന്നതാക്കുന്നു. അനലോഗ് സിഗ്നലുകൾ ഔട്ട്പുട്ട് ചെയ്യുന്ന ടെമ്പറേച്ചർ സെൻസറുകൾ പോലുള്ള ഉപകരണങ്ങൾക്ക്, സിഗ്നലിനെ ഡിജിറ്റൽ ഡാറ്റയിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്യാൻ ഒരു അനലോഗ്-ടു-ഡിജിറ്റൽ കൺവെർട്ടർ (ADC) ഉപയോഗിക്കുന്നു, ഇത് കമ്പ്യൂട്ടറിനെ പ്രോസസ്സ് ചെയ്യാൻ അനുവദിക്കുന്നു. കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന, നമ്പറുകൾ, പ്രതീകങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ ചിഹ്നങ്ങൾ പോലെയുള്ള ഡാറ്റ, ഹാർഡ് ഡ്രൈവുകൾ (മാഗ്നറ്റിക് മീഡിയ), സിഡികൾ (ഒപ്റ്റിക്കൽ മീഡിയ), അല്ലെങ്കിൽ മെമ്മറി ചിപ്പുകൾ (ഇലക്‌ട്രോണിക് മീഡിയ) പോലുള്ള ഉപകരണങ്ങളിൽ സംഭരിക്കുന്നു. ഡാറ്റ ഡിജിറ്റൽ സിഗ്നലുകൾ (ഇലക്ട്രിക്കൽ അല്ലെങ്കിൽ ഒപ്റ്റിക്കൽ) ആയി അയയ്‌ക്കുന്നതിനാൽ കമ്പ്യൂട്ടറിന് അതിൽ പ്രോസസ്സ് ചെയ്യാനും പ്രവർത്തനങ്ങൾ നടത്താനും കഴിയും[3]. പെരിഫറൽ ഉപകരണങ്ങൾ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന കണക്ഷനുകളിലൂടെ കമ്പ്യൂട്ടറിനും ബാഹ്യ ഉപകരണങ്ങൾക്കും (കീബോർഡുകൾ, പ്രിൻ്ററുകൾ അല്ലെങ്കിൽ ഹാർഡ് ഡ്രൈവുകൾ പോലുള്ളവ) ഇടയിൽ ഡാറ്റ നീങ്ങുന്നു. കമ്പ്യൂട്ടറിലേക്ക് (ഇൻപുട്ട്) പ്രവേശിക്കാനോ കമ്പ്യൂട്ടറിൽ നിന്ന് പുറത്തുപോകാനോ (ഔട്ട്പുട്ട്) ഈ ഉപകരണങ്ങൾ ഡാറ്റയെ അനുവദിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, നിങ്ങൾ ഒരു കീബോർഡിൽ ടൈപ്പ് ചെയ്യുമ്പോൾ, അക്ഷരങ്ങൾ കമ്പ്യൂട്ടറിലേക്ക് ഡാറ്റയായി കൈമാറുന്നു, നിങ്ങൾ ഒരു പ്രമാണം പ്രിൻ്റ് ചെയ്യുമ്പോൾ, ഡാറ്റ പ്രിൻ്ററിലേക്ക് അയയ്ക്കുന്നു. കമ്പ്യൂട്ടർ മെമ്മറി നിർമ്മിക്കുന്നത് "അഡ്രസസ്സ്" എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ചെറിയ യൂണിറ്റുകളായിട്ടാണ്, അവ പലപ്പോഴും ബൈറ്റുകളുടെയോ വാക്കുകളുടെയോ രൂപത്തിലാണ്. ഡിജിറ്റൽ ഡാറ്റ സംഭരിക്കുമ്പോൾ, എസ്ക്യൂഎൽ ഡാറ്റാബേസുകൾ പട്ടികകൾ ഉപയോഗിച്ച് ഡാറ്റാബേസുകളിൽ ഡാറ്റകൾ സൂക്ഷിക്കുന്നു, അവിടെ ഡാറ്റയെ കീ/വാല്യൂ ജോഡികളായി കാണാൻ കഴിയും (ഓരോ അഡ്രസ്സും നിർദ്ദിഷ്ട വിവരങ്ങളുമായി ലിങ്ക് ചെയ്‌തിരിക്കുന്ന ഒരു ഫോൺ നമ്പറുമായി പേര് പേയറാക്കിയ(pair) ഡാറ്റ കമ്പ്യൂട്ടർ മെമ്മറി സംഭരിക്കുന്നു.). അറേകൾ (ഡാറ്റയുടെ ലിസ്‌റ്റുകൾ), ഗ്രാഫുകൾ (നെറ്റ്‌വർക്കുകൾ), ഒബ്‌ജക്‌റ്റുകൾ (സങ്കീർണ്ണമായ ഡാറ്റ ഹോൾഡറുകൾ) എന്നിങ്ങനെ വ്യത്യസ്ത ഘടനകളിലും ഡാറ്റ ക്രമീകരിക്കാം. ഈ ഘടനകൾക്ക് നമ്പറുകളും ടെക്‌സ്‌റ്റും മറ്റ് ഡാറ്റാ സ്ട്രക്ചറും സംഭരിക്കാൻ കഴിയും[4]. സ്വഭാവഗുണങ്ങൾമെറ്റാഡാറ്റ അടിസ്ഥാനപരമായി മറ്റ് ഡാറ്റയെക്കുറിച്ച് വിവരിക്കുന്നു. ഡാറ്റ മനസ്സിലാക്കാനും ഉപയോഗിക്കാനും എളുപ്പമാക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരു സ്‌പ്രെഡ്‌ഷീറ്റിൽ, ഡാറ്റ സംഖ്യകളുടെ ഒരു ലിസ്റ്റ് ആയിരിക്കാം, എന്നാൽ മെറ്റാഡാറ്റയ്ക്ക് ആ സംഖ്യകൾ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നത് എന്താണെന്ന് വിവരിക്കാനാകും, ഉദാഹരണത്തിന്, "സെപ്റ്റംബറിലെ വിൽപ്പന" എന്നതിനെക്കുറിച്ച് മെറ്റാഡാറ്റായി സൂചിപ്പിക്കാം (സന്ദർഭത്തിൽ നിന്ന് അനുമാനിക്കാം), വ്യക്തമാക്കാം (വ്യക്തമായിട്ട് നൽകിയിട്ടുള്ളവ), അല്ലെങ്കിൽ നൽകാം (സിസ്റ്റം അല്ലെങ്കിൽ ഉപയോക്താവ് നൽകുന്നത്). ഈ സന്ദർഭമോ വിവരണമോ നൽകിക്കൊണ്ട് റോ ഡാറ്റ ഉപയോഗപ്രദമായ വിവരങ്ങളാക്കി മാറ്റാൻ ഇത് സഹായിക്കുന്നു[5]. താപനില റീഡിംഗുകൾ പോലെയുള്ള ഭൗതിക സംഭവങ്ങളുമായി ഡാറ്റ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുമ്പോൾ, അതിന് അതിന്റേതായ സമയ ഘടകമുണ്ട്. ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരു താപനില സെൻസർ നിലവിലെ താപനില രേഖപ്പെടുത്തുന്നു, ഈ ഉപകരണം തനിയെതന്നെ "ഇപ്പോൾ" എന്ന് അനുമാനിക്കുന്നു. അതിനാൽ, സെൻസർ നിലവിലെ തീയതിയും സമയവും സഹിതം താപനില രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. ഡാറ്റ പിന്നീട് പങ്കിടുമ്പോൾ, ഓരോ റീഡിംഗും എപ്പോൾ എടുത്തുവെന്നത് വിശദീകരിക്കാനുള്ള താപനിലയോടൊപ്പം തീയതിയും സമയവും അതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന താപനിലയുടെ സമയം മനസ്സിലാക്കാൻ ഈ അധിക വിവരങ്ങൾ സഹായിക്കുന്നു. ടാസ്‌ക്കുകൾ നിർവ്വഹിക്കുന്നതിന് കമ്പ്യൂട്ടർ ഒരു പ്രോഗ്രാം എന്നറിയപ്പെടുന്ന നിർദ്ദേശങ്ങളുടെ ഒരു ശ്രേണി പിന്തുടരുന്നു. കമ്പ്യൂട്ടറിനെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന കോഡുചെയ്ത നിർദ്ദേശങ്ങളുടെ രൂപത്തിലുള്ള ഡാറ്റയാണ് പ്രോഗ്രാം[6]. എക്സിക്യൂട്ട് ചെയ്യുമ്പോൾ ഈ നിർദ്ദേശങ്ങൾ പലപ്പോഴും മെഷീൻ കോഡിലാണ് എഴുതുന്നത്. ഈ നിർദ്ദേശങ്ങൾ കൂടാതെ, മെമ്മറിയിൽ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്ന മൂല്യങ്ങൾ പോലുള്ള ഡാറ്റയും പ്രോഗ്രാം സംഭരിക്കുകയും കൈകാര്യം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു. രസകരമായ കാര്യം എന്തെന്നാൽ, ഇവിടെ കമ്പ്യൂട്ടർ പ്രോഗ്രാമുകൾക്ക് അവയുടെ ഡാറ്റ പ്രോസസ്സ് ചെയ്തുകൊണ്ട് മറ്റ് പ്രോഗ്രാമുകൾ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ പോലും കഴിയും, അതായത് നിർദ്ദേശങ്ങളും ആ നിർദ്ദേശങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഡാറ്റയും കമ്പ്യൂട്ടിംഗ് പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ പ്രധാന ഘടകങ്ങളാണ്. ഒരു കമ്പ്യൂട്ടർ പ്രോഗ്രാം മറ്റൊരു പ്രോഗ്രാമിൽ മാനിപ്പുലേഷൻ നടത്തുന്ന ലളിതമായ ഉദാഹരണമാണ് ഒരു വേഡ് പ്രോസസറിലെ സ്പെൽ ചെക്കർ. നിങ്ങൾ ടൈപ്പ് ചെയ്യുമ്പോൾ, സ്പെൽ ചെക്കർ നിങ്ങളുടെ ടെക്‌സ്‌റ്റ് നോക്കുന്നു (അത് ഡാറ്റയാണ്) തെറ്റുകൾ തിരിച്ചറിയുന്നതിനും തിരുത്തലുകൾ നിർദ്ദേശിക്കുന്നതിനും അത് പ്രോസസ്സ് ചെയ്യുന്നു. ഇവിടെ, സ്പെൽ ചെക്കർ പ്രോഗ്രാം നിങ്ങൾ എഴുതുന്ന വാചകത്തെ ഡാറ്റയായി കണക്കാക്കുകയും പിശകുകൾ പരിശോധിക്കുന്നതിനായി അതിൽ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നടത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. അതുപോലെ, ഒരു കാൽക്കുലേറ്റർ ആപ്പിൽ അതിന്റെ റിസൾട്ട് നൽകുന്നിലേക്കായി ഇൻപുട്ട് ചെയ്യുന്ന ഒരു ഗണിത പദപ്രയോഗം (പ്രോഗ്രാമോ ഡാറ്റയോ ആണ്) വിലയിരുത്താനും പ്രോസസ്സ് ചെയ്യാനും കമ്പ്യൂട്ടറിന് കഴിയും. അവലംബം
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
