ദിമിത്രി ബോർട്ട്‌നിയാൻസ്‌കി
ഒരു റഷ്യൻ[1] ഉക്രേനിയൻ[2] സംഗീതസംവിധായകനും ഹാർപ്‌സികോർഡിസ്റ്റും കണ്ടക്ടറും ആയിരുന്നു ദിമിത്രി സ്റ്റെപനോവിച്ച് ബോർട്ട്‌നിയാൻസ്‌കി[3][4] ഉക്രേനിയൻ: ഡമിട്രോ സ്റ്റെപനോവിച്ച്, റോമനൈസ്ഡ്: ദിമിട്രോ സ്റ്റെപനോവിച്ച് ബോർട്ട്‌നിയാൻസ്‌കി; പേരുകളുടെ ഇതര ട്രാൻസ്ക്രിപ്ഷനുകൾ ദിമിത്രി ബോർട്ട്നിയൻസ്കി, ബോർട്ട്നിയൻസ്കി എന്നിവയാണ്; 28 ഒക്ടോബർ 1751, ഗ്ലൂക്കോവിൽ[5] - 10 ഒക്ടോബർ [ഒ.എസ്. 28 സെപ്റ്റംബർ] 1825, സെന്റ് പീറ്റേഴ്സ്ബർഗിൽ)[6] . അദ്ദേഹം കാതറിൻ ദി ഗ്രേറ്റിന്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു. ഉക്രെയ്നിന്റെയും റഷ്യയുടെയുംസംഗീത ചരിത്രത്തിൽ ബോർട്ട്നിയൻസ്കി നിർണായകനായിരുന്നു. ഇരു രാജ്യങ്ങളും അദ്ദേഹത്തെ തങ്ങളുടേതാണെന്ന് അവകാശപ്പെട്ടു.[7] പലസ്‌ട്രീനയുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിട്ടുള്ള ബോർട്ട്‌നിയാൻസ്‌കി,[8]ആരാധനാക്രമപരമായ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കും ഗാനമേളകളുടെ വിഭാഗത്തിലെ സമൃദ്ധമായ സംഭാവനകൾക്കും ഇന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു.[9]ആർട്ടെമി വെഡൽ, മാക്സിം ബെറെസോവ്സ്കി എന്നിവരോടൊപ്പം അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാലഘട്ടത്തിലെ "സുവർണ്ണ ത്രീകളിൽ" ഒരാളായിരുന്നു അദ്ദേഹം. റഷ്യൻ സാമ്രാജ്യത്തിൽ ബോർട്ട്നിയൻസ്കി വളരെ ജനപ്രിയനായിരുന്നു. 1862 ൽ നോവ്ഗൊറോഡ് ക്രെംലിനിലെ റഷ്യയിലെ മില്ലേനിയത്തിന്റെ വെങ്കല സ്മാരകത്തിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ രൂപം പ്രതിനിധീകരിച്ചു. ഫ്രഞ്ച്, ഇറ്റാലിയൻ, ലാറ്റിൻ, ജർമ്മൻ, ചർച്ച് സ്ലാവോണിക് ഭാഷകളിൽ കോറൽ കോമ്പോസിഷനുകൾ ഉൾപ്പെടെ നിരവധി വ്യത്യസ്ത സംഗീത ശൈലികളിൽ അദ്ദേഹം രചിച്ചു. ജീവചരിത്രംവിദ്യാർത്ഥിറഷ്യൻ സാമ്രാജ്യത്തിലെ (ഇന്നത്തെ ഉക്രെയ്നിൽ) ഗ്ലൂക്കോവ[10]കോസാക്ക് ഹെറ്റ്മാനേറ്റ് നഗരത്തിലാണ് 1751 ഒക്ടോബർ 28-ന് ദിമിത്രി ബോർട്ട്നിയൻസ്കി ജനിച്ചത്. പോളണ്ടിലെ മലോപോൾസ്ക മേഖലയിലെ ബാർട്ട്നെ ഗ്രാമത്തിൽ നിന്നുള്ള ലെംകോ-റൂസിൻ ഓർത്തഡോക്സ് മത അഭയാർത്ഥി സ്റ്റെഫാൻ സ്കുറാത്ത് (അല്ലെങ്കിൽ ഷുകുറാത്ത്) ആയിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവ്. കിറിൽ റസുമോവ്‌സ്‌കിയുടെ കീഴിൽ സ്കുറാത്ത് കോസാക്ക് ആയി സേവനമനുഷ്ഠിച്ചു; 1755-ൽ കോസാക്ക് രജിസ്റ്ററിൽ അദ്ദേഹം രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടു.[11] ദിമിത്രിയുടെ അമ്മ കോസാക്ക് വംശജയായിരുന്നു. ഗ്ലൂക്കോവിൽ താമസിച്ചിരുന്ന റഷ്യൻ ഭൂവുടമയായ ടോൾസ്റ്റോയിയുടെ വിധവ എന്ന നിലയിൽ അവളുടെ ആദ്യ വിവാഹത്തിനുശേഷം അവളുടെ പേര് മറീന ദിമിട്രിവ്ന ടോൾസ്റ്റായ എന്നായിരുന്നു. ഏഴാം വയസ്സിൽ, പ്രാദേശിക ചർച്ച് ഗായകസംഘത്തിലെ ദിമിത്രിയുടെ അതിശയകരമായ കഴിവ്, സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ തലസ്ഥാനത്തേക്ക് പോകാനും സെന്റ് പീറ്റേഴ്സ്ബർഗിലെ ഇംപീരിയൽ ചാപ്പൽ ക്വയറിനൊപ്പം പാടാനും അദ്ദേഹത്തിന് അവസരം നൽകി. ദിമിത്രിയുടെ അർദ്ധസഹോദരൻ ഇവാൻ ടോൾസ്റ്റോയിയും ഇംപീരിയൽ ചാപ്പൽ ഗായകസംഘത്തോടൊപ്പം പാടിയിട്ടുണ്ട്.[12] അവിടെ ദിമിത്രി ഇംപീരിയൽ ചാപ്പൽ ക്വയറിന്റെ ഡയറക്ടറായ ഇറ്റാലിയൻ മാസ്റ്റർ ബൽദാസാരെ ഗലുപ്പിയുടെ കീഴിൽ സംഗീതവും രചനയും പഠിച്ചു. 1769-ൽ ഗലുപ്പി ഇറ്റലിയിലേക്ക് പോയപ്പോൾ ആ കുട്ടിയെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി. ഇറ്റലിയിൽ, ബോർട്ട്നിയൻസ്കി ഓപ്പറകൾ രചിക്കുന്നതിൽ ഗണ്യമായ വിജയം നേടി. വെനീസിൽ ക്രിയോന്റെ (1776), അൽസൈഡ് (1778), മോഡേനയിൽ ക്വിന്റോ ഫാബിയോ (1779). ലാറ്റിൻ, ജർമ്മൻ ഭാഷകളിൽ കപ്പെല്ലായും ഓർക്കസ്ട്രയുടെ അകമ്പടിയോടെയും അദ്ദേഹം വിശുദ്ധ കൃതികൾ രചിച്ചു. മാസ്റ്റർ 1779-ൽ ബോർട്ട്നിയൻസ്കി സെന്റ് പീറ്റേഴ്‌സ്‌ബർഗ് കോർട്ട് കാപ്പെല്ലയിലേക്ക് മടങ്ങുകയും സൃഷ്ടിപരമായി അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കുകയും ചെയ്തു. കുറഞ്ഞത് നാല് ഓപ്പറകളെങ്കിലും അദ്ദേഹം രചിച്ചു (എല്ലാം ഫ്രെഞ്ച് ഭാഷയിൽ, ഫ്രാൻസ്-ഹെർമൻ ലാഫെർമിയർ എഴുതിയ ലിബ്രെറ്റിക്കൊപ്പം): Le Faucon (1786), La fête du seigneur (1786), Don Carlos (1786), Le fils-rival ou La moderne Stratonice (1787). പിയാനോ സൊണാറ്റാസ്, കിന്നരങ്ങളോടുകൂടിയ പിയാനോ ക്വിന്ററ്റ്, ഫ്രഞ്ച് ഗാനങ്ങളുടെ ഒരു സൈക്കിൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടെ നിരവധി കൃതികൾ ബോർട്ട്നിയൻസ്കി ഈ സമയത്ത് എഴുതി. കിഴക്കൻ ഓർത്തഡോക്സ് സഭയ്ക്കുവേണ്ടി അദ്ദേഹം ആരാധനാ സംഗീതം രചിച്ചു. കിഴക്കൻ, പടിഞ്ഞാറൻ യൂറോപ്യൻ ശൈലിയിലുള്ള വിശുദ്ധ സംഗീതം സംയോജിപ്പിച്ച്, ഇറ്റലിയിൽ നിന്ന് പഠിച്ച ബഹുസ്വരത ഉൾപ്പെടുത്തി. ഗബ്രിയേലിസിന്റെ വെനീഷ്യൻ പോളിച്ചോറൽ ടെക്നിക്കിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ശൈലി ഉപയോഗിച്ച് ചില കൃതികൾ പ്രതിവചനമായിരുന്നു. കുറച്ച് സമയത്തിനുശേഷം, ബോർട്ട്നിയൻസ്കിയുടെ പ്രതിഭ അവഗണിക്കാനാവാത്തവിധം മികച്ചതായി തെളിയിക്കപ്പെട്ടു. 1796-ൽ റഷ്യൻ സാമ്രാജ്യത്തിൽ നിന്നുള്ള ആദ്യത്തെ ഡയറക്ടറായ ഇംപീരിയൽ ചാപ്പൽ ക്വയറിന്റെ ഡയറക്ടറായി അദ്ദേഹത്തെ നിയമിച്ചു. തന്റെ പക്കലുള്ള അത്തരമൊരു മികച്ച ഉപകരണം ഉപയോഗിച്ച്, നൂറിലധികം മതപരമായ കൃതികൾ, വിശുദ്ധ കച്ചേരികൾ (4 ഭാഗങ്ങളുള്ള മിക്സഡ് ഗായകസംഘത്തിന് 35, ഡബിൾ കോറസിന് 10), കാന്താറ്റകൾ, ഗാനങ്ങൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടെ നിരവധി രചനകൾ അദ്ദേഹം നിർമ്മിച്ചു. 1825 ഒക്ടോബർ 10-ന് സെന്റ് പീറ്റേഴ്സ്ബർഗിൽ വെച്ച് ബോർട്ട്നിയൻസ്കി അന്തരിച്ചു. തുടർന്ന് സെന്റ് പീറ്റേഴ്സ്ബർഗിലെ സ്മോലെൻസ്‌കി സെമിത്തേരിയിൽ സംസ്‌കരിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭൗതികാവശിഷ്ടങ്ങൾ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ അലക്സാണ്ടർ നെവ്സ്കി മൊണാസ്ട്രിയിലേക്ക് മാറ്റി. അവലംബം
ഗ്രന്ഥസൂചിക
പുറംകണ്ണികൾ Dmitry Bortniansky എന്ന വിഷയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചിത്രങ്ങൾ വിക്കിമീഡിയ കോമൺസിലുണ്ട്.
|
||||||||||||||||||||||||
.jpg)
Portal di Ensiklopedia Dunia
